Alle inzendingen over Beloften OR Beloofd OR Onvervulde beloften

Hoop ooit mijn woord aan iemand te kunnen geven in voor en tegenspoed de belofte van mijn leven niet voor even maar voorgoed !…

BELOFTE ze worden vaak gedaan geven hoop en licht in de duisternis worden geloofd ook al blijken ze loos maar nauwelijks nagekomen maken schuld soms zelfs boos stranden in vervlogen dromen telkens weer…

De regenboog hoog verheven tussen onweerswolken en stralende zon geweven adembenemend in immense schoonheid Gods belofte van trouw en goedheid aan het begin van schitterende kleuren herinnert Hij de oorsprong van dit gebeuren watermassa’s die alle leven deed verdwijnen doch in een ark redde Hij Noach en de zijnen een gezworen belofte: in…

de nacht belooft haar tranen het ontwaken van de dag waar duisternis moet wijken in de zoektocht naar een lach haar droom raakt de sterren voor even breekt de pijn het huilen van een kind kon haar toekomst zijn waar wensen verhult verborgen vragen haar leven in hoop engelen raakt en regenboogkleuren haar traan weerspiegelt geschilderd…

lacrimosa (w.a.mozart kv626) als het amen nog naklinkt in je hoofd je tranen op zijn en de bloemen zijn verwelkt op het gele zand de ruisende bomen serene muziek maken boven een kille steen laat me dan in jouw herinnering wonen laat me niet alleen sluit me in je gedachten tot we samen zijn verenigd in de aarde namen in steen…

De hemel heeft mijn stem gehoord Jouw naam in 't zand geschreven In stilte mijn gebed verhoord En mij het woord gegeven Een belofte van de sterren Als offer slechts mijn dromen Ik wacht en zie van verre Wanneer de tijd zal komen Zo tastbaar en dichtbij Toch zal ik moeten wachten Voorlopig ben je vrij En zijn het slechts gedachten…

Mijn kind, nu het nog wintert, ’t IJs aan uw voet versplintert, Stijgt zichtbaar in de lucht Het wolkje van uw zucht; Maar als het zomer is, En ’t hart u vromer is, Draagt, zonder vorm of smet, Uw adem het gebed.…

de schaduw van mijn tranen vervaagt in lichte bries de zee kust teder tenen het zand verbergt verlies hier waar jij rond mijn lichaam in vettig grijze as hier kom ik je bezoeken zolang ik ben, jij was…

Morgen zullen nieuwe woorden mijn gedachten zijn dansen zwaluwen langs flanken van de wind die halmen wiegt tot zij hun voortbestaan op aarde baren en de zon zal blozen tot het maanlicht gouden meren drenkt waar zwarte zwanen twijgen nestelen en vol vertrouwen toekomst broeden morgen zal ik nieuwe woorden zinvol binden vandaag…

Het is een spel, van jou en mij, en voelen mijn handen als verdoofd, ook al liggen wij hier zij aan zij, zou niets doen, had ik beloofd...…

Ik hou van mooi gebroken blauw zoals de maand van jou en Mei, de kentering van ogen tot de nacht de zomer die in de winter werd gebracht. Een open gedicht het lichtste licht voor dauw en dooi heb ik je in mijn hart gesloten.…

Treurwilg Hoe treurig treurt de wilg, huilt katjestranen aan de waterkant. Het voorjaar komt eraan, echt! Al is het deze keer wat later… Knotwilg Ik draag het voorjaar in mijn afgezaagde armen, wacht nog even met het uit te strooien, tot een hoopvolle wind haar zal ontdooien en ons met rijke bloesem zal verwarmen.…

wilde wind Door de verlaten Den Helderse straten Klagelijk huilen De klok slaat huiswaarts Terwijl een machtige storm De Noord-Hollandse kusten plaagt Mijn kraag hoog opgezet Warm ademend in een shawl Proef ik op mijn lippen Wat de oude gevels Doet verweren Het Noordwester zilt Dat over de dijken jaagt En wij zullen Zo heb ik haar beloofd…

