Alle inzendingen over Bandeloos

Wij dragen gaarne een oranje bandje Om onze pols als teken van respect, Want in één oogopslag wordt dan ontdekt Wie er wil deugen in ons kikkerlandje. Dus wie geen lust heeft om dat ding te dragen Heeft geen respect en wordt verrot geslagen.…

Schilder mij niet in jouw kleuren Boetseer mij niet tot jouw beeld Verhuis mij niet naar jouw kamers Spin mij niet in jouw web Vang mij niet met jouw woorden Laat me vrij en ik zal je bandeloos liefhebben…

gevoelloos geschreven zonder woorden eindeloos leeg vrij van banden bandeloos verloren zonder je hand in mijn huid je ziel in mijn hart je traan in mijn oog drogen tranen als was verstilt mijn huid jouw hand mijn hart in onze ziel…

Zal ik gewoon lekker bandeloos leven? Gewoon doen wat ik echt wil En dat ik dan pas bij de hemelpoort Inzie wat een kil En liefdeloos leven ik eigenlijk geleefd heb Wat een fouten ik heb gemaakt Dat ik dan pas begrijp Wat ik kapot heb gemaakt?…

ik raakte dingen aan om me heen hun echtheid verdween in stof aan mijn handen glansden restanten waar chaos verscheen ongeordende vormen vulden de ruimte zonder enige wetmatigheid hersendood zieltoogde nog stervend leven in bandeloos bewegen weg was wetenschap beschaving en cultuur de apocalyps sloeg triomferend het laatste…

geen vrouw ontsnapt aan mijn blik noch ontgaat deze aan mij zelve zij doorstroomt mijn lijfelijk ik gestut door ziele gewelven meegesleurd in onaantastbare krachten doet zij mij vaak verscheuren zo sterk in mij en in gedachten het geeft mij haast onmogelijke kleuren geaard in dit wezen, met gedreven passie zoek ik mijn weg waar bandeloosheid…

onder het mom van god er liever zelf een willen zijn hij sprak vanuit het standpunt van door ego’s verkarteld modernetijds gezeik: verwerven van individualiteit valt niet bandeloos te ontvluchten gevolgd door vervolgen op zijn eigen tijd, kwam hij plots tot wat hij redelijk vond: wie niet weg is, is gezien en dat ze hun plan ermee trekken…

Maak ons gerust weer bandeloos, Maak ons weer onthecht. Maak ons woordeloos. Verdomme, velen verdoemen zichzelf! Maar wie of wat of hoe U ook bent. Verdom ons niet!…

haar rauwe strot krauwt dwars door de huid tot op het bot barrevoets tijgert the rockbitch als een krolse kat die heftig uithalend lagen oud vuil wegkrabt het rotte leven blauw vibreert water giet over haar verhitte lijf met sensuele dansrituelen haar publiek bandeloos begeert groots draagt haar stem Bottle of Jesus ik zuip me niet meer…

Vliegen is de weidse bandeloosheid van verlangen, loskomen op eigen kracht. Geen makke schoolslag maar een vlindervlucht: het overwinnen van je zware zelf en opstijgen, klapwiekend, wervelend, de lucht doorklievend. De vleugelslag van vrouwen is verraderlijk. Mooi. --------------------------------- uit: 'Het onverborgene', 2006.…

, een boom van een vent, in oranje hemd blootsvoets, geketend aan handen en enkels schuifelt de delinquent ongeloof op de lippen dit is fictie, tranen zijn echt majesteitsschennis een hamerslag heeft de boom geveld berecht uit onrecht om te schrijven, want men doet hier niet uit de doeken dat koning en prins talloze dames bezoeken, bandeloos…

Hier in dit keizerrijk waar de keizer leidt komt het tot onderlinge strijd verscheuren volkeren elkaar het recht heeft niet gezegevierd het bandeloos bestaan kent grenzen noch gebod de orde van de dag het vuur smeult na de oorlog woedt steeds voort het is klinkklare moord de roffel van de dodentrom een aasgier strijkt al neer de inzet…

Maar in sprakeloze wanhoop, als het licht van de duisternis herpakt in de seizoenen om een herwaardering strijdt, naar hogere ruimten stijgt waar het – evenzo – een bandeloos leven leidt, zonder verbanden naar de letters van de realiteit, de voordeligste positie kiest en voorrang krijgt.…

zon maakt me heet geeft ruimte aan zorgenloos dromen jij bent mijn verte bandeloos blauw golft naderbij en jij zal gaan komen je ogen zijn donker en lang is je haar in je blue ocean outfit ben je bloter dan naakt je geurt naar olijven bent de enige Eva in mijn paradijzen ik kras in je huid mijn passie in bloed ze kan er niet uit…

Krijg je geen helder zicht meer op je 'zelf' Je ziet niet alleen scheel maar ook nog dubbel - aldus opgetekend de avond van den eersten Julij in het Jaar van Corona, zijnde twee millennia na den geboorte der Nazarener door Gymnadenia van Duijvelstein toe Dooijeweert, poète maudite afrodite dichteres verdoemd om haar bandeloosheid…

Vergaten onze weg naar de vrijheid En dwaalden door de koele krochten Wimperslag - de tijd geeft vleugels Onwennige ledematen van was en veren Zonlicht nodigt ons hoog uit Voeten los van de vochtige stenen We stijgen op in hemels blauw Mijn vlucht duizelt Stormt door Helios' vlammen Duikt door het kolkende schuim Stymphaliaanse derwisj, bandeloos…

Wij zijn niet van woorden als we helder zien zijn we geen draadjesvlees Handhavend de orde schoon geboend elk hoorntje elk hoekje, zolang als jubelend in prijzen beheerst, vol overtuiging oh bandeloos geweten dat ons leidt naar barbecue, de goede weg - tot tenenkrommend chaos ons verwelkomt als een duistre vriend, een vijand die boos…