Alle inzendingen over Burnout OR moe OR burn-our

Burn-out....…

Ik ben te moe, ik ga nu dus naar bed Het waren flinke volle zware dagen Het nieuws kan ik nu even niet verdragen Het spijt me maar er komt geen snelsonnet Ik val haast om, kan bijna niet meer schrijven Oké dan, hier: Die Mauro…

moe moe moe verduiveld nog aan toe; een wekker met alarm, wekt me op zonder veel tam tam. 'k ontwaak nu zachtjes uit m'n slaap, toch heb ik nog steeds veel vaak. moe moe moe verduiveld nog aan toe; 'k dacht nu word ik wakker met die wekker, 'k vergat toch wel de stekker?…

mochten open Een hele maand heb ik die afgesjouwd Zwaar hijgend kreeg ik bijna een burn-out! Helaas, een jurk met zakken kon ‘k niet kopen Dus ziet u mij alweer op een terrasje Met truttig maar onmisbaar damestasje…

Burn-out, oftewel opgebrand, komt dat vlakbij overspannen ? kun je jezelf dan niet meer "vermannen ?" neemt stress dan echt de overhand ? Een quote vandaag uit de krant "Met haastige spoed je burn-out tegemoet !" het klopt echt van elke kant ! Wanneer ik de mensen zie rennen dan denk ik heel gemeen...…

“Uw voorganger is enthousiast begonnen En deed enorm zijn best, maar dat was fout, Want weldra had de sufferd een burn-out. Dat kostte onze school vervolgens tonnen. Vandaar dat wij van ganser harte hopen Dat u de kantjes er van af wilt lopen.”…

Gelegen, naast je in het bed, zag ik het uurwerk lopen op je slapen, bewijs van het kloppen van je bloed, een oceaan van gloed, waar getijden tot elkaar komen, om de hemel op te rapen in een bonte stoet. Samen vloeien in één adem, in een moment van tijd die even niet bestaat, op zachte kousenvoeten verder gaat, vermomd achter de uitgeworpen…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

zie in je ogen het werk dat je handen niet klaren gedachten stapelen zich op in het zorgen baren nog breek je niet jouw vezels zijn al zo lang strak gespannen burn-out zei de arts jij had de bui al zien hangen de regen begint nu te vallen…

Als werkende dreigt constant een ‘burn-out’, De stress ontstaat door hoge druk en zorgen, Je slaapt niet meer en hebt geen zin in morgen, Als dat wat langer duurt, dan gaat het fout. Dus om me gauw wat rustiger te voelen, Bezocht ik ‘Burning Man’ om af te koelen.…

Het dagelijks bestaan vraagt iets van de mens meedoen in de maatschappij of het passend is of niet Participeren een mooi duur woord maar geeft het je zin of is het slechts brood? Veelal doen we maar wat hetzelfde wat een ander ook al doet elkaar beconcurreren iets wat marktwerking wordt genoemd Voor velen een uitputtingsslag vanuit…

U hoeft mij zelfs niet eens de les te lezen, burnout en ziekten zijn mij onbekend.…

Jarenlang op zoek Kennis zonder weten Zoveel geleerd En nooit wat opgestoken Door onmacht en verbijstering De touwtjes niet in handen Ongeloof en pijn De wens niet langer te leven En op dat moment Bezit is het enige dat je hebt Kom je tot de conclusie Ooit wordt het weer lente!…

Ik lijd aan ME en Burnout ineen, de moderne ziekte van het sociale isolement. Ongekend vermoeid strompel ik voort, van huis naar huis, van bed naar bed, van woord naar woord.…

Hij staat met beide poten in de klei Het slaaptekort uit beider oog te wrijven De tirannie der pubers te verdrijven En denkt: die staking komt steeds dichterbij Ook in het onderwijs heerst hollanditis Meer specifiek: 'docentenmeningitis'...…

Please, save our world.…

Hoe moe kan een mens zijn, te moe om op te staan, te moe om naar je werk te gaan, te moe om op je benen te staan. De term dood-moe is er een die ik niet snap, 't klopt ook niet, je bent, of moe, of dood, tegelijk kan niet, dus dood-moe valt af.…

Ik ben moe, moe van het leven. Is er dan niemand, die mij dat ene kan geven. Dat ene is vreugde, vreugde en liefde om mijn leven door te zetten. Zodat ik niet meer moe ben, en alles even op een rij kan zetten. Ik ben moe, moe van het leven. Ik wacht tot diegene komt, die mij dat ene kan geven.…

Ze is moe, zo moe... Ze kan geen pap meer zeggen want ze is moe heel erg moe De kracht trekt uit haar lichaam haar energie is op 't is moeilijk voor haar uit te leggen want ze is moe zo vreselijk moe... Ze is te moe om zelfs te slapen, om te kijken, alles is teveel Ze is moe... Ik voel haar moeheid...…

Vervlogen herinneringen bewaarde graven achter elke lach bevuilde tranen Ik heb er vele met je gedeeld maskers heb ik gedragen Ik heb hardop geweend ben te moe de dagen braken glazen jaren Foto's zijn genomen ontwortelde beelden mijn ogen gesloten Machteloos verstild mijn tranen zijn gebeiteld mijn vleugels versteend Ik…

Ik zou willen roepen, schreeuwen, gillen Ik hou van je maar ik voel me leeg, zo leeg van binnen. Mijn handen beven, een krop in mijn keel Ik heb je nodig zin om me neer te leggen. ‘k Sluit mijn ogen, mijn gedachten rusten op tafel. Mijn hand wil niet meer, niet meer bewegen weigert, weigert te spreken. ‘k Ga er niet tegen in…

Al die tegenslagen maken je zo moe zoveel momenten waarbij je niet meer weet hoe... geen tranen meer voor het verwerken van al dat verdriet wanneer ga ik me weer beter voelen? dat weet ik niet...…

Keer ik hier niet meer Blabla teveel Hypocriet gekweel Het doet mij zeer Te moede Vermoeid ook moet ik gaan U heeft mij niet verstaan Zeg ik, ten overvloede…

liggen bleek en rimpelig je gelaat ogen diep gelegen in hun kassen geen medicijn wat baat je borstkas ratelt en rochelt een laatste adem, diepe zucht eindelijk je strijd opgegeven en ik adem...opgelucht het is voorbij, je hebt gestreden tot aan het laatste stukje toe je lichaam kon de pijn niet dragen het was genoeg, je was het moe…

gekluisterd aan haar zitplaats weet ze de wereld kleiner dan voorheen het park, net over de kade, onbereikbaar ze weet nog van vroeger aan de hand van haar vader de kinderboerderij, lammetjes en een kalfje, moe van het geboren zijn rest slechts een raam, voorbijrazend verkeer en de postbode de oude dame is moe…

Na de middag regen de dag is nevelmoe…

Van haiku nooit moe ook al weet ik wat het is niet mogen rijmen…

laat je hoofd maar even hangen je bent moe, dat zien we wel laat de boel de boel maar zijn voor je 't weet ben je snel weer de oude!…