Jouw Rozen Zijn symbolen van Ware liefde. Schoonheid De Bloemen Die gaan spreken als Echt iedereen stilzwijgt Jouw Liefde Voor bloemen is ware En oprecht gestileerd De Passie Wederzijds die bloeit Ware Liefde die groeit…

ik zoek naar zelf naar toen naar jou en vele anderen naar wat gezegd beloofd gelogen is want als de afrekening komt is een bruikbaar antwoord nodig ter voorkoming van eeuwige althans ingrijpende verdoemenis hendrik…

Zoals het blanke appelvlees nog niet tevoorschijn gebeten, zoals de grand cru in de fles nog vol met gloed geweten, zoals het eerste goede vers nog enkel in het hoofd geschreven, zoals jouw geschiedenis nog niet met die van mij verweven, zo is mij je oksel en je mond: een geur, een onbetreden grond. --------------------------…

Als ik je nou beloof geen oog dicht te doen vannacht mag ik dan bij je blijven slapen?…

mevrouw ik min u bovenal om uw verschijning vol van beloften maar minder is dat u meer belooft dan u wilt waar maken echter de aanhouder zal de kennis verwerven die de toekomst draagbaar maakt of op zijn minst inzichtelijk mevrouw ik groet u tot dan…

geloof me ik alleen jij alleen samen willen we leven beloof me dat niet jij dat niet ik dat we dan ook samen doodgaan…

Daar waar het blad de boom vertakt de wind een volle bloemknop knakt gaan dromen soms verloren En als de bodem leven voedt de Aarde al het goede doet in stilte niets zal storen Bent U met mij, mijn goede Vriend de Kracht die al mijn fouten ziet en in mij blijft geloven Het leven desalniettemin en iedereen die ik bemin zal ik mijn goud…

Vertel het met zachte woorden die de lente tekenen in gezichten van wachtend plezier. Gezichten die spreken zoals een kind dat woorden verzamelt als druppels van de zon en die met zijn gulheid elke dorst teder beantwoordt als een een verlangen dat niets steelt, haat of dwingt een schaduw te zijn.…

Hemel beluister de doodskreet van je kinderen hoor de geboortelach en voel het gefluister goedemorgen dood goeiemorgen leven huis vol lege kamers en ruimte pijnlijk vol gedroomd op melodie van de eeuwigheid kinderen neuriën aan open graven adios mijn leven adios mijn dood en warmen verlangend hun koude lichamen aan het eeuwig wachten…

Op ons pleintje buiten, schijnt vandaag de volle zon. Spiegelt zich vrolijk in de ruiten, of hij de winter overwon. Maar op de heggen ligt nog rijp, de lucht is koud en kil. Geen takje dat zich roert, de wind houdt zich angstvllig stil. Toch lijkt het of de lente komt… die stralend blauwe lucht jaagt met haar gouden zonneschijn de winter…

Hoe vaak in zwart doorwaakte nachten de dood ook kalm zijn troost aanprees, steeds overwon (uit hoop of vrees?) het ongewetene dat wachtte. Wat alles nog voor mij beschoren zo in de schoot der goden lag, ik strekte naar de nieuwe dag opdat het mij zou toebehoren. En wat mij wacht aan gene zijde van dit bestaan aan zacht soelaas: als ik…

als ik in liefde voor dit kind mezelf mag verliezen dan laat ik me weer vinden, in zijn ogen en zijn huid vol zoete geur de haartjes, goudgetint van kleur verdrijven mijn mineur om oude diepe wonden ik verberg me in zijn lach en waar ik weerstand heb gevonden blaas ik zachte wolkjes door een hemelsblauwe dag…

Zolang als ik de ballast kan dragen zal ik om nieuw leven in mijn leven vragen.…

in zijn ogen donker wimpers zo lang als die van een vrouw las ze de belofte die hij waar zou maken in sprookjes van duizend en een nacht…

Onmeetbaar geduld met aansprekende beelden, een kind wacht en hoopt...…

Mark zei er gaat geen cent meer naar de Grieken En elke landgenoot krijgt duizend pop Hij stak zijn beide duimen nog eens op En liet zich tussen glazenwassers kieken Zo is maar weer eens klip en klaar gebleken Beloften zijn er louter om te breken.…

ik kan hem niet inlossen en breek hem als een dunne tak zo eenvoudig is het dus maar zie de splinters zie het hout het leven dat er was de randen ogen zo ongelijk gewond en niet te lijmen gelijk het hart ooit vol van liefde maar het gevoel toch nooit heeft kunnen rijmen…