Alle inzendingen over Biologische OR klok

De klok tikt rustig door uur na uur, dag na dag. En toen hij seconden verloor was hij eventjes van slag. Door de sleutel weer opgewonden op weg naar volgende uren. Per minuut weer zestig seconden 't mag voor mij een eeuwigheid duren. Al staat de klok wel eens stil de tijd gaat gewoon door.…

tot rust Je slaapgeluid dat zorgen sust Als grillig ochtendlicht is ingeslopen Wordt wakker worden onderbroken Geen Galathea vraagt meer te marren Wie kijkt er nu nog naar de starren Lyriek bij ‘t ontwaken is uit de tijd Wij hebben immers fruitontbijt En voor wie wil een one-night-stand Zodat je tot niets verplicht meer bent Zoals de klok…

De klok tikt zijn uren weg De Klok steelt, en.. er is geen vluchtweg... Ik wil geen klok meer waarvoor zou ik? Hij herinnert je eraan dat tijd echt tijd is en dat je niet kan blijven bestaan...…

Mag ik jouw klok zijn? Gewoon in je kamer staan met mijn rug tegen de muur. En wil je het weten dan zeg ik het juiste uur. Ook al sta ik daar stil, ik zal voor altijd lopen, want door jouw liefde aan mij gezonden, blijf ik voorgoed opgewonden.…

Tijd tekort druk, dit nog, dat nog de klok tik in haar rug tijd tekort vijf voor.. tien over.. zij rekt de tijd zij rekt de tijd zo eindeloos dat zomertijd en wintertijd compleet zijn uitgerekt de tijd die zij dan overhoud laat Magere Hein volkomen koud!…

het zijn de zielige zielenpoten die altijd zeiken en alsmaar door blijven gaan met zielig huilen en zuigen deze wereld leeg van het lieve liefste woord alleen geschreven woorden niks waard staar richting de muur van gestorven poëzie gelikt gif en sterf zachtjes langzaam aan vergeten doet men nooit haat is altijd voltooit verleden zinsontleding…

De klok die tikt zijn leven weg, dat doet hij nu al jaren, hij weet dat hij veel tikken heeft, dus waarom zal hij sparen. Zijn slinger slingert heen en weer, hij is erg opgewonden, dus slingert hij maar lekker door, de tijd heel alle wonden. Toch heeft hij een scenario voor alle aardse mensen.…

Ik zet mijn stem op tegen de kale muren hoe lang zal het nog duren voordat ik door hen word opgevreten schreeuwend schop ik tegen de stenen ik leg mijn ziel voor hen bloot in de verte hoor ik hoe een klok de uren al heeft gedood.…

De klok tikt dof en ratelt zacht : "dit is jouw uur, dit is jouw nacht" met stramme hand in flikk'rend licht een laatste woord het boek kan dicht. en dan Niets, buiten hoop...…

De klok tikt De tijd terug Naar een verleden Dat wij vergeten. Om te gaan Naar het heden Niet geleerd Van onze fouten.…

Eerst was ik de klok kwijt nu de snel tikkende tijd mijn waarheid is seconden vlugger dat is waarom ik gedachten mijd hij hing toch op een zichtbare plek toen was er nog tijd voor een vaste stek alles verplaatst zich in mijn leven eigenlijk moet ik er de brui aan geven maar ho, ga eens even terug in de tijd denk aan de wereld die constant…

En in de vrêege ziel van elkendeen, Waar klokkentonen beeldenvormen krijgen, Smelt al hun denken met 't geklep ineen… Ons klokke luidt het eendelijk geweld, Dat wroet in ons en nimmer bovenwelt, Maar ommeworstelt in ons effen zwijgen. ------------------------------------------------------------- uit:…

Een vissersvrouw uit Arnemuiden Die wilde op reis naar het zuiden Net buiten de kom Keerde zij alweer om Want ze hoorde de klok niet meer luiden…

