749 resultaten.
Graven groeten
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 244 ik ga de gouden blaren
leef het loslippig loof
zie de doden staren
vanaf hun stenen alkoof
zullen we vandaag de vaders vinden
tussen tinten van de tijd
die herfst heet, tussen linden
en platanen, langs lanen eeuwigheid
en moeders die we minden
broze briesjes blazen
of woeste waaiewinden
lijk droeve oude dwazen
ik stap het stille sterven…
Bedden en graven
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 754 Stenen bedden
Markeren de plek
Waar lang geleden
Mensen geprepareerd werden voor vertrek
Graven van aarde
Voorzien van stenen exterieur
Omsloten hun lichaam
Ontworpen door oudheidkundig ingenieur
Groene heuvels
Geven ons een indicatie
Over de plek van onheil
Van een vervlogen generatie
Stenen reuzen
Staan voor altijd stil
De buitenkant…
Regen over de graven
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 339 Het regent nu, ook op de graven.…
Gebroken graven
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 338 Tegen het eind van
Wat een nacht moet
Zijn geweest - in de
Barensweeën van de
Schemering die de
Ochtend moeizaam
Geboren doet worden -
Word ik op het kerkhof
Van gebroken graven
Begroet door een oude
Man met een schitterende
Zilveren baard die mij
Het verhaal van zijn dood
Vertelt - en terwijl de
Eerste zilvermeeuw boven…
De vroege graven.
poëzie
4.0 met 1 stemmen 519 (Naar Klopstock's rijmlooze Ode, die frühen Gräber.)
Peinslust-kweekster! schone en kalme speelnoot van de stille Nacht!
Zilvren Maan, mijn welkomstgroete zij u hartlijk toegebracht!
Hoe, ge ontvliedt mij? O,vertoef toch! Blijf een poosje nog bij mij!-
Zie, ze blijft! Een donker wolkje gleed maar aan haar rand voorbij.
Ach, de zomernacht…
Grave aan de Maas
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 140 Grave...
beneden de sluis
het bleek er plots
beslist niet pluis....
Schippers, schepelingen
weten er
van varen
van afmeren
In dichte mist
kan 't verkeren
de sluis gemist
op stuwen....…
Jeronimus 1
netgedicht
1.0 met 6 stemmen 212 Hij wilde graven
maar armen en benen weigerden.…
De I van Micro
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 131 Meewarig schudt hij 't oude wijze hoofd
Hij hoort ze aan, blijft mekkeren en malen
Hij weet, 't Is lastig met die dode talen
Waarin hij, een der weinigen, gelooft
Hij hoort een podcast op de radio
Op zijn mobiel, dus via internet
Maar heeft het uit frustratie afgezet
Ze weten 't niet, zelfs op het hoogst niveau
Kijk, dit horlogemerk…
Verborgen verleden
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 179 Waarom zo graven in het verleden
Komen er dan nog lijken uit de kast?
Ik bedoel kist
En als er gecremeerd is
Zal dat dan nog veel stof doen opwaaien?…
voortleven
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 107 ga niet naar mijn graf
of de urn met mijn as
ik ben er namelijk niet
want altijd springlevend
in duizend waaiende winden
in diamanten die glinsteren
in de deken van sneeuw
ik ben de stralende zon
op het nog rijpend graan
ik ben de zachte herfstregen
die je in de ochtend wakkert
ik ben de opbeurende rush
van stille vogels in de lucht…
schemering
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 344 avondrood sluimert
nacht aarzelt op de drempel
zonlicht neemt afscheid…
bio-etching
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 923 haar wereld is zo klein geworden,
dat zij de wanden van haar geest
kan aftasten met haar handen.
het waanproces, waarin zij speelt
dwingt haar tot schaar of mes.
emotieloos kijkt zij, bijna verveeld,
hoe het staal haar blanke vel streelt
tot het bloedt; elke snee precies
zoals het moet. op haar armen
kerft…
levenslang
gedicht
4.0 met 65 stemmen 18.254 geen ander uitzicht
dan het stukje hemel
dat tussen de tralies
als gevangen ligt
geen vluchtweg staat
nog open dan de weg
naar binnen, waar een
soort leven verdergaat
alle dromen afgekapt;
de trein rijdt nog wel
verder, maar jij bent
te vroeg uitgestapt
elk denken ingekort;
als in een cirkelgang
rond en rond gedraaid
tot je er gek…
stormdreiging
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 381 verscheurde wolken
zon kust het zwarte water
nog slapen golven…
mijl op zeven
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 520 een gokker waant zich in het paradijs;
met één op zeven kun je niet kapot
misdadigers ontlopen het schavot
elke misdaad is gewoon altijd prijs!
