Alle inzendingen over Alzheimer OR naam

haar sterkte en trots waren steeds te bekoren nu is haar leven verloren verloren in tijd het heden ongrijpbaar verleden niet tastbaar verdwaald in twee levens soms meisje, soms vrouw…

Als de wereld in schimmen verandert en ik weet niet waarom de kaars dooft mijn herinneringen de dag die geen verschil meer maakt met de nacht het leven niet meer geleefd wordt mijn gedachten nooit meer de mijne zijn weet dan dat ik diep in mijn hart jou niet wil kwetsen als de spiegel zelf zijn eigen…

Het leven hurkt in schuine straten Heulende schichten stil verstomd De geest verglaast in vreemde gaten En kleur verliest er elke blom Ravijnen zijn er dicht gegleden Angstig doolt gedogen schijn Nog levend in het licht van heden Vergetend boven wolken zijn…

en in de flarden mist van mijn verwarde geest zoek ik naar mijn naam, naar wie ik ben geweest. ik dwaal rond in mijn verleden tijd maar stilletjes aan raak ik dat ook kwijt. Ik huil van wanhoop, diep verdriet en pijn, deze eenzaamheid, wie kan begrijpen hoe dit lijden moet zijn.…

Als het dwalen van de geest ook dwalen wordt in daden, en bekende wegen worden onbekende paden, dan komt somberheid in huis en moet je naar gevoelens raden. Als alles nieuw wordt wat bekend was en wie je dierbaar was nu vreemd, wanneer je meubels niet meer bij je horen ben je in je eigen huis ontheemd, dan is onzekerheid je lot zelfs als…

Verten lachen toekomst dichterbij en tijden verdwijnen in luchtledig verleden door gaten zo zwart als nacht zonder kennis of weten. Rumoer verstomt tot weeïg zwijgen lachen stort zijn tranen uit en spreken vraagt om stille aandacht luisteren onwezenlijkheid in klanken. Waar mensen waren die verzorgen zijn nu wezens angstaanjagend vreemd…

Vanmorgen ben ik bij mamma geweest ze zei: "Goedenmorgen meneer, komt u voor mij" direct kreeg ik een kopje thee ik pakte één van haar vele fotoboeken ze keek mee en zei: "mijn zoon Jorris lijkt op u, die is al weer jaren dood, ik denk veel aan hem" bij het afscheid kreeg ik een ferme handdruk komt u nog maar eens langs, heel gezellig toen de…

Als we er niet meer voor elkaar kunnen zijn op die terreinen die zo intens en intiem waren blijf er dan wel voor mij als ik verander en voor mijn ik Ik verander wel maar ten principale blijf ik de persoon die ik was of die ik ook ben Behandel me dus niet: als kind als mindere als een andere maar als een veranderende! Maar het liefst…

Hoe raak je mij , "MIJ", in mijn diepste ziel waar transparant de wereld ligt, die mijn glimlach van verdwaasd zijn voor jullie in verborgenheid zingt en mijn kijken zeilt langs wateren van oneindig veel (on)wetendheid ? Het is slechts mijn denkende wereld, die verwarring zaait.. Wanneer mijn gelukzaligheid gespiegeld wordt op mijn…

ze staart naar een punt ver weg hier vandaan stottert woorden in een taal die geen mens kan verstaan ze ziet het licht gefilterd vallen door het getinte glas in lood, het kleurt de man op de kansel in geel en in rood dan zit ze plots op haar bed hoort de stem van haar zusje en haar moeder komt bij haar die geeft haar een kusje ik…

Ik denk maar ik weet niet meer wat ik denk denk ik niet.…

Jij was zo fit ,had zoveel pit Het hoofd waarin die ziekte zit Mist memorie en controle En ik uit onze levensrit Het jeugdige frivole, Het wordt bij ons soms akelig stil Ondanks de cv ook wel kil Herkent niet alle feiten Behoedzaam blijf ik want ik kan Jou, noch iemand iets verwijten. Een beetje fit, een beetje pit Ons simpel medicijn…

nu ze terug zijn in de tijd koffiezetten weer als vroeger wordt en de tijd weer stilgezet en ik geen zoon meer ben maar vraag en ook wel lief bekende geur en stem en wat ik verder dan nog ben stel ik mezelf de vraag over wie ik dan werkelijk ben dan kind en nu ook zelf een opa en zit ik op de warme stoel waarop mijn moeder juist…