Doordat de Serven en de Kosovaren Verschil van mening hebben over stroom Is nu mijn digitale klok wat sloom, Die loopt een tikje achter hier in Haren. Per dag is die een paar seconden kwijt, Ik wil een klok die meegaat met zijn tijd.…

(haiku) de klok tikt maar door tel na tel hakt ze tijd in te dragen stukjes…

Toen ik jouw klokje in stilte hoorde tikken Besefte ik nog niet Dat het de aardse tijd weg tikte Die wij nog samen hadden te beleven Jij bent nu allang verdwenen Jouw klokje staat als een herinnering Hoog op de kast Steeds als ik het weer hoor tikken Weet ik met het diepste weten Dat jij daar ergens op mij wacht En mij niet bent vergeten…

Het hoort de klokken van de stilte luiden.…

Ook vandaag vindt u Deze biologische soort Weer afgebeeld in de krant: Mens is de naam - Geweldsexplosies En vredesmissies Zijn hem eigen, Soms voorafgegaan door een teveel Aan woorden, soms door hardnekkig zwijgen: Van toon zijn beide meestal fel, En maken zij het leven van Onschuldigen tot een hel…

Ooit had Milieudefensie iets verbetens; nu wordt het evidente onderzocht: Want zie, er wordt geen bio-hap verkocht in alle welbekende fastfood-ketens. Zelf heb ik ook zo'n onderzoek gedaan: In snackbars tref je weinig obers aan.…

De zomertijd die zondag weer van start gaat Maakt ons biologisch klokhuis dan wel sloom Het scheelt ons ieder jaar een tientje stroom Da's geld wat bij 't spamshoppen soms hard gaat De klagers die van slag zijn hebben pech Met foute spelling krijg je het niet weg…

Een dronkaard heeft, om fraude aan te duiden, Besloten om de grote klok te luiden.…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Nadat hij eerst door bleke Medici in hagelwitte jassen Binnenstebuiten was gekeerd Werd hem verteld dat er een vlekje Op zijn long was geconstateerd Dat biologisch niet meer was weg te wassen Keek hij totaal verbouwereerd In de ogen van de arts die hem Zijn leed langzaam verkondigde, Werd hij verpletterd door dit allemaal En was…

Hieraan helpt geen biologisch gerecht. Ofschoon ik er behoorlijk ziek van ben, is er toch ook een optimistisch feit, want ik beleef als geschiedenisfan, in tweeduizendtwintig, de pruikentijd!…

Jarenlang verafschuwd Als onmenselijk Paardenmiddel in De psychiatrie, heb Ik hem in mijn Behandelprogramma Weer opgenomen - Als alle medicatie die ik Maar heb niet blijkt Aan te slaan besluit ik Samen met jou je hersens Te resetten, vertel je Dat geshockt worden Heftig is - Na vier behandelingen Vind je jezelf Langzaam…

De klokken van ellende en dood, de klokken! Ze luien over de oude en grijze stede... De klokken luien!…

Wanneer we hoop vaarwel zeggen. Wanneer we troost laten gaan. Wanneer we leren zwijgen. Wanneer we voor de afgrond staan. Wanneer weerstand wordt gebroken. Wanneer opstandigheid vergaat. Pas dan, keert troost troostend terug, en heeft angst geen reden van bestaan.…

De kroeg in een kruk op Daar zit hij Aan zijn vinger een trouwring Op de bar naast zijn vuist een pils In de hoek klinkt een lied uit de jukebox Maar in zijn hoofd daar is het stil Klok klok klok weer een slok door zijn keel Niemand praat, niemand wil.…

onze steun aan de Dierenpartij kan niet biologisch genoeg zijn laten wij in alle nederigheid onze herkomst en wedergang als natuurlijke wezens van stoffelijke aard met pikken en spleten volgen geenszins vergeten om als schepselen te heten voor de blije vermenigvuldiging terug gaan tot gemeenschap geleid door de Herder om ons weids en…