407 resultaten.
De dichter zet de wereld.....
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 154 De dichter (vrouw of man
dat is maar om het even)
zet de wereld naar haar hand,
gaat uit van dit gegeven
om de lezers te betoveren
dicht zij een schilderij
waarmee zij hen wil boeien,
meevoeren aan haar zij
tot in haar eigen wereld
die zoveel kleuren heeft
ontroerend, maar ook heftig is
en waar ze liefde leeft
het dreigen van een storm…
Onverteerbaar
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 598 Het wordt erger met de jaren
in plaats van dat het slijt
dat verlammende gevoel
van geconcentreerde onmacht
De siddering in mijn lijf
herken ik van iedere herdenking
De ingedikte tranen
van verstopt verdriet
4 mei 2008…
Natuurlijk ingrijpen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 150 De muurbloem
rukt gestadig op
in mijn tuin
met wilde rozen
In betere tijden
ooit de opzet,
nu grijp ik in
in geur
en kleur
Ik tooi mijzelf
met lente
en kom vóór de zomer
al tot bloei
en roep de tuinman…
Stappenteller
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 335 Opgaand in het landschap
en in het ritme van de muziek
zetten we in vloeiende cadans
onze voetstappen in vruchtbare grond
We wisselen gedachten uit
elkaar behoedend
voor al te grote sprongen
Vanuit het oude vergezicht
stijgt de mist langzaam op
en in de warmte van de zon
boven het kronkelend pad
wordt het voor ons helder
vinden we…
Stappenteller 2
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 312 Zij ontkent sinds kort niet meer
de drang naar het verkennen
en naar een ruime horizon
Waagt nu weer een zoektocht
naar verloren momenten
en een schaduw van geluk
De wind ruist de stemmen weg
die haar terugroepen
naar voorbije oorden
Zó moet zij de teller verzetten
en het verstand op nul
het zicht op oneindig
Naar de hoogte van de…
Gedachtegoed
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 1.641 Lopend langs de boekenkast
dringt het nu pas echt tot me door:
alles is gelezen
door hem en door mij
Een heel leven
boeken en muziek
Niemand op deze wereld
die mij zo na was…
Vlucht....
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 514 De eenzame vogel in mijn hand
rust al dagen uit
met gesloten ogen,
angst om te vliegen
Kijk, op wisselende hoogte
maken tien zwaluwen
een prachtige vlucht,
ze maken zomer
En boven het water
gaan de meeuwen paarsgewijs
op zoek naar lokkend zand
en golvende verten
Tijd om mijn blik te verleggen
van zachte zekerheid
en glanzende trouw…
Bureaublad zonder franje
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 238 Ontdaan van meer en
losgelaten bladderverf
gaat deze reis naar binnen:
iconen op mijn pad
Langs langvervlogen beelden
nu zelden zonnig ingekleurd
langs steile rots vol diamant
van bitterzoete dromen
In harmonie en dissonant
van oude liefdesliederen
als wonden aan het oppervlak
de huid nog vurig van het branden
Zo loeiend is de zomerzon…
Klein wichtje
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 1.049 Klein wichtje
met je ogen dicht
je zou er bij willen zijn
maar je bent er nog niet
Nu je zo slaapt
kan ik nog dromen
van wat je morgen worden moet.....
