Alle inzendingen over Blauwe maandag

Blauwe maandag. Een blauwtje lopen is een hart vol berouw.…

Aan het einde van de zwarte nacht werd het blauwe maandag Het regende paars tot in de rode ochtend De lavendelkleurige mist gaf het gras zijn oker Macabere wolkenpartijen domineren de dag en gaan een gevecht aan met het licht…

als een tijdbom een strop van prikkeldraad om mijn dwarskop geestelijke pijn verstikt en tikt een ijstijd die het hart verstikt breek liever iets lichamelijk want geestelijk is meer voornamelijk ik verloor haar door de blauwe maandag haar foto's plamuren mijn hart in beslag…

Je haalt alles uit jouw mogelijkheden riskeert veel met jouw onmiskenbare talent nooit meer lui, hoor ik je zeggen en je schrijft opnieuw een enerverend gedicht de blauwe maandag is een maand geworden de zon en de maan hebben een gezicht nooit zullen woorden muren worden je zoekt contact met een herkenbaar gedicht.…

maandagochtend bij luwte van dit traag ontdooide lichaam ik kijk in mijn zeespiegel en zie een naderend eiland het tijdstip is onbeduidend want niets blijft bijvoeglijk voornaam de vroegte oogt nogal waterig aan het einde van de sneeuwrand met mijn hals over kop trekken tranen over beslagen glas blauwe maandagen, grauwer dan grijs…

De noorderzon ging onder, de maandag niet meer blauw. Hij kreeg een zonnig kleurtje, ’t kwam allemaal door jou.…

Zo verdragen wij die blauwe maandag. Beuren elkaar een beetje op. De kop is eraf, en het begin is goed. Iedereen is blij gezind… als zo de week begint.…

De herder neemt zijn schapen missionaris, zo heeft hij het van zijn vader op een blauwe maandag ooit geleerd Ik weet geeneens meer of het waar is. Sinds ik mijn hoofd hard stootte gaat alles zo godsgruwelijk verkeerd.…

Maandag inderdaad!…

Scherven gericht op een te grauwe minnaar Fantoompijn blauwe maandag tonio Het brilletje van krielaars' dubbelspel Frank arion cliënt jeroen e. busken Hella s. aast op heren van de thee Op java met a. birney als de tolk Daar zijn indische duinen, a. van dis De nooteboom van cees z'n rituelen De vriendschap van I.M.…

Wat is het lang geleden, Die Maandag was echt blauw. Ik kan alleen maar denken: "Wat hou ik veel van jou".…

Er komt een omslag; niet even, maar langer dan een blauwe maandag! Een beige Aurora speelt weldra zijn eerste akkoorden. Van wis naar wijs is toch nog één letter meer.…

Zondagochtend 8 oktober, de minister-president gaat door “Berg en dal” Onze eerste burger heeft de knop omgedraaid en ratelt maar door in verkiezingsmodus Werkend van 6 uur ’s morgens tot 11 ’s avonds verzinnebeeldt hij Vlaanderens dynamiek Ooit was hij een blauwe maandag metserdiener Nooit waren wij in betere handen Woensdag 11 oktober…

Gimme the blues Dreint door mijn gedachten Jankende gitaren, snaren die Van geen wijken willen weten Buiten is het al niet veel beter, Lucht vochtig en klam, Zoals een zomer kan zijn - Grijze lucht, somber druppende Regendroppen - Buiten is het grijs en grauw In mijn hoofd is het maandag, Zo blauw, zo blauw, zo blauw…

De derde maandag van de eerste maand Zijn alle mensen zwaar ondersteboven Die uitgekozen dag doet ons geloven Dat men zich alle dagen happy waant Behalve dus die blauwe dag van maan Die dient men depressief te ondergaan…

Een Schot en een Lap werden - dronken - een kanonschot en zatlap. Beschonken zat ieder van hen in een dweilorkest én zowel toeter als drankorgel klonken.…

De lucht is blauw en ieder giet zich vol. De picknick staat in 't teken van de zucht naar sterkedrank; die is niet van de lucht. Naast stemming stijgt het peil van alcohol. Bij klare hemel spreekt men klare taal: jeneverlucht, ze lallen allemaal.…

zelfs noten kleuren blauw in dit licht, zorgvuldig opgehangen aan een zijden draadje schitteren ze daar aan de horizon, stil genietend van wat komen gaat vliegt de maandag stilletjes voorbij nog voordat de dinsdag haar entree heeft kunnen maken zullen zij opnieuw van zich doen spreken…

Als de muziek alleen In de verte nog klagend Te horen is, en Het licht van de dag Vervaagt tot grauwsluier Die nauw'lijks nog te Doorbreken is, besef ik Met een schok dat het Weer maandag is, slechts In een kleur verkrijgbaar, Blauw zoals alléén Blauw zijn kan…

blauw verbleekt langzaam…

Het is maandagochtend en ik ben weer thuis, terug op mijn oude nest, eigen haard en buis. De zondag was weliswaar erg fijn met jou, dicht bij elkaar en veel "weet dat ik van je hou", maar, ik heb dit, geloof ik, al vaker geschreven, met jou valt echt niet heel lang samen te leven. Je bent lief, charmant en als het nodig is, attent, toch denk…

Het blauwe gevoel van de maandag. De blauwe plek op de ziel. De consequentie van de blauwdruk van een leven, waarmee niet te spotten viel. Blauw van de kou verlangt naar de Insulinde. De gordel van Smaragd waar de zon altijd schijnt. Een blauw gevoel van gelukkig te beleven dat voorbij is voor het kwijnt.…

Aan de zoom van het water treurig riet schiet een sirene door het terracotta van blauw als vluchtig verdriet. Een reiger rijgt haar dromen van fonkelend goud, donzen druppels dansen op spiegelende oppervlakken. Een maandag ontdekte zinnen, beminnen een middag in mij.…

Die maandag is blauw. Daarna lijkt alles even nooit geweest. Ik wacht tot ik droom over sluitertijden, ruitenvloeistof en gekleurde waaierstaarten in een zwarte oceaan. Dan kruipt alles door één kanaal naar buiten.…

De eerste maandag De Zon kwam op, de lucht klaarde blauw, besneeuwde weide nog wit, niet door vervuiling grauw, ik liep langs sloten, dichtgevroren, met een enkele wak en Zwanen, heel verloren.…

alsof de weg naar maandag dwars door de sahara loopt leeg, droog en eindeloos terwijl de drukte van de zomerdag iedereen naar buiten jaagt zoveel te zien, zoveel te doen blijven onwillige benen stram de houten luiken sluiten elk teken van leven buiten…

maandagen zet je best voor dag en dauw aan de deur. ze manen immers aan tot aanmodderen. bovendien regent het pijpenstelen op maandagen. dat is algemeen geweten. maandagen blijven dus de aangewezen dagen om alleenstaande dames op te zoeken. met een suikervrij taartje.…

De klok loopt eender, mijn hoofd mist maandag en dat terwijl de maan nu aan de hemel staat! Doe mij maar gewoon een normale week, zodat ik niet van slag raak.…

de stad ruikt vreemd een beetje eenzaam zelfs ontheemd misschien er hangt een geur van– bijna fris alsof tijd maar net begonnen is het leven aan te maken van daar uit loopt haar rode draad tot aan de eerste ademteug die gaat vol levendig verkeer dan weer een fiets, de bus, een auto alles glijdt voorbij en op de stoep de vaste troep…

Vandaag komt ze weer voluptueus als altijd prettig aandringen.…