3211 resultaten.
4-seizoenen-bril
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 630 De seizoenen van het jaar
weerspiegelen zoals de mens zich voelt.
Het is simpelweg zo bedoeld:
soms lijkt alles fleurig en zonneklaar…
Net als lente en zomer,
dat zal duidelijk zijn.
Doch herfst en winter lijken somber,
soms voelt het als een vage pijn.…
jaar-ge-tij-den
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 207 de crocus in bloei
belooft in geur en in kleur
het wordt weer lente!
de zee glooit en gloeit
wij zwemmen en zweven op
golven van geluk...
de nevel in wit
bedekt het land in eenvoud
het is zo mooi stil
de winter trekt aan
sneeuwt een strakke trui van ijs
binnen is het warm.…
Groene blaadjes veranderen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 217 Herfst met je prachtige kleuren,
wat doe je met de groene blaadjes
Ze vallen met zijn allen,
dwarrelen zachtjes naar beneden
Op het altijd groene gras, vochtig nat
amper te maaien en ik denk terug aan de lente,
de kale takken toen,
die langzaam omgetoverd werden
in blaadjes prachtig groen.
En zo, is de cyclus rond,
zo zal het altijd…
Kerstmis
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 3.059 De winter draagt wit, oud en koud,
een nasleep van een uitgebloeid seizoen
dat donker uitschaatst over witte vaarten.
Wellicht is er gezaaid intussen,
- want tussen jaargetijden trekt
geen god een streep - en wordt
er al verwacht: een warmer kind,
een moederbuik, zoals vanouds.…
credo
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 1.121 de jaargetijden zetten ons immers
ook wel eens op het verkeerde been…
Te Bond
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 174 Each Time You Die Alone, The First To Die,
Maybe You Die Today or Die Tomorrow,
Die Now, Again, or Die Once Without Sorrow,
Die Twice, Die Hard or Die And Say Goodbye.
Maar híj blijft leven, wat er ook gebeurt,
Die 007, ‘shaken’ dan wel ‘stirred’.…
In klare taal
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 239 het jaargetijde bloost
waar de vurige zon de einder kust
de zilte golven doorklieven
als een meditatie ontspanning
waar adem lucht geeft
in “klare taal”
spreekt de zee geschiedenis
óngepenseeld in een stijl
dit doet mij denken aan
dat jij jij bent
je doet wat je moet doen
in ieder seizoen……
Helende stralen
netgedicht
2.0 met 71 stemmen 65 ik vleugelde
het licht van
de zon beteugelde
liefkozend
haar warmte
door met
schaduw en
wind regulerend
de natuur
te bedelen met
de benodigde
golven groen
die naadloos
pasten in het
jaargetijde van
het seizoen
juist daar waar
de zon moeilijk
door begroeiing
de aarde bereikte
flitsten helende
stralen langs
stammen en takken…
4 seizoenen
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 527 Vier korte gedichten
Winter
De kou bevalt me wel.
Ze neemt de plaats in
Waar je leegte is.
Voorjaaar.
De voorzichtige zon
Bevalt me wel.
Ze neemt de plaats in
Waar je leegte was.
Zomer
De warmte bevalt me wel
Ze neemt je plaats in
Nu kan ik wel zonder je.
Herfst
De wind bevalt me wel.
Ze fluit in mijn oren,
En roept steeds…
De 4 seizoenen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 246 De winter vult zijn landschap
Met de witte schoonheid van de hemel
Een ongekende vriendschap
Met Hem, heel waardevol
De gouden zon stijgt langzaam
De warmte voel je op je gezicht
De lente kondigt zich aan
Overal zie je Zijn aangezicht
De zomer met Zijn warme ochtendglorie
Geeft dat er een nieuwe dag begint
Een nieuwe dag vol harmonie…
4 seizoenen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 214 Vleesgeworden lentekriebel
springt en dartelt het lam
Een schattig schaapje nog
een half jaar tot de slacht
Een schaap bekijkt het
herfstig blatend
Haar zomer is voorbij
Haar winter komt eraan
Het is volgend jaar
weer te lammeren…
Misschien
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 136 de ochtend ademt zacht
en ik kijk naar september
meimaand van de herfst
ik zie de lindebomen
met hun brede kronen
en de witte berken
als verfijnde dames
ze kennen de waarheid
van de jaargetijden
ik geniet van mijn land
waar de hemel
het halve landschap is
misschien droomt de zon
van een vijfde seizoen
het stemt me gelukkig
in deze…
Waaiers
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 157 langzaam bewegen
Het is de stand van zon en de maan
Die ieder jaargetijde
Doet doodgaan
De mens
Verandert van binnen en van buiten
De seizoenen
Die als grote waaiers
Ieder jaar
Onzichtbaar openen en sluiten…
Die seizoenen doen me goed ...
