130 resultaten.
Tot de volgende flashback
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 2.194 Terwijl het beeld
vervaagt in rimpels
spoelen de golven
van vergetelheid
de laatste resten weg
naar een blanco geheugen
Geloof dat je vergeten bent
tot de volgende déjà vu
of flashback in een droom
als een eeuwige druppel
op een gloeiende plaat…
Einde Discussie
snelsonnet
1.0 met 71 stemmen 272 Het oude kaartspel is wel aardig, maar
Bevestigt veel te veel de oude orde,
De heer moet goud, de dame zilver worden,
Maar daarmee is het werk nog lang niet klaar:
Pas dán naakt het neutrale paradijs,
Met tweeënvijftig kaarten blanco grijs.…
Ach
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 592 Hoog
kijk omhoog
naar mijn lange
ademstroom
ik til nevels op
uit alle kieren
laat bloemen
achter op blanco
blaadjes
vouw vlinders
tot een glimlach
in ontwakend zomerblauw
ach
kijk maar
niet omhoog
het is enkel de wind
in mijn toekomstdroom…
Twee handen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 81 Boek ligt open
Links bevat de tekst
Rechts is blanco
Drie vingers beroeren het wit onder de woorden
Rechterhand kruist de linker
Hier gaat het om
Ze verdwijnt even in de letters
En komt er nog steeds gehavend uit
Maar nu kamt ze haar haren…
stel
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 9.033 met zijn handen leeg
zijn ogen vol
het hart
totaal van slag
is alles wat hij kreeg
betaalde tol
zijn part
waarover hij steeds zweeg
met haar nachten kort
haar geest verward
de dag
in duisternis gehuld
is alles wat er schort
een blanco start
een lach
vol liefde en geduld…
Voor eeuwig opgeslagen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 143 het zomert
tussen sloot en wallekant
waar het schrijvertje
zijn pagina’s op
blanco water vangt
wind vervloeit
de inkt tot woorden
die naast zonlicht
schaduw vinden
in mooie bodemzinnen
voor eeuwig
opgeslagen in silicium
overhuifd door
groen van waterplant
begraven in het zand…
Wil het ooit weer wat zijn
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 393 Het is teveel:
De leegte van de bladeren in de winter
Het teveel aan sneeuw dat
onbeschreven de velden
en de wereld uitwist
tot niets
Daar kan ik tot komen; tot niets,
want niets van mijn verlangen
komt meer tot mij
Ik wijs de winter af; de dood;
de stilte, de leegte daarbij
Deze witte winter, dit blanco blad
ik zal haar moeten…
Pennenstreken op krantenpapier
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 142 Een kwaliteitspen gevuld
met goedkope inkt
geeft ordinair gekrabbel
Een splinternieuwe pen
schrijft soms erg stroef
op blanco papier
Een oude versleten pen
schrijft niet langer meer
venijnige pennenstreken
De beste pen weerspiegelt
links- en rechtshandig
de ziel der dingen…
Langzamerhand
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 3.207 slordigheid
valt niet op te rapen,
je bent gestruikeld
op je tocht naar
gulzigheid,
niet buiten maar
in en door jezelf
je rangschikt me
als dertien
in een dozijn,
ooit uitverkoren
op je uitgelezen weg
nog even raap ik
je woorden op,
je hoeft zelfs
niet te zeggen
dat je me mist
ik lees de leugens
wel op het blanco blad
slordig…
Stilte blijft sacraal
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 94 de nacht
is nog zwart
als mijn ochtendpen
de eerste letters
schrijft op deze dag
de stilte
blijft sacraal
als ik wat lijnen
sprekend op
het blanco teken
wat zal
deze morgen geven
als zon de zegels
tussen de regels
transparanter maakt
tonen zij
het resultaat van
mijmering en dromen
of laten ze de dag
met zijn verrassing…
jaarwisseling
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.021 Voor je
De lege agenda
Onbeschreven en blanco
De weg die ik ga . . .
Voorbij . . .