En ben ik straks voor jou een vreemde zonder naam dan vertel ik het je wel steeds, ik ben jouw man.…

Je bent nu nog als een verteerd blad, niets is meer over dat bij jou als mens eens zo kostbaar heeft gewogen, nog slechts de lege nerven in een fijn gemaasd patroon. Jouw kostbaar wezen dat nog zoveel te geven had, door de ziekte in de tijd vervlogen, blijf je in mijn herinnering, vervagend, als eens zo dierbaar persoon.…

Ben je vluchteling of ben je gelukzoeker dat is de vraag Hamlet dacht aan zelfmoord alleen daarom was het 'to be or not to be' als je aan mij vraagt of ik gelukzoeker ben dan zeg ik ja als je aan mij vraagt of ik wil zijn of niet zijn zeg ik wil er zijn 'er' is een plaats die tegen de dood is grammatica van het…

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

De opbrengst ervan is niet voor mezelf: Ik hoop dat ik op deze manier een mooi bedrag voor Alzheimer Nederland mag verdienen. De bundel is vanaf vandaag te bestellen via: www.switilobi.nl en na 25 september bij alle boekhandels. Prijs: €24,95 (excl. verzendkosten à €2,50 binnenland). switi lobi…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

Haar wereld was niet meer dan een illusie Ver weg van onze werkelijkheid Haar moederschap uit het verleden naar vandaag Was zij al jaren kwijt Dat alles zonder haar weten Dat alles tot onze spijt Haar wereld was zo donker Zo zonder zon of licht Zo nutteloos en weg van liefde Het leven om te leven alleen nog maar als plicht Zo onvolkomen…

Het is Alzheimers’ bestaan dat de broze leegte vult, die wij voortaan moeten delen.…

het vergeten knaagt een leegte waarin angst je adem neemt bevreesd doorzoek je volle laden haal je oude feiten op die keer op keer terug in diepe gaten vallen nog even en je huis bevreemdt ben jij voorgoed ontheemd het ergste is dat je het weet…

de tafel droeg een lepel, bonen en een bord jouw handen droegen niets slechts leegte tussen vingers een verloren woord hing in je ogen ik droeg jou en wie je was gaf mijn weten opdracht in jouw nood de hand te zijn, die leven bond machteloze happen pap verdwenen in jouw weggedwaalde mond…

de gang leek eindeloos zoveel verder, wrang verloren door het kleine lijf zo breekbaar bij het glas verscholen in het raam zag ze zelfs de hoogte niet of ons de weg was weg; geen deur die houvast bood de klink was slechts een voorwerp onder witte vingers samen glimlachten we wat omdat de stoel wat warmer was dan alle koude muren binnen…

Ze gaat terug, Terug in de tijd. Soms verward, Soms boos. Ook blij, Ook tevreden Verdrietig en klein, Alleen en stil. Praten over vroeger, Praten over Pa. Blij als ik kom, Boos als ik weer ga Dat is mijn Ma.…

Ik wil dood gaan op mijn eigen tijd En ook al klinkt dat arrogant Toch wens ik dat en ik ben bereid om dat uitgebreid uit te leggen want stel nou eens voor, en voel met me mee, dat langzaam gestaag, maar heel gewis mijn denken vertroebelt in een warrig mêlee dat Alzheimer helaas mijn voorland is Ik stel me dan voor, zo heel assertief,…

Hij vergeet soms, waar hij woont, hij vergeet welke sleutel hij moet gebruiken, hij vergeet, welke etage hij moet zijn, en dus is de oplossing snel gevonden, hij stapt in de lift, wacht net zo lang tot iemand anders de lift nodig heeft en gaat met het ding op en neer, tot een buur hem aantreft, en zegt, hier moet je eruit hoor dan…

Goed nieuws, men heeft een medicijn ontdekt om dementie wat beter aan te pakken. Amyloïd-eiwit blijft dan niet plakken, zodat uw levensduur wordt opgerekt. Aducanumab, gaat het middel heten. Een flinke klus om dat niet te vergeten!…

was hij een man wiens naam je wilde dragen? wat heb je in Martkbreit verloren, waar hij geboren is? waarom zou je de weg zoeken, nu de grote ziekte van het vergeten en verdwalen hem op je pad heeft gebracht?…