Alle inzendingen over 04

Ze kwamen als een dief in de nacht en omsingelden het land speurend naar Joods bloed zodat het volk leven en Waarheid niet meer zouden bestaan hier en daarginds strijders in Waarheid en Geest strijders voor vrijheid en liefde niets zal ons tegen houden om te strijden tegen de klokken die tegen de wind in luiden…

Hoog in het nest twee klepperende ooievaars warme begroeting…

helderheid die wij van zonnig kenden toch heb ik mijn hoop behouden op een brandend revival van het koesterend licht de donkerste rafels zijn onder het groot oplossend vermogen van liefdevolle warmte gezwicht ik heb voor dit zonnebad gebeden en aan het eind van mijn latijn hun schaduwen gekruisigd met heden wil melker 15/04…

schaduwen gaan wijken ik was verdwaald in kaalheid op de toendra verloren in mijn hemelhoek ik had je opgedoekt verstond je taal te goed moet mijn eigen leven leiden ik laat de zon weer schuchter toe haar neergaan was verarmen ik mis je in de kou van toen je sloot de deur liet me los kom ga me weer verwarmen wil melker 04…

bekend in het circuit van creatievelingen maar jouw idee was vaak toch even meer in kleur en ontwerp om blikken te trekken met een verbaasd aha schitterend was jouw uitleg over wat te doen ieder werd aangesproken in zijn onbekend talent want jij kende de wegen waarop zij steeds het beste uit zichzelf konden geven wil melker 17/04…

Een gevoel dat nimmer verdween. 05-04-2008…

Lion Queen 02-04-2006…

En - harts verlies blijkt harts gewin. 24-04-1934…

avondzon die golven glinsterend licht laat rimpelen ben bezwaard met zorgen die ik niet heb opgeborgen ze drukken mij naar het zwart van aarde terwijl jij langs mij ijlt in volle vrijheid en ik de gratie en schoonheid van je glijvlucht bewonder in haar spel met wind en zwaartekracht jij mijn wonder wil melker 03/04…

Tranen in je ouders ogen, zijn als parels in het licht. Wanneer die voor jou zijn vergoten, herken je dit aan hun gezicht. Plaats je dan tussen beiden, en zeg dat het je spijt. Misschien mag jij ze dan drogen, zodat het zonnetje weer schijnt…

naar hogere sferen dwong waar licht in blauw transparant de hemelboog spande haar perspectief de rust gaf waar mijn ziel naar verlangde ik oneindigheid voelde als helend bad na een stressvolle jacht en lachte bij het zien van de gesikkelde maan wist precies hoeveel tijd ik in de eeuwigheid had te gaan wil melker 04…

stroopt Niemand zal je kunnen pakken Je opent een poort in hun gedachten Bestuift de onderbewuste vlakken Door je slachtoffers mentaal te verkrachten Inbreker van het onderbewustzijn Dief der gedachten en dromen Brenger van geestelijke pijn Enkel om zelf klaar te komen --------------------------------------------------------- ©2004-04…

Alphen aan den Rijn, 09-04-2011 Mijn Lieve God heb mededogen met allen die daar voor U staan, gevallen in een zinloos pogen bekend te worden met een naam. Mijn Lieve Heer heb medelijden met de mensen groot en klein, die door deze ongelooflijke tijden nooit meer onschuldig zullen zijn.…

klank te komen bleven steken in niet weten hoe emoties te vertalen zijn komend uit een verre onuitspreekbare pijn jij hebt haar zachtjes bij de hand genomen om haar in alle rust weer bij zichzelf te laten komen terug naar een warm vertrouwd en lief patroon waarin tranen kunnen huilen om een voorbije vreselijke droom wil melker 04…

ogen die uit zijn gebogen gestalte op heldere wijze de verte in keken met de blik van weten hij kende de wisselmomenten in emotionele rituelen die het goede in de mens volkomen negeren zijn kruistocht heeft hen weinig geleerd pas in de grandeur van verrijzen durfden zij zijn naastenliefdeleer te prijzen wil melker 19/04…

letter voor letter in het verhaal waar liefde nimmer grenzen stelt doch bij het dagelijkse schijnen slaan we het boek zuchtende toe begerig maar niet wetend hoe het slot ervan te ondermijnen met hoop dat leven ons nog gunt geen enkel vraagteken verstoort lopen we samen eenzaam voort verlangend naar de laatste punt © Sacrajewa 24-04…