Dit nieuwe jaar dat aanving
Is voor je het weet
Straks ook herinnering.…
Niet ingekleurd
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 227 ik heb je
geen gezicht gegeven
niet ingekleurd wat blanco was
jij kwam naar mij
met open vizier en
een lach op je lippen
die gaf ons
de sleutel tot
nader en dieper contact
wij hebben de tijd
nieuwe structuren gegeven
door samen verder te leven
in het plukken
van de dag sprankelt jouw lach
gouden minuten tot uren…
het meest in trek
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 300 ik wil met je scrabbelen
krabbelen, krinkelen
krielen
liefde leggen
je mag ook beginnen
met lief, in veelvoud
en minutenlang
ik zal dalen of klimmen
lust of lijf speels aanlijnen
in letterwaarde
en wanneer je het x-drieletterwoord
vanuit je handen vormt
zal ik je met blanco blokjes
toefluisteren
dat life veel meer is
dan 3 X woordwaarde…
Begroting
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 84 'N steigertje, 'n bootje en 'n hekje
Het stelt volgens Mark Rutte niet veel voor
Dus waarom dramt de Kamer nou zo door
We schrijven toch gewoon 'n blanco chequeje
'N villaatje, containertje, paleisje
Waar krijg je zóveel koning voor zó'n prijsje.…
Woordblindheid
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 164 Zinnen, geef mij je woorden
terug, als gelooide huid over
vel en been, als een lege
slaapzak op mijn rug, om
inzichtelijk te worden
opgeslagen blijven witte
bladen blanco als voorheen,
blindheid van het woord, het
wordt je aangepraat misschien,
dat ik de inhoud nog niet
zie en ik me op de private
tekst verlaat, in de maat
der poëzie…
Boek van de waarneming
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 101 Op zomaar een dag
waarop je hart van papier is,
komt de tijd je tegemoet
als een blanco pagina.
Op een verloren dag
delen onze bekende personages
hetzelfde nu, maar voltrekken
onze verhalen zich niet synchroon.…
Akkoord
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 254 Er komt dus een flexibel nieuw pensioen
Helaas had u dat zelf niet voor het kiezen
Of u ermee gaat winnen of verliezen
Hangt af van wat de beurskoersen straks doen
U krijgt in ruil voor deze blanco cheque
De stroppen van het Damrak om uw nek.
----
Bonden en werkgevers hebben deze week een…
Zo wil ik zijn
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 164 Zo wil ik zijn
een schilder die een kaal canvas
omtovert tot een fleurig landschap
of gewoon tot een oude regenjas
zo wil ik schrijven
als de dichter die een blanco vel papier
weet te vullen met zijn gave te boeien
door een liefdevolle beschrijving van zijn huisdier
of zulks dat je zelfs de koeien hoort loeien
zo wil ik zijn
een mens…
de memoires van mijn moeder
netgedicht
5.0 met 6 stemmen 364 Mijn herinneringen
tekenen tekst
op een blanco blad
de ongeschreven
letters van mijn moeder.
Blij met een hof vol bloemen
schreef ze woorden in
ongedwongen ogentaal,
met lettergrepen
in een welbegrepen
vertrouwd verhaal.
De woorden op mijn
voorhoofd geschreven:
Gods zegen en beware,
die beelden zijn
mij bijgebleven.…
Verdrinken in nergens
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 98 En ik zou dwalen
in een witte woestijn
waarin de zon nooit ondergaat
en blanco een oneindigheid
mij zou beroven
van oriëntatie en denkvermogen
ik dorstig zou zoeken naar
letters die net zichtbaar
aangrijpingspunten
om mij omhoog te trekken uit
dit dodelijk moeras van nietszeggendheid.
