Kerstmis
De winter draagt wit, oud en koud,
een nasleep van een uitgebloeid seizoen
dat donker uitschaatst over witte vaarten.
Wellicht is er gezaaid intussen,
- want tussen jaargetijden trekt
geen god een streep - en wordt
er al verwacht: een warmer kind,
een moederbuik, zoals vanouds.
Seizoenen wisselen van mens
en gaan een inruil aan
zodat een stervensgrens
geboortegrond kan zijn.
Zie ook: https://tjootje.auteursblog.nl
Schrijver: Theo van de Wetering, 1 december 2004
gmail.com
Biografie van deze schrijverGeplaatst in de categorie: kerstmis
kerstmis 2.0 met 9 stemmen 
3.059
3.059
Geef je reactie op deze inzending: