10248 resultaten.
Blijvend licht
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 705 je stierf zoals
je bent geboren, in
de blijvende voren
is mijn leven wat
verloren,tot ook
de nacht mij omsluit.…
Pluizenbollen pret
netgedicht
3.0 met 24 stemmen 340 ik blaas wensen door
pluizige parapluutjes
zaad danst op aarde…
blijvend gemis
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 927 over
blijvend gemis
kan ik kort zijn
het blijft
levenslang...…
Incest
hartenkreet
4.0 met 28 stemmen 1.241 vleselijke lust
de altijd blijvende wond
het kind bedorven…
levenslang
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 298 het blijvend gemis
daarover kan ik kort zijn
het blijft levenslang…
tevredenheid
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 169 de kortste weg naar
blijvende tevredenheid
is minder bezit…
Verdrongen
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 121 De pijn slijt niet
Ondanks de tijd
Wat mis ik je...
Ik wil roepen en tieren
Maar niemand hoort me
Warme waterdruppels
Staan te dringen
Maar ze vloeien niet
De pijn voelt des te scherper nu
Verdrongen
Maar constant aanwezig.…
Onverlicht?
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 60 of een telkens terugkerend verdriet,
of blijft de magere hoop
bevestigd aan een blijvend
onvermogen, als leeuwerik
die z’n blik verheft naar
een loden lucht en een
vierkante zon, waarin hij
z’n talent zelf besmeurd?…
twijfel
hartenkreet
2.0 met 17 stemmen 2.595 blijvend naar zekerheid verlangen..…
VERHOOGDE ZEESPIEGEL
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 446 blijvende…..…
VASTGESCHROEFD
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.242 Door het heden
blijvend afgetroefd
zit zij onbeweeglijk
staart bedroefd
naar een beeld
ver in de verte
ogen in één richting
blijvend vastgeschroefd
Slechts een ader
klopt op haar hand
als teken van leven
Hoe communiceer je
met de schaduw
van een schim
van een mens
met haar hoofd
reeds in de hemel
en haar lijf nog
op de aardse…
vluchteloos
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 485 wilde bloemen
met niets anders meer
dan vlakte
en een blijvende
verbijstering
de dood is koud
de aanslag nog meer…
tijdloos
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 165 Sammie kijkt omhoog
ze ziet verdriet in hoopvol
glanzen
en in ogen dansen de herinneringen
van weleer
hoog Sammie, kijk omhoog
langs de waterlinie van een tijd
waarin spijt zijn kille banden legt
rond blijvend zeer
waar was je toch-
waar ben je
hoe vaak ren je nog naar hier?…
Wat ik je wil zeggen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 600 zee zo oneindig
de kuststrook lijkt verdwenen
als opgegaan in een nevel
het twistend bootje
in een eenzame cirkel
vaart zo ver van een thuis
meeuwen schreeuwen
vechten zich een plaats
in het bestaan
jij roept naar een haven
het vuurtorenlicht
je zoekt een baken, een zicht
waar zijn toch de liedjes
de golvende woorden
van je…
Wordt het minder?
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 211 Zeg me,
wanneer het minder wordt,
het gemis,
zeg me
wanneer het minder gevoelig wordt,
geen pijn meer doet.
Zeg me
hoelang ik je zal blijven missen,
zeg me!
'k ben de wanhoop gepasseerd,
niemand heeft me ooit geleerd,
hoe om te gaan
met dit moordende verlies,
zeg me,
wanneer het niet zo schrijnend meer is,
dat ik je…
Druppels regen, of tranen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 260 Ben 'k even zielig
niemand die het ziet,
mijn stil en weggestopt
voel- en tastbaar verdriet.
Lopend in de regen,
hou ik mijn tranen
niet meer tegen,
dat doet de regen ook niet!…
We lopen met een masker
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 267 Soms is een traan een uitweg,
een uitlaadklep,
een emotie van liefde, vreugde
of verdriet, het is maar net,
hoe je die traan op DAT moment ziet.
Soms, of vaak of: helemaal niet,
is het datgene wat je juist NIET ziet,
maar waarvan je ook niet wilt laten zien,
dat.....verdriet, emotie en blijdschap
kort bijeen liggen…
Ontelbare tranen
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 207 Niet te tellen
de tranen
niet te herstellen
het verdriet.
Niet te stelpen
de tranenstroom
dus doet ze gewoon
niks, laat de stroom
Lopen.
Want verdriet
stop je niet!…
Tranen- oeverloze tranen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 148 Niet te stuiten,
het tranendal
niet te stoppen
de tranen-waterval
Het verdriet, zo intens
zakdoeken te weinig.
Zo hard is de klap
dat ze nooit, nooit meer
met huilen stoppen mag.