Nog maar even niet
Later maar
mooi meisje
dat zoveel wezen moet…
Lees mij
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 251 Lees mij, sprak ik vragend
En hij daalde af
in mijn ogen,
dwaalde tastend
over mijn huid
met zijn vurige tong
proefde hij
het zoet
dronk het van mijn lippen
en ademde het vuur
van mijn hartstocht
maar de gesluierde taal
die verscholen
op verborgen plekken
in mijn hart
en in mijn hoofd
bereid was om
het licht te zien
verstond…
Hans
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 1.417 Er zijn van die dagen
dan roep ik mijzelf
bij naam
om mezelf te vermannen
Zo riep ik naar jou,
want ik zag, dat je weggleed
in zwijgen en
niet in de stilte, die goed doet
die neerdaalt
zo langzaam
overgaat in de veilige nacht
Het was niet je droom
tussen slapen en waken
die soms ook voor mij
de beelden
van heden
en vroeger verfraait…
Verdwaald
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 136 Dom driest duifje
dat al dagen dwaalt
door drentse dreven
in diezige nevel
en duister gezang,
langs dromen
niet af te dwingen,
waarmee de doem niet
is te verdrijven,
die als een dief
in het dalende duister,
post bij het braakliggend hart
dat dorst als een dier
na dorre dagen
Ik maak vandaag
voor jou en mijzelf,
nog aarzelend,…
Ondertussen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 393 Ondertussen
is mijn piano
zo gevoelig
voor stemmingen
dat ik niet meer
kan verbergen
wanneer in mijn hart
de gevoelige snaar
is geraakt…
O zoete zondagmorgen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 272 O zoete zondagmorgen
wanneer de dag nog even onderduikt
de vogels aarzelen met zingen
de zon nog even weer verdwijnt
Twee harten die in warme gloed
opnieuw het zachte lijf gevonden
de zo vertrouwde geur van slaap
verdrijven voor de zoete min
Zo opgaan in verrukt weer zien
en dan genietend zuchten
van kussen en elkaar beminnen
er is…
Overgave
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 248 Als ik weg ga
uit dit leven, liefste
dan leg ik mijn hand
in die van jou
Je moet nu weten
dat ik alleen dan
me kan overgeven
aan het onvoorspelbare
Op weg naar de eeuwigheid
zal ik zo zeker weten
dat wij van elkaar geleerd hebben
met overgave lief te hebben…
Thuiskomen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 320 Thuiskomen is
jezelf overgeven
en je dan compleet voelen
de liefde bedrijven
en heel worden
warmte en beschutting
je vader en moeder
je wezen en je zijn
hier in mijn huis
duurt de leegte
de pijn die zeurt
over een kille plek
Maak dat het zomert
en maak me heel
blijf tot het licht wordt
en spreek mijn taal
zing een nieuw lied…
De dichter en de vlinder
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 228 Ik sluit de luiken van het huis
en roep de stille beelden op
die mij dan vergezellen:
de vogel die een schuilplaats zoekt
bij al te felle regen
het zwarte water dat mij lokt
met stram het taaie riet
het morgenlicht over het veen
de landerige landerijen
langszij de ramen gaat de zomer
als ik het leven buiten sluit
zoals de vlinder
die nog…
In stilte
netgedicht
3.0 met 22 stemmen 1.593 Laat het stil worden vanavond
nu de lome lucht drukt op mijn hart
zoals de dreigende avond
toen de dood
al naast je zat
om je te halen
Laat het net zo stil blijven
als toen
na het steunend ademhalen
en de laatste zucht
plotselinge rust
als van dat ene moment
wanneer de weeën stoppen
en de bevrijdende
geboorte inzet
De dood openbaart…
Broeinesten
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 109 droge drentse zomerdag
op het platteland
oostenwind die waait
broeinesten van gisteren
naar de overkant…
Stappenteller 3
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 391 Waar dwingt de reis
en remt de weemoed
hoe volgt zij sterren
in de nacht?
