Alle inzendingen over De Eeuwige Dans

Ik droom een volmaakte vorm een eeuwige reis naar hier waar ik alles zie en schrijf de vrijheid als behang in kleuren om me heen. Ik leef mijn eigen verslag en begin in het midden waar het heden volmaakt mijn woorden beschrijft. In een magische dans van leven en natuur stroomt mijn wereld in het licht van nu.…

sterretjes in een donk're groene nacht de maan schijnt en geeft alles een onwerkelijke glans en in dat zilveren bos dans ik als nooit tevoren en ik wilde dat ik daar blijven kon voor eeuwig en altijd…

Dans maar, doe maar, op mijn graf. Dans van woede, dans van bevrijding, dans van heel diep weggestopt verdriet.…

Zo open en vatbaar, als een veer in de wind Zo luchtig en blij, het eeuwige kind Kan hier niet lang blijven Ga je mee naar het licht? Ik huppel, ik fladder, ik vlieg, vang me Ik ontglip je als een zeepbel helder kleurend in de zon, laat me vliegen, vliegensvlug, misschien zie je me nog,misschien niet Dans met mij, lach met mij, geniet…

ik kleed me uit maar voel me geen veder lichter ik dans ik dans door de waan van alle dag die van pijn en verdriet vooral verdriet ik dans ik dans door de zee van alle dag laat mijn vragen varen koester alleen wat is en dans dans door de dag die eindelijk lente wordt…

Tot vragen spoort de dans ons aan, naar de grond van ons bestaan. Wat zou de dansers toch bewegen ons dit beeld te doen beleven? Dansen wij in onze dromen, zijn we nipt de dans ontkomen? Dansend zullen wij ondergaan en zo weer eindigen ons bestaan.…

Dans met mij mee, Hou jezelf niet verborgen. Dans met mij mee Om de wereld van het spel. Dans met mij mee, Wacht niet tot morgen. Dans met mij mee, Met een passie bij iedere pas die ik tel. Dans met mij mee Op wolken van rozen. Dans met mij mee, Zoals in een sprookje van Grim. Dans met mij mee met een blos die doet blozen.…

dans mijn liefste dans het ritme van muziek rond en rond in cirkels wij samen voor altijd dans mijn liefste dans en breng mij liefde ik ook voor jou…

Ga, een keer nog, terug kijk wat er was dans op de balken, de blootgelegde vloer. Dein in het bed omhels je geliefden die stuivend verwolken tot eeuwig stof. Open het luik voel vervlogen licht fladdermottend langs je gezicht. Grendel het hek, je biezen gepakt, zie de blauwe lucht - en vertrek.…

Kalme golven, onbevangen van tijd, het eeuwig eb en vloed met betoverde toekomst, eeuwig zonnespel zonder thuiskomst: vrolijke dans, een speeltijd voor altijd.…

zie hoe lijnen elkaar verrijken in schaduw en contrast vormen in samengaan verglijden zich uitwaaierend weer spreiden punten lichten op in de vitale kleuren van het energierijk leven drink elixer uit heelal mijn muze is er al en straalt vergeten planeten kom dans met mij uit zwart naar rozerood om onze liefde eeuwigheid te…

half vol U denkt, dus U leeft U denkt eeuwig te leven het eind in de dood merkt U helemaal niets van in Uw leven leeft U eeuwig Door overtuiging leeft U eeuwig en gelukkig illusoir maar waar als onze werkelijkheid produkt van dezelfde geest…

Het is onrustig in de hemel Rita loopt 'als een olifant door de porseleinkast' Ze zoekt haar mannen, haar eerste, haar tweede Zelfs God kijkt er van op 'nog nooit zo'n levendige dode gezien' Haar mannen springen op omhelzen hun diva Rita Reys Haar hemels-jazz-trio is geboren!…

Het moest 'het einde' betekenen hij keek er niet naar uit maar ging er wel op in Wim Brands zoende de nacht en de nacht vergreep zich aan hem want niet de mens zelf maar de dood moordt!…

Dans met mij zoals jij verlangt zwierig, passie-vol sierlijk. Dans met mij de wals en sneller getrokken met mijn ogen je voeten over de vloer. Dans met mij en vlucht niet weg in meer dan deze droom. -Dans met mij-…

Je hebt altijd muziek in je oren en je ritme past zich aan aan je loop ontspringt geen dans Zoals je mij vergeet als ik je rug kus en streel slechts de zon gaat zoals jij…

