Alle inzendingen over Buiten

voor het eerst weer op het gras de eerste rijp van koude adem drie planten met witte bloemen lijken verwijtend buiten te staan vier merels met gebolde veren trippelen zoekend naar een pier nóg hangen laatste vlierbessen nóg zoemen trage muggen…

Al weken heeft-ie naar de buit gesnakt. Met deze gaat-ie vrolijk aan de haal. Hij is na zijn verovering getrouwd. De bruid is mooi en heeft een hart van goud.…

Vandalen braken vannacht in bij een kleindierenvereniging. Ze verschaften zich toegang door de deur te forceren. Verminkten vervolgens vijftien parkieten door hun de pootjes af de draaien, knepen dertien kanariepieten tot moes en smeten tweeëntwintig eieren van zeldzame volièrevogels stuk tegen de wand van het hok. De inbrekers namen…

rijke buit.…

groen, graag zo de tuin gezien planten en poten zaden in rijen gegoten maar wel binnen de perken en jij, jij verfde mijn huis in dezelfde kleur je ging jezelf te buiten en haalde mij naar binnen…

binnen en buiten in evenwicht die balans een dagtaak des nachts ben ik vrij ik meld me bij het ochtendgloren…

Buiten vloog Vogel hoog met een takje en sloeg een snelle schaduw op vloer en muur. Héél even lachte Lente beminnelijk naar binnen.…

heb de plaatjes en filmpjes gezien van dieren die op mensen lijken kleertjes aan hun stemmen en lach zelfs de kus en een traan maar ik wil ze zelf ontdekken hun geur en eigen geluid de warmte van vacht kunnen raken en weten waarom die ook plast ik wil voelen en ruiken bewegen en leven in de echte wereld daarbuiten…

samen hand in hand van binnen naar buiten en weer terug…

Hoort ge die vogel daar buiten niet fluiten Zijn liedeke klein? Lieve wil nu nog de ruiten niet sluiten Voor wonderen fijn... 1910…

(haiku) het zachte fluiten in het groen van de bomen roept mij naar buiten…

waarom zijn wij er dan altijd zo op uit om ongevraagd iets van de anderen te pakken, terwijl we juist daardoor nog meer vergroten onze aardse buit?…

De klapsigaret bleek een heel goede zet, want ze kregen de buit op hun sloffen. Meer buskruit verhoogde de waarde, zodat ze 'n vermogen vergaarden, doch uit was de pret, toen de klapsigaret in een moordende rookbom ontaardde.…

Zowel binnen als buiten. Over en sluiten.…

De reiger zit blij bij de goudvissenvijver de buit is binnen…

Hoe ik me voel, Vraag je Maar de woorden Vind ik niet - Teken dan hoe Je je voelt, Zeg je - ik Pak een stift En teken op Jouw tekenvel Een met gaas Omgeven cel Met daarbuiten In V-vorm ontelbaar Vele meeuwen die Voor mij de vrijheid Verbeelden - jij Denkt buiten de box En uit mijn cel teken jij Een getraliede winkelkar…

Op de voedertafel buiten kwam een kleine roodborst eten. Hij ging niet weg, hoewel hij mij zag staan. De mussen slaan steeds op de vlucht, wanneer ik voor mijn venster sta. Hij pikte rustig verder, het was zijn eer te na. Hoe klein is toch zo’n beestje. Met pootjes o zo dun en fijn.…

Soms, als men buiten loopt in zee van zon, Of in de diepe storm, in 't diepe jaar, Of in de nacht haar laag neer vallend haar, Of in sneeuw, als men haast niet lopen kon.…

Als geest dwalen door stille ruimten, door lege zalen, zonder door vlees omsloten te zijn, zodat de tijd geen angel heeft waarmee hij mij kan raken, en ik begin noch einde ken. Ik was nog niet maar zou dra komen. Had ik keus gehad dan was ik liever wezen dwalen, onstoffelijk, met overgave in melancholie gevangen, tijdloos zwalkend door…

Wat is de regen zonder ruiten en een binnenste zonder buiten?…

Onvindbaar waren we die lange dag: we waren de paadjes achterlangs en binnendoor, brandnetels en berkenstammen, de ondoorzichtige oude kas achter in de tuin van een van ons, hutten in de bomen, in de bosjes waren we, verstopt onder bruggetjes en laaghangende takken van treurwilgen bij de gracht. We wisten alles van stekelbaars en salamander…

de frisse morgen kust met tederheid mijn huid ik ben weer buiten…

Stel de oude dag wat uit Gewoon de geest resetten Het oog valt op mooie facetten Oude ideeën als buit Wat u kunt winnen: U stapt een mooie tijd binnen…

De regen weent weent op vrouwenhanden, handen achter de ruiten; tik-tom, tik-tom, de regenvingers tikken, tikken mij naar buiten: tik, tik, tik, tom.... waarom? -…

als je even zit en wacht is het net alsof de wereld naar je lacht kraaien die luidkeels kraaien halsbanders die zitten te papegaaien lijsters zijn bedachtzaam de kleine pietjes in de veel te grote vogelkast zullen zij niet op een dag worden verrast de bonte specht tikt hoorbaar op een holle boom een meerkoet piept wat en oogt heel…

Stil zit ze voor het raam, en kijkt naar buiten. Waar bloemen bloeien in het parkje, in allerhande kleuren, en waar vogels vrolijk fluiten. Ze put uit haar herinnering. Uit een lang verleden. Haar gedachten wijlen, bij meestal de mooie dingen van toen, niet uit het heden. En als haar geest nog helder is, praat ze soms met mensen.…

De sneeuw ligt sprookjesachtig op de takken Het is echt onvoorstelbaar wat er viel Draag schoenen met een winterhard profiel! Vergeet jezelf niet stevig in te pakken! Een sneeuwkerstkaart is zó 2010 Die wil ik deze eeuw echt niet meer zien…

Zo'n zondag waarop de zon zich niet laat zien, dat het 's morgens zo lang donker blijft dat je beter de ochtend in bed vertoefd? Zo'n zondag, waarop je niks doet, waarop alles mag? Ken je zo'n zondag? Ik nu wel, en ik zit me heerlijk in mijn zondagse vel! Om jaloers op te worden, dus maandag; kom maar op, ik kan je hebben…

ik streelde over je strakke huid besefte dat buiten ook gewoon doorloopt naar binnen als hechte verdediging het is fijn te weten dat binnenste buiten ook in ons lichaam zich als contact manifesteert en zo ook vreemden weert toch is er meer als wij van alles het buitenste naar binnen keren het fysieke leeft ook in de metafysische…

In het donker van de vragen die altijd wachten en de stilte die niemand vergeet is de grootste twijfel de gedachte en de droom die zonder het leven niet meer ontwaken wil waar de dood slaapt en het licht niets meer verandert…