Alle inzendingen over Antonie K

Levenslust, een evolutionair program verandert in jouw geest door storm in ‘n mentale stoornis waarin drempels tussen leven en dood vergaan, ‘n zwarte leegte ontstaat waarin je jezelf verliest en dodelijke angsten uitstaat. Je wordt depressief en suïcidaal wat niet automatisch dood-wensen inhoudt, maar zoeken naar vluchtwegen, uit het…

antonie…

Wat gaat er in iemands hoofd om met een leeg gestreden ziel in het verschiet Verwarring en misschien teleurstelling het licht in het leven niet meer ziet Wat gaat er in iemands hoofd om die moe en in volledigheid is ontdaan De kracht uit zijn lichaam vloeit geen moed meer heeft om door te gaan Wat gaat er in iemands hoofd om waar vreugde…

soms is het donker, zoveel sterker dan het licht. Vlinder vliegt even niet. Merlijn tovert even niet. De kleine blonde, is dood. bloemen zullen zich mettertijd, weer ontbloten aan de zon, harten worden weer verwarmd, door herinneringen los van de tijd. de vlinder zal weer vliegen. de tovenaar zal weer toveren. De kleine blonde,…

De journalisten maakten overuren Voor Antonie en al zijn wel en wee Nu is ie er: de special van Privé Met meer attentiewaarde dan allure Fijn dat zo'n weekblad aan zo'n tragisch leven Dat beetje extra nasmaak weet te geven…

hoe zwaar is de rugzak die hij tillen moet torsend tot in lengte van dagen loopt hij meer gebogen daar het geduchter weegt dan voorheen totdat dagen gaan korten bladeren verschieten wordt het besluit genomen ik heb genoeg geleefd ~* Antonie Kamerling hij werd maar 44 jaar † *~…

Maar met mij en zij in teugelijke liefde brengt een hoog lied een zanglijk gebaar naar Cleopatra en Caesar, haar vertederende Antonie. Beamen mogen in oude poëzie, geweest is al mijn liefde.…

3688 gram van hier en aan de overkant hebben daarna de omi’s en opi’s gevold door opa’s en oma’s – samen met jitske, arjan en bart mij welkom gekroeld en geknuffeld wat rest is het onthullen van mijn naam die bedachten – heel bekwaam mama jacqueline en papa patrick zij presenteren u – dankbaar en trots als nummer drie op de rij Boaz Antonie…

Krokante kuikens, kip Kaneelbestoven Kalkoen, kamelenoog, Komkommersla Koek bij kamillethee, zo kant-en-Klaar Kokkin met kikkerbillen, Kaalgekloven Kaag kookt coquilles in het Koeterwaals Kieskeurig in 't kwadraat, iets Kolossaals…

gravend naar pijnen uit een ver verleden struikel ik onvoorzien over mijn eigen graf dat me even stil doet staan, stamp 't nogmaals aan daar deze gevoelens zorgvuldig leken weggeborgen en nu veel te dichtbij willen komen grijpt het mij onverhoeds naar de keel waardoor mijn schreeuw wordt gesmoord evenals al die anderen die schreeuwen…

Het is alsof de dood ons stilte afpakt en de kleuren van bloemen intenser zijn dan ooit maar helderheid is in een waas omdat de spiegel nooit kan liegen en denken soms niet verder gaat dan voelbaar beseffen dat het sterven ons de grootste talenten heeft ontstolen om voort te leven in gedachten.…

Naast mij een levensvorm die zich uitstrekt wanneer ik naast haar lig en de perfectie bemin van een repeterend beeld wat zich op het netvlies voortbewoog in een caleidoscoop zich steeds herschikt waarin de wereld werd gewogen naar ziel, zin en norm, geschapen alleen voor een oog dat het wil zien de precieusheid rekt de nacht naar…

Ik hoop dat het nog lang zal duren lang zal duren voor ik ook stilte voor haar word. Het verstand gunt ons vast die vele liefdevolle uren maar met woorden van troost schiet ik nu te kort. Al vindt ook zij nog steeds liefde en ook geluk in dingen zijn wij niet de enigen die wakker zijn in de rozentuin, ik zou nu over die broze bloemen en sneeuw…

Hoe een huis overeind kan blijven nu die akelige ziekte ook daar wil beklijven, haar geest nu wellicht ook een ster wil zijn rest hier opnieuw al weer intens zielenpijn. Die dag dat ze niet meer zal ontwaken geen gesprekken of reünie mee zal maken, blijf het vast even roerloos op die hemeltrap kraakt hij al maanden genoeg bij menig stap.…

Je verzorgt een, het graf een marmeren steen de zomerse plantjes de vaas met bloemen je pimpt het op niet de lijk-kist niet het lichaams-lijk dat is afgelegd dat is begraven dat vergaat maar je borgt de overledene de herinnering aan jullie leven aan zijn of haar geest aan fysiek met hem, haar aan de mens die je liefhad of heel erg…

avondronde de dokter komt hij glimlacht en vlindert met zijn hand over haar brandende huid zij knikt, uitgeput, uitgedund door woorden die achtergebleven zijn zij zwijgen samen een dialoog net zolang totdat zij nog een paar keer wakker schrikt…

