Alle inzendingen over Arm

in de sloppenwijk braakt leven zijn geboortes uit terwijl rijken hun eenzaamheid achter hoge muren slijten het bestaan toont dagelijks dit mensonterend onderscheid waar staat je wieg in de roulette van de tijd wie geeft handen aan jouw zekerheid…

Als ik me snel omkeer word ik duizelig als ik hardloop kortademig snel eet krijg ik een opgezet gevoel veel rook dan ga ik hijgen veel drink dan word ik zat veel eet dan word ik vet veel zon dan krijg ik zonnebrand veel verdien dan word ik rijk veel uitgeef, ja natuurlijk arm veel weggeef steeds gelukkiger veel krijg alsmaar inhaliger…

feest twinkelt weer in zilveren schalen kristal fonkelt speels oude verhalen kaarsen branden vlammen warmen maar niet voor daklozen en armen etalages vol met kerst zijn voor hen niet weggelegd de blijde boodschap wel maar hun lach verdwijnt al snel nog is er de stal het wonder en de beesten is dat wat onze welvaartstaat hen heeft…

Een vroom en eerlijk mens draagt dikwijls slechte kleren, Ik wil dan ook de deugd in arme mensen eren. Die met verachting op hem ziet, Doet naar ‘t bevel van Jesus niet.…

Twee armen om je heen dan voel je je niet alleen. Het geeft warmte en een veilig gevoel... En heeft als doel samen verder gelukkig te zijn. In alle verdriet en pijn. Dat is liefde en medeleven.…

Zij zijn rijk : Ik heb geen cent te makken, en ben ook niet jaloers. Maar af en toe kan ik wel snakken naar een zonnig oord. Ze doen maar dit of anders dat. Ik zit stil dubbeltjes te tellen. ...en wat ik verder kan vertellen is dat onze wereld niet meer valt te delen. Het is zo'n ander levenspad.…

Moeder waarom kan ik niet bij je borsten komen? Omdat ze achter de tralies voor je zitten. Ik wil zo graag bij je borsten. Dat kan niet mijn kind want mijn borsten zitten voor jou achter de tralies. Voor lange tijd. Het leven is een lijdensweg. Voor hoe lange tijd? Voor levenstijd.…

Dus ben ik niet zo arm als 'k lijk, Al ben 'k niet rijk; Want al bezit is wonderlijk, Omdat een mens alleen volkomen heeft Wat hij verloren geeft.…

Wensen dat je naar haar toe springen kon, alvorens terug te keren naar de voorhoede waar je in gezelschap van te veel geweld en eenzaamheid nooit had kunnen bevroeden dat het enige dat in deze wereld telt niet de revolutie is, maar het gevoel bij haar te horen, in haar armen te zijn, in de kamer grenzend aan dat getraliede balkon in de blakerende…

Als je tijd voelt verstrijken en je wordt niet meer rijker maar armer en armer last van je darmen je voelt je steeds meer bang met een afnemende stoelgang Ga dan, ga dan, blijf, bewegen laat je figuurlijk rondzweven over de paden, breed en smal over de heuvels visa versa dal Ga met jezelf dealen, handelen ga samen of alleen wandelen…

In jouw armen ben ik veilig, In jouw armen droom ik weg. In jouw armen sluit ik m’n ogen, Weet niet wat ik denk of zeg… In jouw armen ben ik bij je, In jouw armen heel dichtbij.. In jouw armen is het heerlijk, Heerlijk als ik met je vrij… In jouw armen staat de tijd stil, In jouw armen, zo ontzettend fijn..…

je arm hing zwaar aan je schouder, je haar bloeide over je huid slaap en pijn wandelden samen over ons laatste besluit.…

Tja, het is toch even anders Ik wenste dat het anders kon Maar ook nette arme mensen Eten uit de vuilniston.…

Zij viel de armen meest ten deel. En nu verrijkt gij met uw schat de rijken, Als droeg gij water in de zee: Men ziet u niet in de arme wijken; Gegoeden deelt ge uw goedren mee. 't Satijnen schoentje vloeit van gaven over, Die ge uit uw korfje stromen laat, Daar 't houten klompje, grof en pover, Door u vergeten, ledig staat.…

Tot tranen toe bewogen Ben ik door Hem die Zijn armen brak Aan het kruis Om ons te kunnen redden, Ons op te vangen na de val Die zo lang geleden al De geschiedenis van de mens Op zijn kop had gezet, Maar ons zonder Zijn redding Hard en genadeloos naar het Einde brengen zal…

