Alle inzendingen over Achterblijven

we liepen samen uit het lawaai de stilte in, een vogel zong er was een hond die blafte er waren stemmen in het ritselen van bladeren, toekomst voorspeld verleden ontrafeld, ik deed mijn schoenen uit en jij kon niet achterblijven, hing de jouwe de veters aan elkaar geknoopt met een zucht om je nek op het breder wordend pad kwam je naast…

Dood zijn doe je met twee Achterblijven ook. ------------------------------- uit: 'De gedichten', 2000.…

Als ik het op een lopen zet willen mijn voeten door tot ze niet meer kunnen, mijn armen willen niet achterblijven en geven al hun kracht. In een waas gooit mijn arm de bal naar de goal, het net bolt op. Als ik moe op de bank zak, voel ik me intens gelukkig. DAT IS HANDBAL !…

Het dagelijks brood dat wij eten: Roggebrood tarwebrood volkorenbrood zonnebloempittenbrood Het brood voor of ongesneden met of zonder korst in twee of vier verdeeld Het brood op het bord en de kruimels die achterblijven Het brood rijkelijk belegd naar keuze uit: jam en kaas Het brood met ham of pate in kauwende kaken…

zodra de glassplinters te dichtbij zouden komen en kans zouden maken een plaats te vinden in het zachte vlees Jij kon slechter tegen pijn dan ik Ook hielden we niet van lawaai van opgeschroefde stemmen en van doffe, schreeuwende slagen We dachten dat de dood een drempel was naar een ander, beter leven maar wij die achterblijven…

Mijn verzen kan Ik met droge ogen Voordragen, zo mooi Als het publiek het Maar wil, ik doe Heus mijn best ze Zo mooi te lezen Dat de woorden van Mijn gedicht als Sieraden achterblijven Bij de mens die luistert - Een uitzondering ken ik Slechts - die ene regel Die mijn vader en mijn Moeder raakt brengt mij In mijn weemoed…

wassen beelden dromen hun dromen bouwen hun luchtkastelen op het drijfzand dat hun makers in stand houden met hun waanideen en weerleggen de feiten met drogredenen die achterblijven als de vloed verdwenen is. de waarheid ebt weg met de getijden die de bakermat zijn gevoed door zon en maan.…

Ken je het gevoel van snijdende pijn Waardoor je het soms uitgilde Ken je het gevoel van alles geven zonder dat die ander dat voelde Ken je het gevoel te leven met iemand die het anders bedoelde Ken je dat gevoel van houden van zonder voldoende respons Ken je dat geven van liefde opgenomen als door een spons Ken je dat gevoel van achterblijven…

roept omkijkend de herder keert even terug op zijn schreden geeft de achterblijvende allerkleinste een teder duwtje in de tengere rug -------------------------------------------------------------- nota: geïnspireerd door hetgeen voorbij kwam in het fraaie en attractieve museumdorp Orvelte (Drenthe)…

Wassen beelden dromen hun dromen bouwen hun luchtkastelen op het drijfzand dat hun makers in stand houden met hun waanideen en weerleggen de feiten met drogredenen die achterblijven als de vloed verdwenen is.…

dat het steeds minder wordt; het kind dat zoekt naar dunne plekken en de afbeelding van het licht, hoe het om een glimlach weent, als vreemde, ongezien dat het steeds meer wordt in een beheerste vorm; grachten vol gedachten, bovenop de stilte van het alledaagse en hoe het tenslotte zal weten dat het schrijven moet omdat gesproken woorden achterblijven…

De echo van de dood klinkt door de dagen van tere jonge kinderstemmen, het leven comprimeert in tunnelvisie, wrakstukken spreken woordenloze taal, bloemen verbeelden wat in harten leeft, die achterblijven hergroeperen zich in lotsverbondenheid en niet begrijpen, de lucht is zwanger van de dood, één datum ligt verankerd in de tijd, een monument…

met jou er middenin of ben ik gewoon verliefd en doe jij mij nog meer dromen dan alle duinen waarrond een warme damp hangt je glimlacht nog hoger dan de horizon ik geef je een naam en wijs naar het zandkasteel waarin ik raadsels schrijf over stof en zand, zevenkleurige garnalen en hoe het voelt om vol te stromen in woorden die achterblijven…

ik liep in de fuik van laat avondlicht en hield je hand vast ontleedde een bloem, zag om naar waar we net nog liepen met zo weinig geluid, alsof niemand wist wie wij waren zonder wetenschap van uitdrukkelijk achterblijven zowel bomen, bladeren als vuilnisbak bestonden rond dezelfde tijd een vogel floot nog even als teder besluit…

ik zag je leven in enclaves van rust die in noodzaak geboren waren uit een snelle noodzakelijke bevalling wereld had een hogere gebeurtenis- frequentie ingezet en de vereiste meegaandheid kostte energie zo achterblijven kon helemaal niet gelukkig ontbrak het jou niet aan overzicht en op de lange termijn bleek jij…

ze vinden hem het liefst van allemaal ik vind hem stom want hij wil niet meer spelen hij ligt de hele dag op bed z’n hoofd is kaal m’n moeder zegt je broertje gaat op reis vanuit de wolken zal hij naar ons zwaaien hij krijgt er heel veel speelgoed, snoep en ijs ik vind dat allemaal gewoon gemeen want ik moet hier naar school en achterblijven…

in te kunnen trappen haar weerstand zal wel knappen nog voor zij wordt gered de tralies zijn te hard om door te kunnen zagen ze heeft de bange dagen als streepjes weggezet de ramen zijn te hoog om zonlicht te ontdekken maakt ogen zwarte vlekken in angstig wit gezicht haar wereld is te zwart om helder te beschrijven dat wij hier achterblijven…