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 671 die seizoenen
doen me zo goed…
Magische Herfst
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 278 Alwaar het transformeert
Als Koningin de Winter
Het witte land regeert
Als Koning Lente klaar is
Straks met zijn winterslaap
Dan duikt hij in de aarde
Om met een laatste gaap
De afval van de blaadjes
Tot bloem getransformeerd
Op aard' te laten groeien
Als hij het land regeert
Wees welkom herfst en winter
Wees welkom nieuw seizoen…
zomer en winter
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 148 zoals seizoenen gaan en komen
beleven wij plezier en pijn
de zomer wordt ons wreed ontnomen
de winter zingt een nieuw refrein
de kunst is onverstoord te blijven
in ons genot en in ons lijden
de onrust uit ons hart te drijven
in alle vier de jaargetijden
zoals een kaarsvlam rustig brandt
indien geen wind haar kan beroeren
zo houden wij…
Afvallig senryu
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 240 schuldig gesmokkel
tussen repen van Cote d' Or
ben ik afvallig…
Begin en einde
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 476 Weet u nog van de Winter, een paar maanden geléé
weet u nog van de Herfst, van de blaadjes naar benéé
weet u nog van de lente, die we ook mogen vernoemen
weet u van de Zomer, als warmste van de 4 seizoenen?
Dan weten we weer, als we klagen over de temperaturen,
dat aan elke periode een begin én een einde zit.…
Zijn
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 66 Zen-slagen wonder
Spreek "To be or not To be"
Goed te "zijn"- "zonder"…
Controverse
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 167 << >>
Controversy
Whether tricked or not.…
natuurmonument
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 54 als seizoenen veranderen
van winterzilver wit naar lentemint
het jaarsveld verschiet van kleur
van zomers goud onder hemels blauw
in de schakering van de herfstbont regenboog
steeds weer
jaargetij na jaargetij
kleurt zich er dwars doorheen
als vivaldi’s eerste tonen
vier jaargetijden lang
zijn gekwinkeleer
het gesprek
ontwapend gemeend…
Herfstbranden
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 483 In het vrome spoor van de vaderen
gloeit de as van de oude religie
nog rood na van het aardse hellevuur
dat de hemel de seizoenen bevocht,
maar smeulend in miljoenen stervensuur
Gods jaargetijden niet verbannen mocht.
Toch kruipen de dagen dicht op elkaar
en doven in het ghetto van de tijd.…
tijdens een 'dolende' dichtrit
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 254 straight ahead
immer gerade aus
en dan ineens
die afslag naar links,
rechts, einde rotonde
or whatever...…
Vertegenwoordiger in troost
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 152 Een gedicht dat raakt,
Een vers dat schuurt,
Brengt bij de lezer
Die vertroosting zoekt
Het gevoel op gang
Dat al zo lang volkomen
Op slot zat, zijn ik
Was immers sinds hij
Zich heugen kon gevoelloos,
Uitgesleten door de taaie
Werkelijkheid van de dag,
Van alle dagen die achter
Hem lagen - en de tranen
Die jaren lang niet…
Bijziend
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 611 Zij lacht ad rem, wijst naar benee en zegt: mijn bril!…
De zonnebril van Bos
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 304 Door de gekleurde bril gemeten
Zag hij de zon aan de hemel staan,
echter deed pijn aan zijn ogen,
zonnebril vergeten, da’ s niks gedaan
niet geaarzeld niet geschroomd
snel een ander exemplaar gehaald,
fijn nu heb ‘k er lekker 2,
’t is toch de burger die betaald.
< Bos declareerde een verloren geraakte
zonnebril>…
Doordacht
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 397 ik heb een bril aangeschaft,
zogezegd zwart getint,
uit het assortiment van de opticien
waarin men er duizend en een vindt
nog eer een deskundige dame
haar diensten had aangeboden
of kond deed over een
tijdelijke actie of reclame
had ik de twee neusringen
al vast in mijn hand
de mevrouw brabbelde snel, ja
uw keuze is geheel in de mode…
ene weemoedige blik
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 306 ik ben mijn glazen kwijt
en kruip over berg en dal
door kamer, keuken en toilet
op de tast ontdek ik opnieuw
hoe het is aan de grond te zitten
en te huizen onder een bed;
het is vertoeven aan lager wal
nu is dat natuurlijk niet voor het eerst
dat mijn neusprothese zich verstopt
maar zonder zicht is men op zijn teerst
en zoek ik mijn heil…
Bril ga weg
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 2.427 Mijn moeder heeft een Bril
zo op t puntje van haar neus
rust nu een Bril
als zij de krant leest
Bril, Bril ga weg,
maak mijn moeder nog niet oud
ze mag nog niet beginnen
aan het inruilen van ons
voor die eeuwige blindheid…
Ik zoek de lente (3)
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 822 Mijn afscheid gaat naar het jaargetij
waarin de lucht onbewogen haast bevroren
tussen het zoemende vuil van het seizoen
trillend doortrokken was met niks liever
dan verkoeling vinden in een dag als deze.
Belovend van gloren zonder ongewenst zwanger
te hoeven zijn van de hitte.…