Alle inzendingen over Aanbidding OR Ingrid W.

Hoor het verheven roepen in het dagen, Nu er de nacht nog is, de geur'ge, zoele, Overal-stille nacht; door 't wellend, zwoele Gefilomeel, dat donker is als klagen. - Nu tjuikt het henen over lage hagen, En slaperige keeltjes komen joelen: Zo op een meer veel scherpe zeiltjes kroelen De dag gemoet, de dag met al haar vragen. O, flonker-vochte…

Ook werelden die we niet hebben en niet eens hebben meegemaakt kunnen we koesteren, schaatsers op de sloten van de elf steden en op de grachten van Amsterdam We kennen het van foto's en schilderijen, mode uit oma's tijd farao's, indianen en dinosaurussen de pracht van micro-organismen en het blauwe ijs van gletsjers waar nu koeien grazen…

Plots wordt zijn zachte lach even geraakt door de wind lijntjes in het vermoeide gezicht lijken te vliegen angst en onzekerheid staan te lezen in zijn donkere ogen vertalen openlijk verwarring in diep verborgen gedachten al is de lente laat zijn passen in de regen gaan niet meer alleen gevangen door die andere lach is de herfst dit…

witte winterweelde wil wel warmer wezen waar we wollen wanten wensen welzijn woordwijs woester weven wonderlijk wellicht wat warrig watervallen weten wanneer weemoed weerloos wrikt wurgend woest wordt weggeslikt…

God dacht nog met trots allemachtig De mensheid te scheppen was prachtig Zijn zoon zei bedeesd Ik ben daar geweest Verknallen dat lukt hun reusachtig…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

eens was in alle richtingen uitwaaiend je kwijnende roep naar wie er niet meer zijn alleen hun namen nog sjokkend over de wegen die je eens met ze liep waar je voetstappen zo meervoudig klinken alsof stemloze onzichtbaren met je meelopen in de verlatenheid van je schaduw met verlangende ogen omkijken en zoekend, alsmaar zoekend Ingrid…

Zachtjes loop ik naar je toe, kijk je in aanbidding aan, en zachtjes fluister ik de woorden, "Jij bént de schaduw van de maan."…

Ik voel me als voorheen de (w)arme bakker, Ook die was voor en na zijn slaapjes wakker.…

Hoe we daag'lijks lopen op de puinhoop, hoe kan het dat w' er niet op uitglijden,  wegzinken in die modderige stroop?…

Kind van man en vrouw begeren Meisje een knaap en knaap een meisje,_ Ons zolang we 't vers hanteren Neurt in 't hart hetzelfde wijsje: Lang gescheiden, laat gevonden, Eindelijk één, hoe lang zal 't duren? Die in liefde elkander bonden Wonen elk voor zich als buren. Zaagt ge nooit van gaan en komen, Ebbe en vloed de vaste regel, Nu…

Vreugdedans (Deel V in een serie van 5) Door een snelle ontwikkeling In de tweede helft van de 19de eeuw Na een unieke oorsprong Gebouwd met luister In uitzonderlijke Glans ----- Bovendeurs van de sacristie Mooi beeld van de Wederopstanding Fraai geel-koperen hangers Sieren evasief De zijbeuken. Vreugde Dans ----- Twee…

Het woord getekend door jaren in een handschrift gebonden te zijn in de stilte van de nacht breekt hart bij verbaal contact. Het gesproken woord zonder de conversatie leeft de expressie ingetogen op de dag fantaseert het hart contact…

W el uit wat ... I n hem .... L eeft, .... D och ... E en kou .. R ilt in zijn S tem die angst zweet.…

En nog zo wat parafernalia Ook doet ze al miljoenen coaches na: ‘Dramalia nog erger dan W-A!’…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Totaal geen aandacht van de pers gekregen Zelfs niet van Mulder en DWDD Geen Boulevard en niet bij P&W Volstrekt monddood gemaakt en doodgezwegen Na zo veel pech verdient ze een beloning Zij krijgt het eerste lintje van de koning…

Schoonheid, levenslang verborgen door ontkenning Je geeft je, juist aan mij mijn aanbidding, ik ben stil prachtig schepsel der natuur ons houden van reikt tot ver voorbij het vagevuur.…

(analoog aan The Daffodils, by W. Wordsworth)…

Mama's nachthemd aan midden op straat schaatsen en op zolder met treinen verre reizen maken, maar als iemand later zegt ...Het zat er al in ...weet je nog, toen? ...Twaalf jaar oud... ...twee vier zes acht tien ...wie niet weg is, is gezien ...kijk maar om je heen: ...mensen zijn op weg ...allemaal passagiers ...op een eigen stoel mee…

maar nu zie ik niet langer twee v’s van vliegende vogels maar een w van worden.…

Stem des ondankbaar rotvolks, zing uit volle borst wat u bezielt, tot hulde aan uw jonge vorst (volgens John E. en Ali B. met vijftig topartiesten): ’t zal me een stamppot wezen met de W van worst!…

W-A die daar zijn moeder apprecieerde En en passant aandoenlijk derailleerde Als was het Ewbanks uit zijn eigen lied Na dagen van lawijt, gedruis, gegil Maak ik me op voor twee minuten stil…

Hij is nu op het toppunt van zijn kunnen Tenminste dat zei Freek de Jonge zelf Bij P & W, ruim drie kwartier na elf Ik wil hem deze visie niet misgunnen Maar toen ik de herhaling eens bekeek Dacht ik: ’t gaat écht niet goed met onze Freek…

Op de trein zit een kind Het moet plots op zijn po Jan is pas zindelijk én dus héél fier Pa zwiert zijn plas met een Felicitatiekreet door ’t open raam en (w)int warm fluitjesbier…

verleng niet langer de rit Ik verlang naar je tederheid Ik verlang naar je aanraking Ik droom over een beroering Ik aanbid te veel…

Er ruist door dennebomen een geur van mooie dromen samen zijn, kaarsen aan schoonheid en gloed doet het hart zo goed kindje in de kribbe om te aanbidden met zang en tamboerijn…

vir Ingrid die uiterlik nog altyd jonk maar die jare waarin jy nie geleef het nie het jou oë geteken jou siel jy is nu lankal dood dan jy geleef het maar jou woorde spreek vir ewig van liefde en eenvoud vir jou wêreld baie delikaat jy is een ongerep blommetjie tot barstens toe vol om tot nou te bloei en verder meer mooi…