Het pad waar je niet vanaf kan raken Omdat je kleuren volgt op de bomen Alleen in stilte met mijn dromen Slechts bezig met mijn eigen zaken De stappen van de duizendtallen Die hier liepen in ver verleden tijd Zorgen en angsten raak ik kwijt Woorden die de stilte hard ontvallen Waar de scherven van mijn leven achterblijven Alleen, met…

Van allen die nog achterblijven houden velen ook blijvend nog van jou. Laat ons dus genieten van alle dagen, maanden of wellicht ook nog jaren die ons beiden in blessuretijd nog even zijn gegund. Zo lang ben ik er, indien mogelijk, nog voor jou. Heus!…

krimpende ethervelden, zo lijkt, is de aarde een marktplein uit menigeen gevormd sterk met kleur en geur verrijkt dit zo zijnde en waargenomen razen wij naar alle hoeken en gaten yang, onze Meester willen wij verlaten: fier ten strijde gaan om van Heer yin te dromen slaafs slurpen wij de culturen aangemoedigd door holle vaten niet achterblijvend…

tekens af taalvorm zal ze rotzorg wezen nooit een boek gelezen als ze maar overkomen vormrespect is ze te straf niet moeilijk doen the medium is the message achterlijk gezeik over woordbeeld door niet bijbenende senioren laten ze zich niet door storen herkomst van woorden verveelt technotaal noemen ze unificatie filologen willen niet achterblijven…

ziekenhuis ze vinden hem het liefst van allemaal ik vind hem stom, want hij wil niet meer spelen hij ligt daar maar op bed, z’n kop is kaal m’n moeder zegt je broertje gaat op reis vanuit de wolken zal hij naar ons zwaaien hij krijgt er heel veel speelgoed, snoep en ijs ik vind dat allemaal gewoon gemeen want ik moet hier naar school en achterblijven…

. ----- Om hun verbondenheid met Nederland te tonen Wil Hirsch Ballin dat Marokkanen, als 't kan, Hun kind door 't leven laten gaan als Ahmed- Jan Tenminste voor zover het gaat om nieuwe zonen Met onze jongste willen wij niet achterblijven 'K ben hem als Roderick-Mohammed in gaan…

de Grijze komt soms op visite, hij neemt dan wat sprankel met zich mee als hij weer Herwaarts gaat en laat nog wat over voor zij die achterblijven een hand om vast te houden ogen om licht in te zoeken herinneringen ter vervanging van ontbrekende woorden spiegels op een toekomst maar bovenal niets meer dan jezelf daar tegenkomen afscheid…

tot ze in geladen stilte uit het zicht laveren waar ze vervagend het allesomvattende in scheren zonder tastbaar bewijs of enig achterblijvend gewicht een komma, een uitroepteken! Een blik over mijn lenzen.…

mijn wereld tot bloei En dát is het, waarom het mij gaat Spoorvorming in het wegdek Vormt geen gevaar meer Als er geen water op staat De atmosfeer Kent geen ongelukkige buien meer Aangekomen bij jouw breedtegraad Ik ga naar een nieuwe wereld En laat de oude Voor wat het was Ik ga richting de zon En neem lachend de laatste pas In een achterblijvende…

onomkeerbaar pijnlijk zijn de noden, de enige reden waarom wij nog leven onomkeerbaar wetend dat deze reis, een onmogelijkheid is om verder te zoeken, onomkeerbaar wordt afgespeeld aan hen die achterblijven een gevoel, onomkeerbaar zijn de doden onomkeerbaar een laatste zucht, een allerlaatste blik in jouw gezicht levenslang, voordat de…

Niemand wil achterblijven: wij werpen van ons het lange en stijve vrouwen-gewaad, om licht te gaan en snel. Dan breekt iets in ons, en wij wenen, lang... het is zo zacht op een ander te leunen, het was zo veilig in de warme kluis.…

Ik weet het je bent tot stof vergaan maar voélen is anders achterblijvend vooruitlopend geloof in de vogel feniks op het Sint Pieterplein dacht ik even je gezicht te zien in het voorbijgaan toen de TV de terugkeer van de Paus uitzond de wachtende massa zegenend jij tussen velen een dag later in Glasgow te midden van treintoeristen in de…

De golven trekken jou mee in de zee Ik wil niet achterblijven, ik wil met je mee M'n leven draaide altijd om ons twee Verleden tijd, ik ben je kwijt.... Heel mijn leven blijf je me bij En voor even, maak je me vrij In mijn dromen zie ik het licht In mijn dromen.... Ja ik voel je en zie je gezicht Met mijn ogen dicht....…