Langs de rietoever zakken mijn voeten weg. Dageraad wordt een oase In het woeste tumult De basdreun van de buurjongen Wolken weerkaatsen het gapende oosten Voorbij een glooiing vang ik De hevige adem van paarden In het slakkehuis van mijn oor. De rest raad ik Dan moet je woorden verspillen aan een daad Het ging als volgt: Een versneld…

Laten We Dansen... Maar Wals Niet Over Me Heen...…

hier en daar, jij en ik gisteren en morgen gekend we deelden hetzelfde moment maken ons andere zorgen snoepvrouw, blote delen geluk schuilt in de hoeken van suikermoleculen en op rode, rubberen nippeltongen dus dansten we maar de pijn weg uit onze harten, plakkerig de buiken dicht tegen elkaar…

Ik dans door het donker op weg naar het licht zo geef ik aan mijn angsten een heel ander gezicht. Ik dans door het donker ook al trillen mijn handen 'k zal angsten gaan overwinnen en leg het aan banden. Ik dans door het donker bekijk het door een roze bril want eenmaal die angst overwinnen is alles wat ik graag wil.…

er hoefde niets te gebeuren hij belandde vanzelf op een plek aan de rand van vergetelheid hij danste met Aphrodite een lichtvoetig leven tot de muziek verstilde en Chronos hem wenkte hij draaide zich om en reikte de hand van de gevederde dood voor de laatste dans aan de rand voorbij vergetelheid…

het doffe van haar droeve ogen beloven weinig glans zodat ik steeds haar blik ontwijk en met mijzelf dans mijn voeten vegen strepen op hout als schuurpapier ik dans, maar volg haar ritme niet ik dans, maar zonder zwier…

Een vijfkoppig orkest serveert aanhoudend fortissimo-tonen Een heer en een dame laten zich statig en sereen doorheen het danssalon meetronen Ritmische ballades verstrengelen hun harten in een vorig leven ooit in Buenos Aires verloren Improvisatie dwingt hun stappen in een omhelzing intenser dan nooit tevoren Zij vullen de lege plaats op…

Of, wie weet, was de eerste dans een vorm van gebed, om aandacht van een hogere macht, nog voor de mens de spraak had bedacht en volgde muziek uit het stampen met de gezonde voet. Zeker is dat jij in mijn armen een Argentijnse tango danst de boze geesten in ons bloed het vacuüm in jaagt.…

Jouw handen krullen, dansen als kleine engelen en mijn lijf huppelt op bokkepoten rond het jouwe, heel even het mijne, heel even, tot jij me lost, je vingers doorzichtig worden als het vlies op mijn ogen en jouw ogen, waarin ik verga, vluchtig oplossen en jij, verlost, vlucht…

je bloesemt je ogen heel even open wanneer de lente zich in je slaap beroert met een wolkjeszucht van onvoltooid verlangen kom ik tot jou en denk aan morgen want waar, mijn lief ga ik nog dromen vinden die mij als symfonieën tillen naar het zomerlicht blijf nog even liggen en stil mijn pijn want waar mijn lief kan ik nog dwalen…

zijwaarts omhoog rijzen zien zij handen strelend even naar de verte wijzen vinden hoofden in andante elkanders wang en stromen zij beiden op de golven van lyrisch gezang hun frêle benen iets gespreid tot paar geworden steunen op een glazen vloer het spiegelbeeld ontmoet slechts een gedaante zo innig zijn zij in deze dans…

Gebruik alleen zwart Dan zie je de kleuren van het leven niet Diegene die slechts wit ziet Wordt verblind voor alle diepere nuances Dans tussen zwart en wit De kleuren daartussen geven ruimte en kracht Relativeren eerlijk zonder verlies Maken het bestaan Maak zelf deze keuze Gun altijd de middenweg ruimte Dans en beweeg erin Mooi zwart…

Wat kan men nog zeggen zwerven tussen de straten van letters wat kan men nog zingen de sterren te dwingen nooit te stoppen met schijnen in de nacht te spreken met haar licht o zo zacht.…

Dans met me, al kan ik niet bewegen; kus me, al weet ik niet waar je mond is; spreek met me, ik heb al zo lang gezwegen; slaap met me, al wakker ik de hele nacht; lach met me, al moet ik huilen. De hond is uit. Onze kinderen slapen nu wel zacht.…