Eens was je jong En straalde jouw zon Straal dan nu… jij gekke diamant Je ogen zijn zwart Zoals de gaten in de lucht Straal dan nu… jij gekke diamant Gevangen in je wereld van jong en onwijs de wind waait koud kom op voor het recht van je eigen gevecht te vreemd als legende als martelaar als eenling maar kom op en lééf! Het geheim…

Ooit komt die ene dag, die ene waarop haar ochtend niet meer aanbreekt, de dag waarop men wellicht niet schrijft waar jij of zij op dat moment verblijft. Laat de hemel dan alstublieft staalblauw kleuren, de lavendel en de seringen die dag extra geuren. Ik weet echter zeker dat je dan nog ergens elders bent juist die dag je moed en kracht voor…

Wij kennen al jaren van die dagen de korrels aan het strand, de schelpen het schuim op het water dat af en aan als golven wederkerend het strand aandoet, het koude dat je in winters laat huiveren. De nacht telde deze keer minuten lang uren. Vandaag is huiverig, ik zoek niets en ben thuis de dag is kil niet vrolijk, de sfeer is gelaten, regels…

wat jongelui gaf aan zijn studie maar meteen de brui Een soap werd ons nieuw nationaal produkt Van Peter werden snel posters gedrukt om acht uur was Nederland even lui voor de blonde held in gestreepte trui Menig kamer werd met hem opgesmukt Hij bleek niet alleen leuk te kunnen praten een hit, films, toneel; zijn vakgebied werd breed Antonie…

Tsjik tsjik, de sproeiers vormen vliesdunne nevels – met een regenboog.…

lieve vriendjes en vriendinnetjes kijk nou toch eens wie er jarig is het is boaz onze kleine grote reus jouw zesde jaardag vieren wij graag met een kroon op onze hoofden veel taart allicht en lekker snoep vanzelf is het soms spannend ook al die nieuwe dingen die jij leert op school en van vrienden daar zo jong nog en toch al zo groot…

de voetbalclub van nieuwerkerk waar jij voor ieder doelpunt nog juicht dat jouw tegenstander of jij scoort je bent een guit en een kwapoets nieuwsgierig naar dit en naar dat steeds wil je wat en waarom weten van alles wat je mag of laten moet met rekenen scoor je een dikke tien maar woordjes lees je liever nog niet lieve rakker boaz antonie…

op je achtste verjaardag ben jij vol vreugde een stoere jongen met een prachtig karakter die vooral ook in het kunnen delen groot is wij zien jou sneller dan ons vaak lief is groter en wijzer uit de kluiten groeien van de vroege ochtend tot laat in de avond loop jij met de bal aan de voeten te dribbelen omdat jij scoren wilt en kunt voor jouw…

Die opgekropte emoties nog Maar net binnen houdt Angst en agressie Die om voorrang strijden Hier wordt niet gretig gezwegen Maar alleen uit bittere noodzaak Zichtbare golven van ergernis Die over elkaar heen rollen Zonder geluid Uit pure frustratie aangelengd Met hoog oplopende irritatie Alleen pure wilskracht Houdt de breekbare…

Ik ben dus in slaap gevallen, ongetwijfeld – want ik word wakker.…

Ik moet je wat vertellen want, 'k Bén er weer, 'k Ben weer thuis, heb jullie zó gemist... 'k Open de p.c., Zie ál die mail.... Hártverwarmend om zó te worden gemist. Maar.... Ik bén er weer, 'k Ben weer thuis, alhoewel geen 100%. 'k Bén er weer, de rest gaat vanzelf, want ach... álles went?!…

‘k Mis je wanneer ik grote, witte wolken streel, dromend in een lentegeur. ‘k Ruik je wanneer ik rode roosjes zie blozen, stralend in het zomerlicht. ‘k Hoor je wanneer de wind jouw engelennaam fluistert, stoeiend in het najaar. ‘k Zie je wanneer de sneeuw jouw voetstappen achterlaat, bevriezend in een winterslaap.…

Wanneer de witte maan mij haast strelend omarmt met een vleugje stilte in een verzonnen droom, dan zoek ik jouw naam. Wanneer de diepe geur van de nacht mijn heimwee omhelst met een warme dans in kleine druppels, dan roep ik jouw naam. Wanneer de slapende sterren mij fluisterend dragen met magisch licht in mijn zacht huilende ogen,…

'k smelt als ze naar me lacht, en ben verloren als ze in m'n ogen kijkt. Ze praat een beetje op haar manier, met sputters bellen en gekraai! En dan 'n doerak die je uitprobeert, schaterlacht of het op een krijsen zet... Lol hebben, waggelen op muziek, of je een mep verkoopt als iets niet mag...…