Dit zou kunnen...…
Binnenrijk
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 251 dag breek op
en scheid van kleuren
ik zie niets meer
sla nu dicht
je beschamend licht
houd ik voor gezien
nader komen al de uren
die ik helder binnenkijk
in lichtend antidromen
zonder laffe ondertonen
spijt en werelds ongelijk
open gaan nog blanco zijden
waarin onschuld houvast vindt
en tegenstand niet hindert
maar tot…
Kleurloos
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 91 kleurloos zijn onuitgesproken woorden
die hun betekenis niet kunnen dragen
ze hangen in het luchtledige
waar zwaartekracht geen vat op heeft
het blanco schilderij
hangt verlopen aan de wand
tot gisteren hield het verloren dromen
gevangen die altijd hadden willen ontluiken
maar onmogelijk tot hun recht kwamen
daar de schilder het bij voorbaat…
De hulpvraag
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 32 Het marmerblok viel af
was over
dit blanco surplus
zocht naar een klover
een duivelskunstenaar
traag zong de cirkelzaag
door de Carrara laag
en met beleid
want hij die splijt
dat was een tovenaar
zoekend naar de juiste vorm
vier rechte zijden
vier rechte hoeken
"rondom vierkant" klonk het vaag
boven de dichte steenstofvlaag
de…
Roulette
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 376 ik wilde je nog vragen
welk spel je speelde
in al die verfomfaaide dagen
de visjes die we deelden
liggen op apegapen
een stapel kleurenblind
en het rad draait
door, ook zonder wind
de bank is blanco
facturen verbrand
jouw inzet een veeg
in mijn blote hand
de laatste champagne
grand cru van een parvenu
verpand aan de tollenaar
rien…
Vandaag geen woorden
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 1.117 Aan de witheid van het blad
probeer ik de woorden
toe te vertrouwen
die ik je zeggen wil
of nog liever fluisteren
maar ik kom niet verder
dan wat omtrekkende bewegingen
alsof mijn hand niet meer kan schrijven
mijn hoofd nooit meer helder wordt
bij de gedachten die elkaar verwarren
ik verscheur het blanco blad
vandaag geen woorden
alleen…
Een heel behoorlijk natuurgedicht
gedicht
2.0 met 111 stemmen 37.433 De scepsis langzaam weggestorven
en het laatste voorbehoud
met de spotvogels vertrokken
naar het heidense Zuiden
wordt het tijd om te gaan sneeuwen,
eerst langzaam, daarna dichter,
tot alles blanco is en onverlicht,
je reinste Middeleeuwen.
Mooi zo, dan nu maar eens een zwerver
aan laten kloppen. Volluk! Hongur!…
Ik mag nog een dag
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 98 Mijn lief vertoeft dan
nog in dromenland,
terwijl ik al uren luister
naar de stippen op het
plafond, en de krant
al drie keer heb gelezen,
slaapt zij haar hoofd schoon
om blanco te ontwaken,
en lig ik me hier af te vragen
nog hoeveel slagen...…
Reuzengom
netgedicht
4.0 met 34 stemmen 1.026 In deze tandenloze tijd
verbijten wij het oude zeer
tot diepe afgronden bereid
zoekend naar sterke ommekeer
wij staan op de kleinste markten
met ons geestelijk eigendom
perkjes die we samen harkten
bruut uitgevlakt door reuzengom
zo verteerd tot blanco vellen
ooit vol integer ingevuld
zullen wij elkaar bestellen
in hopen, liefde en geduld…
Een heel behoorlijk natuurgedicht
gedicht
2.0 met 11 stemmen 3.568 De scepsis is langzaam weggestorven
en het laatste voorbehoud
met de spotvogels vertrokken
naar het heidense Zuiden
wordt het langzaam tijd om te gaan sneeuwen,
eerst langzaam, daarna dichter,
tot alles blanco is en onverlicht,
je reinste Middeleeuwen.
Mooi zo, dan nu maar eens een zwerver
aan laten kloppen. Volluk! Hongur!…
Wit met grijze randen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 228 die zijn gevuld met al die dingen
die ik nog zou willen doen
‘k ben laaghartig en armrijk geschoold
desondanks draag ik mijn lot
in vuistgebalde handen en laat
het noeste werk over aan jouw
begaafde verlangens
de tijd mijn lief, de tijd
strijdt tegen het hekwerk
waar mijn hart zwaar tegen leunt
en waar vreugde is ingelijst
in het blanco…