Alle inzendingen over BETREKKELIJK OR DOORDENKEN

Alleen maar even doordenken, wanneer dat niet anders kan. Wanneer we, bijvoorbeeld, lekker gaar moeten koken. Voor onbepaalde tijd. In ons eigen sop.…

er komen zeker dagen dat het mée laten stromen niet mijn koers zal zijn ik wil mij verzetten bij de eerste tekenen van ontrouw aan mijzelf zal de lucht betrekken krimpt de zon in mij zal ik moedig kunnen zijn niet schuilen in een bunker? de storm van verandering vraagt om standvastig zijn…

Als je doorgaans goed beschouwend, begrijpend kan praten, kan invoelen, kan meedenken, doordenken, boven materies, onderwerpen, gebeurtenissen staat.. deze uiterst goed kan aanvoelen, zien aankomen..…

Tijd is betrekkelijk kort. Ik word te vaak herinnerd aan vroegere tijd. Nu wordt het tijd, dat het eindelijk slijt.…

eens / blies ik de harmonica eens / streek ik de viool vandaag in opgewonden verbijstering mompel ik Madromadé magische aanwezigheid jij bestaat… nevel / mist kneedbaar verlangen betovering tot diep in mijn ziel toch hoe onmachtig jou werkelijk te betrekken in dit sprookjesspel…

thuisgevers en thuismakers vinden het fijn er te zijn om anderen te versterken eenvoudig en ook gewoon door hen als mens te zien te betrekken en erkennen in voortdurende vindtocht van onmacht naar kracht door met een groot hart steeds praktisch te doen wat werelden openen laat om naar en met elkaar…

Als hij in de keuken staat de walm nog om zich heen van het geveld zijn, kijkt zij hem aan, zegt iets moeilijks over dagelijkse betrekkingen.…

Een walrus kwam in Rotterdam Per vrachtschip uit Archangel aan De loods aan boord bleek een mevrouw Dat zag het dier betrekkelijk gauw De ster, het anker op de kraag De echte loods dat was de vraag En daarom sprak hij beste zus Daar is de wal ik ben de Rus…

Tussen ernst en degelijkheid even een kleine pauze om alles weer in 't juiste perspectief te zien; om te weten hoe relatief alles is en dat juist het betrekkelijke het belangrijkste is: Niets gaat er boven het rood van de late zomerroos; de geur van de halmen na de regen; het fluwelen kleed van de vlinder; jouw glimlach naar mij.…

De reuze Drentse keien liggen verspreid in nette tuinen of woeste heidevelden, moeten telkens het kinderspel ontgelden, kennen vrolijk geklauter bij felle strijd. Kloeke rovers hebben zich juist bevrijd van sterke wachters, gaan als trotse helden naar hun woonhol, waar ze reeds rijke buit telden. Worden oergraven door de jeugd ontwijd? Eens…

Godsdienst is gebaard door spitse vragen van wijze mensen, die beeldend denken: "Hoe zou het Opperwezen ons wenken, geheimzinnig, toch liefdevol dragen?" Geloof kan in ieders wezen opdagen als een beekje, dat verlangens wil drenken, de zoekende drinker soms zal krenken, daarna tot herboren hoop uitdagen. God zelf geeft dat aardse beeldengewoel…

Het verleden heb ik slechts in fragmenten, vervormd, vertekend en soms geladen met een grijs gevoel; wat ooit als verse sneeuw gevallen is, het blinkt niet meer, het zingt met valse tonen van verval, van ontoegankelijkheid. Het roept nog enkel om berusten. Wat heb ik wel? De zekerheid dat niets voorgoed gevonden is, beleden of geliefd,…

Alle aandoeningen en zegswijzen in het Evangelie zijn kort en beslist, vermijden gedachten der vage mist: daagse taal zal hen als wit-zwart aanwijzen. Men mag het rechtlijnige prijzen, dat wellicht hard spreekt, volstrekt onbetwist. wordt Jezus' zachtmoedigheid hier gemist? Milde winden brengen vele denkwijzen. De kunst van samenwerkend…

Alles is zo betrekkelijk De zon schijnt en in het schooltje achter mijn huisje word gezongen: “Lang zal ze leven” Ach die lieve kleintjes ze zijn al zo schrander Ziet U? Alles is zo betrekkelijk En voor U? vinden ze vast ook wel weer een ander.…

'M'n rijkdom is', hoor ik betogen, betrekkelijk. Heus, ongelogen! Bezit is begeerlijk. Ik heb - zeg ik eerlijk - een relativeringsvermogen.' Hij geeft me slechts één illustratie: 'Ik ken zeer veel vrouwen met gratie en baad in geluk: ze zijn mooi, stuk voor stuk en met allen heb ik een relatie.'…