Zo snikt ze, gierende uithalen
zo weent ze, grenzeloos
tegen dit verdriet is geen medicijn
dus laat haar, laat haar gewoon maar
verdrietig zijn.…
Gewoon God.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 167 Oneindige blijvende reddingsboei tevens steun ook toeverlaat
Ik word constant uitgelachen om Mijn Manitoe die me nimmmer haat.
Vader.... we blijven slechts mensen en de mens maakt fouten.
Kus en dik bedankje van een kind blijvend iemand ongezouten.…
Stille maar luidruchtige grenzeloosheid
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 58 Tijd heeft het mij heelhuids onderwezen
waarom de dingen de dingen moesten zijn,
liet mij in nachten vaak het sublieme lezen
in ook mijn nachtelijke schrijfsels vol geluk en pijn.
Zegt, vertel, valt huidhonger ook echt te genezen,
brengt tijd ooit iets anders om ook jou te laten lezen.
Tijd leerde mij hoe ik zelf grenzen moet trekken
tot…
De dood pleziert nog niet
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 77 Wat behelst onzegbaarheid,
als je al naar de randen van de aarde bent geleid,
daar waar het eerst pikdonker is en dan weer licht,
alles ook klaarheid geeft aan een echt open gezicht.
Niet als gebeiteld gelaat al gevat in marmer of leisteen
want ook jij, hoe zeg je dat, gaat nog niet elders heen.
Niet naar daar waar de vele sterren overtogen…
Een nieuwe avond
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 61 De nacht die kwam was al een warme nacht
een waar ik nog wel een tweede van verwacht.
Buiten puft het gras en ook de stenen
maar het is geen droeve nacht voor deze of gene.
In nachten zoals deze hoeven we ons niet te verliezen
er is opblijven, lang gaan lezen om voor te kiezen.
Laat dat klavecimbel in je hoofd er maar los
deze week loste ik…
Visioenen en dromen bewaak ik
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 68 Hoe vaak kwam je al niet gewoon door de deur binnen
met een glimlach op je snoet zoals ik je heb ontmoet.
Ooit waren we bekende vreemdelingen voor elkaar
vervolgens nu alweer vele jaren en weken een paar.
Gelukkig en liefdevol zoals jij mijn hart altijd verwarmt
mij met al mijn nukken en streken, enthousiasme omarmt.
Toch hoor ik ook bij tijd…
Blij met de opkomende maan
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 51 Is het deel van de complexiteit van leven
eindelijk weten hoe lang je lot nog is gegeven
Ik weet waar ik vanmorgen al had moeten zijn,
het lot besliste anders al gaf dat zielenpijn.
Ik leunde vandaag wat op de tijd
en zie de dag van vandaag zijn we bijna kwijt.
Is nieuwsgierig zijn naar hoe het echt zit niet een ader
een lader van je gemoed…
Bergen geheid soms eenzaamheid
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 48 Als ik slaap ben ik als trilling in verre oorden,
verneem ik woorden van zuid en noord,
als door een open poort zie ik de grote beer
naast de kleine ook diep in slaap iedere keer.
Zie ik slaperige andere sterrenpracht
gedurende de lengte van menige nacht.
Wat morsen ze dan voor mij te zien en horen
vanuit de maan als het desolate wit,
naast…
Door stilte kan het opwellen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 86 Oud zijn, heel goed beseffen hoe jong zijn was
en nu nog is, ik het gelukkig van geest nog ben.
Moet je eerst oud worden en kunnen lijden
om over andere tijden te kunnen belijden.
Het is zien, horen en voelen van leven.
Het is ontdekken en ontleden van het zuigende
ook de vogels leren verstaan in hun ochtendzang
rood oranje en roze durven dragen…
Helft
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 115 Ik heb twee gezichten
Één is altijd blij
Ik lach, ik ren en ik spring
Maar dit is maar een deel van mij
Je zegt dat ik zwak ben
Dat ik mij aanstel
Voor confrontatie weg ren
En dat klopt ook wel
Dat komt door de andere helft
Die met pijn en verdriet
Die is alleen van mij
De helft die jij nooit ziet…
Een handvol zand
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 75 Een handvol zand:
Met een hand vol zand begon haar pad van leven,
onwetend wat ze zou beleven.
Met haar hand vol zand bouwde ze luchtkastelen,
dromen brachten haar een verre toekomst zonder verleden.
Haar ogen konden glinsteren als sterren in de nacht,
ze straalden hoop, liefde en pracht.
Ze danste op de tonen van het lied,
dat vreugde…
Kreupelhout
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 249 De reiger danst
met afgehakte poten
de merel zingt
met doorgesneden keel
de dichter schrijft
met haar ontstolen woorden
alleen de laster
is wat er blijvend blijft.…