Arm meisje dwaalt zoo eenzaam En treurig over straat En wekt het medelijden Van wie haar gadeslaat. Toch vraagt het kind der armen In 't meer dan schamel kleed Vaak nog vergeefs erbarmen Met haar ellende en leed. Och, mocht gij haar ontmoeten Verzacht haar droefenis In naam van Hem daarboven Die ook haar Vader is.…

'Met je poten in de klei' 'Met je handen aan het bed' laat staan 'Met je handen in het sop' De directeur blijft buiten schot blijft in z'n kamer met de deur op slot Lekker ronddobberen in z'n werkbubbel en ook privé in z'n bubbel met bubbels En hij, zij bijvoorbeeld de schoonma(a)k(st)er met een biertje van de rijkste Mevrouw…

Hand in hand of hand in zak Hand aan arm, soms één, soms twee. Soms fier en sterk, soms nonchalant. Soms dapper als een wachter. Soms treurig, slap, of zelfs verlamd. Soms goed verstopt in zwart of rood. Soms naakt en vrij, de schil ontbloot. Maar staar je niet blind, op bot en vlees en pees.…

Bisschop Nicolaas van Myro Leefde in de vierde eeuw na Christus zero Kerkgangers met een warm hart en veel poen Gooiden het geld in de kinderen hun schoen Alles werd verdeeld onder de armen In het huis met het kruis van erbarmen Zo reisde Sint Nicolaas de wereld rond Tot hij dodelijk vermoeid een hulpje vond Verkleed als grappige clown lenig…

Wat een troost, om dit te weten God, Hij laat ons nooit alleen Hij slaat Zijn armen om ons heen En zal ons ook nooit vergeten. Onze Vader die in de hemel zijt We willen U loven en prijzen En U alle hulde en eer bewijzen In ons leven, tot in eeuwigheid.…

Door jouw armen voel ik mij nog omringd, ook nu vandaag, de warmte die doordringt, want al ging je, jouw daden, die bleven, geen die aan mij dit houvast ontwringt, jouw kracht is hier mijn verdere leven.…

je stem ben ik vergeten, woorden zijn in tijd vervlogen nu ik je hoor en zie is de herinnering terug de opgeheven arm, je balansarm in de Gilgamesj-voordracht plotseling reikt de arm naar de zaal en raakt me bijna wil je afstand scheppen, wil je iets aangeven, vragen? soms het een, dan weer het ander?…

Wij volgden elkaar op de voet Wij zaten op mekaars lippen Wij namen de woorden uit elkaars mond Wij waren scherp van tong Wij hielden niet meer ons hoofd erbij Wij tikten elkaar op de vingers Wij werden 2 handen op 1 buik Wij vlogen in mekaars armen Wij hadden het niet meer in handen Wij eindigden tussen elkaars benen…

Onze liefde draagt kussen over de bruggen van onze armen. Verbonden stralen gloeidraden licht uit.…

ik heb je in marmer uitgehouwen in hout deed ik het snee na snee op een doek uitgestreken dat allemaal levensecht vele woorden heb ik aan jou weten te besteden daarbij ieder cliché vermeden je kwam volledig tot je recht maar voorlopig zeg ik toch even weg ermee want niets voelt meer echt dan dat ik jou stevig in mijn armen hou…

Door een woud van armen zoek je mijn mond en ik de jouwe, verdwaald in een oceaan van liefde, op zoek naar woorden in de ban van ondoorwaadbare vloed en overbruggende eb.…

Jij zou Vandaag Komen De bel Gaat Met snel Kloppend Hart Open ik De deur Daar sta jij Uit je Waterig gevulde ogen Druppelt Langzaam Een traan Ik neem je In mijn armen En jij laat Je gaan Eindelijk We zijn Thuis…

Prins Bernhard wees boos de verhalen af Aangaande een groot vorstelijk vermogen. "Dat is," zo zei hij, "uit de duim gezogen; Oranje is juist aan de bedelstaf. Want onze rijkdom is enorm gedaald Door alle boetes die ik heb betaald."…

Bij nieuwe maan, die niet wou schijnen, ontbrak die nacht het stergeflonker. De dief wou ongemerkt verdwijnen met buit en dacht: ' 't Is pikkedonker.' Verlichting uit: zo reed-ie tegen een beuk op, die hij niet zag staan. Het kwam hem uiterst ongelegen; de rijkspolitie hield hem aan. Hij kroop gekwetst z'n wagen uit, geholpen door…

laat mij jou leiden doorheen het geluk waar tranen verenigd vergaan in een lach verdriet van ons samen herleeft in hoop liefde hernieuwt in armen van troost…