oplossen hangt niet af van percenten,
zorg eindelijk eens voor meer agenten.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
(slechts 15% van alle misdaden…
cybergod
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 770 mocht toch de vrees
niet ongegrond zijn
dat God een reus is
op voeten van leem
dan is geloof niets
meer of minder dan
besturingssysteem
waarin elk bestand
door het virus van
de taal is opgelost
en waar gebeden,
hand over hand,
zijn verworden tot
ongewenste post
de werkelijkheid
hergeprogrammeerd
in nullen en enen;
de oude waarden…
waanbeeld
netgedicht
3.0 met 55 stemmen 17.486 ik heb zo vaak uit losse hand
je lichaam op papier gezet
nooit verder dan het silhouet
je sloot voor mij je dromenland
ik zag de onschuld van je ogen
maar hoorde niet je dubbeltong
die suikerzoete tonen zong
en mij keihard heeft bedrogen
hoeveel codes ik ook kraak
jouw lichaamstaal is ongebroken
dit terrein blijft altijd braak
de sleutel…
verlies
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 871 zo stil was je nooit
als in de blankhouten kist
verstoken van elk levensteken
nog net herkenbaar
alsof er iets is weggegrist
waarop je niet raakt uitgekeken
verbleekt tot marmer
bekende trekken uitgewist
elke kans op terugkeer geweken
onomkeerbaar dood
alsof God zich heeft vergist
en je zo weer zult gaan spreken…
najaar
gedicht
3.0 met 77 stemmen 21.976 najaar is heimwee
onder leigrijze luchten
sterven de bomen…
maanziek
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 543 de kale man kijkt naar de maan
met zijn handen in zijn zakken
hij heeft zijn ochtendplicht gedaan
want het brood is bruin gebakken
en boven langs de hemelbaan
daar groeien de sterrentakken
het lijkt of ze heel langzaam gaan
net als glinsterende slakken
de kale man lacht heel voldaan
maar laat zich niet verlakken
al gaat hij op zijn tenen…
voorbije liefde
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 2.178 soms lig ik wakker
naast je in de nacht
en luister naar de
zachte fluister van
je ademhaling
huid aan huid, maar
lichtjaren van elkaar
in dit huis waarin jij
en ik alleen bestonden
heeft de tijd toch
haarscheurtjes gevonden
en allengs bleek, dat
wat eerst waarheid leek,
gewoon gelogen was
hartstocht afgezwakt
tot sleets gebeuren…
zee
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 298 golven gevangen
in het web van getijden
bestuurd door de maan…
diamant
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 442 druppels gestold licht
duizend jaar opgesloten
bevrijd uit de grond…
Vrij "veilig" vrijen
netgedicht
3.0 met 57 stemmen 13.103 De jeugd onderschat gevaar bij vrijen;
condoomgebruik is alleen voor "watjes",
niemand vreest voor genitale wratjes.
Zo kunnen de SOA's weer flink uitdijen.
Maar AIDS laat beslist niet met zich spotten;
hou op met jezelf nog te bedotten.…
grot
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 272 uit water en steen
rijzen witte pilaren
op zoek naar de lucht…
waterval
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 1.455 ontstaan als druppel
groeit de stroom tot waterval
stortvloed van kristal…
voortplanting
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 677 in elke celdeling
schuilt een kans op
een nieuw levenslot;
gewoon een speling
in een ogenblik
verveling van een
achteloze God
ieder lichaam wordt
langzamerhand tot
chemische fabriek
waarin een kruimel
stof kan leiden tot
fatale stilstand
van het mechaniek
elke ademhaling
voegt heel banaal
een nieuwe regel
toe aan het verhaal
dat…
zomerdag
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 336 bleekblauw is de lucht
gewassen door de regen
een zomers kleedje…
geheugenverlies
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 1.023 zolang zijn geest aarzelt
op de grens van weten en
vergeten, cirkelt hij rond
in huis, zoals de goudvis
in zijn glazen kom die
in de voorkamer op de
tafel te pronken staat
door het water glinstert
een goud vlammetje van
koudvuur met een kort
geheugen van maar drie
seconden, dus achter
elke ronde wacht een
heel nieuw avontuur
vreugde…
eenvoud
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 1.110 barbaars:
omgekeerd leven
brood op de plank
handen even
vouwen bij het
licht van een kaars
in een gebaar
van dank
gebed:
ingetogen woord
in Godsnaam niet
weer onverhoord
een smeekbede
op rijm gezet
als gedicht van
verdriet
patroon:
schuw de materie
een beloning
in mysterie
vol heilig licht
als een icoon
een klooster als
woning…