Voorhoede
In de hitte van de strijd
los van andere haat en nijd
dezelfde kant opgaan.
uitkomen op hetzelfde plein,
een eendere taal spreken.
Zonder uiting of woord
in de bepalmde tuin van het witte huis
onder een getralied balkon staan,
blakerend in de voorjaarszon.
Verkeren in de waan
dat een opwapperend gordijn
rond het middaguur
de schaduw prijs geeft van haar figuur.
Wensen dat je naar haar toe springen kon,
alvorens terug te keren naar de voorhoede
waar je in gezelschap van te veel geweld
en eenzaamheid nooit had kunnen bevroeden
dat het enige dat in deze wereld telt
niet de revolutie is, maar het gevoel
bij haar te horen, in haar armen te zijn,
in de kamer grenzend aan dat getraliede balkon
in de blakerende voorjaarszon.
Inzender: Frank van Hassel, 13 maart 2012
Geplaatst in de categorie: oorlog