Verdampt
de merel waagt zich niet
zwijgt stil onder de struiken
ik voel de koude steen
onder de bolchrysant
in miezerige regen
kom ik mijn toekomst tegen
vervlogen en verdampt
de duif vliegt op
verschrikt
en laat me zelfs vandaag
nog moederziel alleen
Geplaatst in de categorie: verdriet