Ze gaat op zomervoeten
haar handen spelen door
op de préludes van Chopin
en in haar hoofd
sluipt heimwee binnen
naar het verre land
van blije kinderzomers
hoe zuiver is
de geur van dorstig-
droge dennebomen
en blauwe bessenstruiken
dauwbedekt
hoort bij het…
Geluk voor twee
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 342 in laaiende hitte
geven dennenappels op het pad
geur in het bos
en gloeiende liefde
meer nog dan wuivend gras
in de kleurende zomer
we kijken ons rijk
jonggeliefden
in de zwoele avond
onder hemelsbrede sterren
slapen in een wereld
alleen voor twee
vroeg in de morgen
de geluiden van buiten
ver van de stad
de scharrelende egel
bij…
Niet steil
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 557 lang krullend haar, mijn moeders trots
werd iedere morgen uitgeborsteld
de marteling hield maar niet op
verwenste haar, en niet alleen in stilte
wat ik maar steeds niet kon bevatten:
dat lijden nodig was om mooi te zijn
en meer nog dat ik dan mijn moeder
daar eeuwig dankbaar voor zou zijn
als puber had ik het al gauw bekeken
de lijdensweg…
Genadeloos gelukkig
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 551 het was als een droom
die doorheen de slaap
komt duiden
waar verlangen
en onderbewuste
je brengen
naar momenten
waar je nooit dacht te komen
die je geluk doen ervaren
diep in een verlaten hart
signalen uit je jeugd
zo innig te worden omarmd
door een vergeten liefde
zo plotseling gekend
en toen dat een feit was
je toch los moest…
Contact
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 311 onze woorden lagen
op gevoelsafstand van elkaar
in centimeters
dichtend de rusteloze ruimte
die er nog was
voordat ze elkaar aarzelend zochten
zo nu en dan
als lettergrepen elkaar aanvulden
schoot er een vonk
door de geheime stilte
ik kon de ogen zien
achter de stem
de glimlach
achter het luisteren…
Afgekoelde hemel
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 286 het groen heeft zich verzoend
met dat wat onvermijdelijk is
het bloeien gaat verkrullend onder
in deze klamme avondlucht
stil is mijn hart van weten
dat alles klopt ten spijt
en deze wens niet willen kan
natuur, wie kent zijn wetten?
dus gaat de liefde mij voorbij
hoewel ik die zou strikken
met kleurig lint en dichterstaal
werd blozen…
In hun droom
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 1.058 in zijn droom
heb ik je honderd malen
zo liefgehad
hier heb ik jaren op gewacht
sprak zij
terwijl zij zacht
zijn slapen kuste
in mijn droom
wist ik al lang
hoe ik je zou beminnen
we pasten naadloos in elkaar
en voegden ons natuurlijk
als was het in onszelf
ze kuste hem heel vastberaden
vol hartstocht op zijn warme mond
toen nog…
Iedere dag opnieuw
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 288 o, onweerstaanbaar lokkende
gedichtensite
vandaag opnieuw
voor mij een must
met langs zijn kust
de opgetrokken zandkastelen
daar waar het schurend zand
de scherpste hoeken weg wil slijpen
waar zee en lucht verlangend maakt
het heimwee deinend weer ontstaat
en in de woeste branding
de liefdesgolven hoog op gaan
tot aan de maan
die langzaam…
Verdampt
netgedicht
2.0 met 18 stemmen 981 de merel waagt zich niet
zwijgt stil onder de struiken
ik voel de koude steen
onder de bolchrysant
in miezerige regen
kom ik mijn toekomst tegen
vervlogen en verdampt
de duif vliegt op
verschrikt
en laat me zelfs vandaag
nog moederziel alleen…
De man met het rode jasje
hartenkreet
2.0 met 18 stemmen 1.814 Het is wel even moeite doen
maar dan wordt het wel helder
de vage foto geeft hem prijs
als ook de tekst van eigen hand:
de dating-man met rood colbert
hij schrijft in het profiel op de bewuste site:
weet je wat ik nou zo vervelend vind
dat is als vrouwen drammen,
dat hij er absoluut niet tegen kan
als hij haar niet begrijpt en zij…
Schraal
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 276 De zomer is rijp
klaar om te oogsten
vruchten hangen zwaar
aan de knoestige tak
het zonlicht komt later
gefilterd naar binnen
en buiten geurt de lelie
onder 't warme rieten dak
mijn hart wordt onrustig
alsof je zult komen
brood en wijn, de tafel gedekt
maar je stap zal niet klinken
achterom tussen de rozen
je glas voor vanavond
maar…