Het waren onbenulligheidjes wat niemendalletjes Bernardientjes Zomaar uit het niets Ze hadden zelfs geen betrekking Op iets vergeetachtigs Of een slecht geheugen over een royaal gelogen iets Ze waren gewoonweg even weg waren er niet meer Pardon meneer wat niemendalletjes En Juliaantje die ging wandelen zonder hoed zij schonk hem…

op die gebieden betrekking hebbende schuld die op iemand drukt klein binnenschip -in het bezit van een schuine man met grote, plompe voeten en schuimachtig speeksel- bezorgt het vruchtenijs voor een vallend lichaam op een uitgestrekte inzinking onder licht dat van boven invalt komt men tot besef van in hoge mate zoete fouten…

Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd Gezocht in het Verre- en Midden Oosten niets van jouw evenbeeld om mij te troosten Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël this must be heaven or this must be…

betrekkelijk is het te blijven lopen, meelevend te lopen, blijvend meegeleefd achter de duinen. de zee geeft, ja niemand door in heel haar grondig lichaam is het al ondergeschoven.…

Een totaalplaatje...met omineuze gevolgen voor boeren en hopelijk ook rehabilitatie van en eerherstel voor de biodiversiteit in ons kikkerlandje _______________________________ DEAL OR NO DEAL Het is - zo klonk hij ook - heel uitgekookt Met aanbevelingen voor Adema: Voor piekvervuilers enkel Canada Of Polen, waar hij boeren mee bestookt…

aandacht schenken Om in dat denken te constateren Dat ik mijn ware zijn moet leren Niet uit techniek organisatie en plan Maar uit erkenning dat ik meer kan Dan existeren en zin ontberen Maar slechts besta uit louter zijn Is dit zware kost om te verteren Dan zal doordachte existentie leiden Naar de werkelijke zin van het wezen Het diep doordenken…

Gekend heb ik je niet, gezien heb ik je niet, van je gehoord, dat heb ik wel, en dan beseffen we weer eens temeer, dat het leven zo betrekkelijk is, want zo ben je er, en zo staan we aan je grafje, zo ben je vol in het leven en ineens is dat leven voorbij, nemen we afscheid van een veel te jong mens.…

Ik twijfel juist aan mijzelf met iedere stap die ik zet en laat omdat jij in een beeldentuin verdwaalt zonder mij daarbij te betrekken als ik vleugels zou hebben was ik allang in jouw Walhalla gevlogen.…

schenen elke beeldspraak om eerlijkheid te verdringen tot betrekkelijkheid.…

van de man die zijn simple things in een etude zingt voor Jellie maanvlinder de kunststofkoningin Vallende engel uit het noorden die dichter bij ons wist te komen in de stilte ongehoord was wat ontstond een scheppingswonder Dank, Titaantje voor je kussen en de vrijage zonder woorden Adieu Jellie et bon voyage au pays d'or…

Zij wordt dement, beiden worden oud, om haar tóch nog bij 't gesprek te betrekken, stelt men haar een simpele vraag, waarop manlief bromt, stel haar toch niet zoveel vrágen vandaag! Hij kan 't niet verkroppen, de dementie van zijn vrouw, maar jee, wie kan dat wél?…

steeds maar weer is er iets wat me treft het overkomt me gewoon misschien ligt toch de oorzaak in mij ik treed nu in mijn diepste zielenleven haal alles overhoop, spit dieper en dieper zelfs vorige levens komen er aan te pas harde tijden, genadeloos en harteloos keer terug op de behouden basis ik ben wat in mij groeit positivisme en doordenkendheid…

Zweer de verbeelding af Op “vipspotting.nl” Op “graaggenomen gastjes” Op “tv-babes punt orgieland” Op “is-she-hot-or-is-she-not” Op “liever naakt dan niet gezien” Een belspel-del Mummie met de Mummelmond Een studienicht Beau de Boulevard Een Prima Film Sex en haat en kop eraf Een goed gesprek J.P. de bal-bla-balkenbrij Bestel een…

Met jouw ademtocht in werkelijkheid vertrek je zorgelijk uit mijn zongebied om het schaduwland te betrekken innemend door dappere drift in mijn dromen vertolk jij stilte van afscheid nabij de landsgrenzen tegen de horizon herschreven niet uit te wissen in bezinning door de ruimte van jouw eenvoudige komaf laat jij de schaduwstilte zwijgen…

Als het niet meer is als ooit En alles telkens anders wordt Nooit meer zoals het was Het betrekkelijk lijkt wat er nog is Er is vooral nog het moment Want in kleine stapjes gaan gewoonweg kwijt, herinnering en lijf Alleen nog hier en nu Meer en nog meer hulpeloze vragen Waarop ik het antwoord schuldig blijf Wanneer in jou verloren gaat…