Alle inzendingen over Angst OR alleen OR droom

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Alleen, zo voel ik me wel eens, Alleen, soms gewoon zo ineens. Alleen, je ziet het niet, Alleen, doet me verdriet. Alleen, op niemand verliefd, Alleen, niet door die persoon geliefd. Alleen, waarom doet dat zeer, Alleen, keer op keer. Alleen, angst om dit altijd te blijven, Alleen, aan bijna niemand te beschrijven.…

weggelopen voor de angst. stil blijf ik maar hopen dat iemand ooit naar mij terug zal komen. of ben ik nou het bangst? stil, dat is alleen in mijn dromen.…

"Het is een droom vriend, een droom hoor. Ik moet je nu toch echt in deze droom storen." Het zand voelde ik niet meer en ook niet jouw hand. Ik keek achter mij en zag alleen de onmetelijke zee en één spoor van voeten in het natte, stille zand. Jij was er ook niet meer, je liep niet meer mee.…

Ik zou mijn leven wel slapend door willen brengen dan kon ik dromen alleen maar dromen En zou ik gelukkig zijn Nu droom ik ook maar word weer wakker met een ondraaglijke pijn En het besef dat mijn leven nooit een droom zal zijn…

Plotseling schiet het licht in brand, en mijn naam wordt luid geroepen, ik ontwaak uit helse dromen, met een ferme buil op mijn verstand. verward en dolgelukkig, geen schade of averij, ik was enkel uit het bed gevallen, na die nare droompartij!…

Er groeiden pinda’s uit mijn huid vannacht, Ik kon niet anders dan ze uit te delen, Dat ik tot voedsel dienen zou voor velen, Had ik in stoutste dromen nooit gedacht. Als ik weer denk daaraan, met ogen dicht, Krijg ik weer kippenvel op mijn gezicht.…

De nacht is gekomen Zonder dromen In het donker gezogen Van het pad afgebogen Mijn gedachten zijn dicht Hoop is mijn enige licht Gedachten achtergebleven Angst en wanhoop in elkaar geweven Toen jij in ik verdween Was ik alleen Eenzaamheid nooit gekend Alleen zijn niet gewend Niets om over te rouwen Niemand te vertrouwen Toen de weg…

soms dacht ik dat ik wel gelukkig was in mijn huis gebouwd op dromen van glas omdat de zon zo mooi naar binnen scheen toch voelde ik mij daar ook vaak alleen maar nu ineens heel onverwacht wordt de dag een vriend van de nacht staat de angst weer voor de deur en veranderd alles van kleur wat zou ik moeten beginnen?…

Ik zie je rennen op het plein Zonder angst pak jij je fiets Ik ben geweest waar jij nu staat Al die jaren lijken niets Ik zie je ogen naar mij kijken Pap, ik kan de wereld aan Hij droomt van mij alleen, zijn papa Ik droom hem altijd in die waan Alles lijkt nu nog zo vredig Zonder angsten en verdriet Totdat het leven ook gaat nemen Blijf…

Leven als een muisje, in een doosje, heel alleen. Luisterend naar de stemmen, verdrinkend in het geween. Angst voor alles, zelfs angst voor de 'schrik'. Leven als een muisje, heel alleen,..., zoals ik.…

Ik zie je gaan, ik zie je komen, luidkeels roepen, onzeker dromen. Mooie woorden om me heen, een kreet van angst, ben weer alleen. Antwoorden zoeken, staren naar de grond, waar is de wereld waarin ik je vond? Een kille ruimte omgeven met angst, maar het gevoel van onzekerheid blijft het langst.…

Ik zie je gaan, ik zie je komen, luidkeels roepen, onzeker dromen. Mooie woorden om me heen, een kreet van angst, ben weer alleen. Antwoorden zoeken, staren naar de grond, waar is de wereld waarin ik je vond? Een kille ruimte omgeven met angst, maar het gevoel van onzekerheid blijft het langst.…

Ook angst kan de geest niet geven. Angst is alleen maar bewijs. Bewijs van onbegrepen leven.…

droom dan je dromen in stilte maar als je leven wil laat het komen laat het stromen je grens over je angst opzij leef je droom wees vrij en alles wat je toekomt zal van jou zijn je droom, je waarheid je vreugde, je pijn omdat je leeft omdat je streeft naar geluk…

droom dan je dromen in stilte maar als je leven wil laat het komen laat het stromen je grens over je angst opzij leef je droom wees vrij en alles wat je toekomt zal van jou zijn je droom, je waarheid je vreugde, je pijn omdat je leeft omdat je streeft naar geluk…

Verjaarde dromen Komen dan toch weer terug Nog indringender…

De slaap wijkt en ik Word sluw verzwolgen Door de duistere blik Van het immense zwart Bang voor de geesten Die mij altijd weer vinden Met hun handen wurgend Doden ze mijn spiegelbeeld De tijd verdwijnt In deze nachtelijke ruimte Als een uitgeholde rots Gevoed met fakkels doordrenkt van bloed Een groot toneel Met beulen voor het slot…

Bron van Angst. Bron van Moed.…

Tot ik dat weet Blijf ik dromen Iedere nacht In diepe angst Want ik weet Dat je wacht Mijn onderbewustzijn…

Angst is een slechte raadgever, die term begreep ik nooit want angst - en raad geven, zijn twee aparte compartimenten. Angst voor spinnen of aardbevingen laat zich zelden of ooit binden door een horde complimenten. Angst een slechte raadgever, nou dat mag ik hopen want bij angst laat ik mijn emotie volop rennen en lopen.…

Fiets pakken uit schuur lege flessen in fietstas lucht voelen binnenstromen in longen danken, dat je zomaar fietst beschermende kleding hebt jouw benen trappen iets te doen glasbak mensen te zien Dan...iemand met rollator jij stapt af voor praatje, zomaar zij deinst achteruit. Ik stap op vlug weg weer terug.…

Alleen de ondergaande zon maakt me alert, dat ik straks mijn bed moet gaan opzoeken.…

Verlangen naar een stukje rust geheel alleen je eigen plek voor elk mens een ware must dromen van een mooie stek een waar je geheel jezelf kunt zijn die rust waar je zo naar verlangt in tijden van angst, verdriet, of pijn 'n plek waar je je hart graag mee behangt.…

en vrouwen natuurlijk, vrouwen moeten zich maar schikken in zorgen, angst en verdriet de pijn van de mannen lijden hun frustratie, hun wellust hun dromen…

Alleen wij zien de angst en de nood, alleen wij hebben het in de gaten. En de zanger op de hoek zingt zijn lied, over de toekomst, de angst, het verdriet, over de vrede die niemand zal tekenen. Is er iets waarop we nog mogen rekenen?…

negen maanden duurt het leven de rest is afscheid van de wieg de moederborst en meer en meer van onvervulde dromen en geborgenheid het vonnis van vergankelijkheid bij oorsprong al geveld verjaart niet zelfs na zoveel tijd het is alleen maar uitgesteld ’t is niet de angst de pijn die ’t sterven moeilijk maken nee ’t is ’t scheiden…

niet eten ik wil alleen maar slapen bang om mijn dromen te vergeten wekenlang ben ik op zoek maar vinden kan ik niet al probeer ik nog zo hard er is geen medicijn tegen verdriet maandenlang loop ik in een tunnel zonder licht mijn twijfels en mijn angsten verhinderen mijn zicht jarenlang zal ik je missen zal ik huilen aan je graf…