Alle inzendingen over 16 februari

Was hij de dapperste van alle Russen? Reeds menigeen verdween er op bevel Het Kremlin speelt een crimineel hoog spel De moord- en machtslust blijken niet te blussen Je hoort Navalny’s oproep: ‘geef nooit op!’ Wie vat nog moed? Het kost je zo de kop –…

koekebakker Mijn vader had 8 kinderen, wilde er 16, ik heb er 1 maar die telt voor 1000 en 1 nacht, pracht en kracht Wat zou ik graag mijn dochter Giulia Eleonora in de armen van mijn vader, haar opa Gerrit Jan willen zien!…

februari 2019 van mij Jan Jacob Krediet en alter ego Jean Fermate “dag-gedachten”, dag gedachten, dag, dag, dag!…

ik lig daar in de stilte wachtend op jou komend met de rug van je hand strelend en je lippen kussend mijn lichaam wacht op jou die niet komen zal…

Die met verblindend licht Het duister splijt in Gelijke delen en Ons het licht uitdeelt Ons deelgenoot maakt Van het eeuwig vergezicht…

van de warmte, zoals Maxima die op 2-2-2, 16 trouwe warme graden, toverde milieu-transitie; Februari 2019 zal ze een poepie helpen ruiken het Klimaat akkoord, de milieu- defensie, de milieu-tafels ons Nederland staat onder elektrische hoogspanning maar de thermosstaat naar beneden, geen aardgas meer omhoog ook niet uit de Waddenzee met…

Het is net februari maar de zon stort zich al uit over het bos. De winter rukt zich los van de bomen. En ik fluit mijn eerste lentemelodie.…

als februari kijkt naar wollige wintervelden met sneeuwschapen bezaaid en krimpt in kille dagen die voor de helft in donkerte verzinken als aan de kim opnieuw een witte zon gaat glimmen en 't eerste licht wellicht de eerste krokus laat ontspringen smelt binnenin het winterschild kiemt weer 't kinderlijk verlangen buiten kleedt zich in…

verborgen onder glinsterende kralen aan natte takken nog niet groen zitten knoppen verscholen in een jasje van lentegroen na natte sneeuw hagel hard gure westenwind en grauwe lucht komt met stralen licht en warm de zon een lentezucht tinten teer nog nooit gevangen waaieren uit brengen geur alles komt tot leven een groot…

één, twee stappen sneeuw de vorstlucht nijpend scherp verschraald ik proef hem niet, de koude lippen slechts geopend voor mijn adem winterwrang betaalt een vlijmende illusie gehandschoende dromen weggestopt in wollen shawls hun paisley als motief welluidend warm ik voel me arm en rijk- gelijk mijn oude zomers bloei maar weelde, in elke…

Februari wakkert de winter aan en eens de vrieskou het land inneemt krassen kraaien van afscheid nemen en menige grijsaard wordt gesprokkeld.…

Het leed is weer geleden De maand is weer voorbij De strijd is weer gestreden Gelukkig keert het tij Wees welkom februari Wees welkom nieuwer licht Vaarwel voor januari Die deur gaat lekker dicht De nieuwe maand komt binnen De kortste van het jaar Tijd om ons te bezinnen Het piekeren is klaar Tijd voor een nieuwe lente…

het is de avond, het is de vriendschap, het is de drank, het is de leeftijd.. waardoor ik me momenteel zo thuis voel in de wereld.…

Februari-zon op druipende ijspegels ik snak naar lente.…

paal 16: niets geeft ze prijs van wat haar aan deze wereld bindt, maar de zonsondergang is zeker achterwaarts gebonden. (sissend in het ijswater dalend) zo kussen wij boven het koude duinzand. de dag ligt op de rug de mensen gaan de nacht in. in hun verlicht knusse tenten. paal 16: niets...…

, 16 jaar geworden…

Een duif zit zich te zonnen op een kale tak één februari…

Johannes 16 : 16-22 en Romeinen 8 : 18-25…

Het is februari en er ligt sneeuw aan de einder. Teruggekeerd is de winter en zij belaagt, mijn hart dat onwennig maar steeds gewender Zijn schrikkel kwellingen met zich draagt. Alleen op mijzelf verlaten heeft februari in mij moeite met zijn eigen gezicht.…

gedompeld in geluk en met verdovend veel liefde schenk jij jezelf vloeibaar in mij 3 februari 2010…

Februari-winter 2012…

februari, koud en nat 'k ben hem na 3 dagen zat 't is alsof het nooit lente wordt gelukkig duurt die maand maar kort en ondergronds begint stilaan het leven weer van voor af aan…

In het grauwe licht van deze februari morgen knipper ik mijn tranen weg Of was het toch de wind?…

door weer en wind geen zondagskind vier weken in de schaduw tussen maretak en bladerdak, geen droomhuis voor de zwaluw maar noch door zwart of groen of grijs laat jij je camoufleren, fier tussen ijs en ereprijs staan je klokjes te flaneren…

Oh zalige maand van vier keer zeven dagen, waar in het begin het einde mij al roept, waardoor de snelheid van de winter floept en Valentijnse rozen vele harten plagen, je hebt mijn plichten heerlijk ingekort, en als er aan mijn werk een uurtje schort, zeg ik mijn baas: 't Is nu februari: wie zeurt van langer tijd, verkoopt slechts larie.…

de zon jaagt de nevel uit de bomen mosgroen lachen zij hun takken bloot…

Het is februarikort, te veel De kou moet weg, ik ben het zat Genoeg vriesgelopen op het ijs Bijna warmer, bijna lente Het mag kapot, het ijs gebroken De kou moet weg, ik ben het zat De februarikou, de laatste kou Bijna warmer, bijna lente, bijna...…

De tweede maand heeft altijd minder dagen. Je vraagt je af: heeft God dat ooit bedacht? Heeft hij over ons leven zoveel macht Dat hij ons met zo’n korte maand kon plagen? De tijd die blijkt steeds full speed voort te jagen En niemand kan ontsnappen aan die jacht. Een dag gaat meestal sneller dan je dacht En valt verdomme nooit eens te vertragen…

Wat al ruikbaar is moet nog te voorschijn komen het kan eenvoudig toegevroren, februari, verijsde rietpluimen aan metalen water. Toch doet een reeds vergeten geur geloven dat het komen zal. De dolle pimpelmees weet er al van, net als de vlier aan het diepje dat zich een weg slingert door modderig gras.…

Je moet wel oppassen dat je niet wegdrijft op de gratie van haar grijs en je zodanig laat verrassen dat je voor altijd blijft verkleumen in haar ijs…