------------------------------------------------------------- © Jan Bontje 2004-04-30 Opmerking: Het Quindrein is een vijfregelig lichtvoetig vers, door mij bedacht op 30 april 2004.…

Ik vraag me af wie daar toch zaagt… ------------------------------------------------------------------ © Jan Bontje 2004-04-30 Dit gedicht is een Quindrein: Vijfregelig lichtvoetig vers, door mij bedacht op 30 april 2004.…

innerlijk verscheurd door gemaakte keuzes die buiten hem lagen heen en weer geslingerd door het lot zich afzonderend van de wereld die aan zijn voeten lag koos hij 'n eenzame uitweg ~ hij werd maar 12 jaar ~…

bestaan zult gij sober, fundamenteel zonder enig spoor te laten gij zult nimmer steenkool aanhangen dit op straffe van digitale steniging ende publiecke beschaeminghe…

galmen en geluid als de een wat ingetogen is klatert de ander vrolijk en voluit toch droeft het gebengel en juist in de verste dalen rollen de donkerste tonen dun diepste herinneringen uit pas als de zon geschenen heeft de dag zijn einde neemt keert stilte de balans in samen verder gaan missen we weer een hand wil melker 04…

de rijken alleen zij kunnen zo ver reiken omdat hun inhaalzucht altijd zal gaan over anonieme lijken nog zijn mijn gedachten niet op hol geslagen in deze samengeraapte weetjes en vragen wees creatief en verbind anders bent u een dief van de ultieme schoonheid die ik ten zeerste lief in alle gestolen muziek wil melker 29/04…

Een oude plataan solitair op het stadsplein een bewaarde schat…

, door Gods beschik, u, perentakken geven nen tovertik; ’t en zou geen pere krommen uw hout, voortaan: veel liever zie ’k de blommen, eer ze opengaan. ’k Zie geren, in de hoven, uw peren groot, de zonne zitten stoven, al rijp en rood; maar ’k zie wel nog zo geren uw blommen staan, de perels van de peren, eer ze opengaan. 17-04…

(mama, 20-04-1936 / 22-08-2011) gaan in liefde toen viel alles even stil ons hart in de jouwe, onze ogen bij elkaar onze handen streelden al het laatste leven buiten liet de zon een vlinder vallen binnen scheen de dood op jouw gezicht het was mooi hoe rust in overhand langs ingevallen wangen -zocht tot…

Jan Frackiewicz 25/04/2015…

Ik leg bloemen op het gras en steek een kaarsje aan omdat ik hier moet zijn, omdat ik hier moet staan. Ik wilde voelen wat het is om te zijn waar het was daarom leg ik bloemen op het gras. Ik sluit mijn ogen en vraag: "Wat ben ik aan het doen?" Ik herdenk, ik troost en geef de man die huilt, een zoen. Ik sla een arm om een schouder…

Natuurlijk kan ik u volledig volgen Wanneer het gaat om mensen- dierenleed Zoals het wrede wijf dat paardje reed Daarover ben ik vreselijk verbolgen Het dier werd door mishandeling verzwolgen Hoe ziekelijk en onvoorstelbaar wreed Kan ’t iemand zijn die het blijkbaar vermeed Respect te kweken? Dat verdient vervolgen Ik worstel met u mee wat…

sunset 04-08-2007…

daar ben jij onvoorstelbaar klein nog opgestaan uit leven het grote wonder dat groeide uit verlangen uit wat liefde geeft de wens tot vermenigvuldiging stralende oogjes boven een knuffelneusje een mondje dat lacht zij vormen een eigen gezicht met vertrouwde contouren die vertellen van de bron die jou het licht van leven geeft de handen…