Alle inzendingen over De overgang

Alles wat van het vijfjarenplan kwam ligt hier verloren Stilgevallen wat hydraulisch werd aangedreven wat mechanisch Het valt niet mee de overgang te verlichten het staal te plooien als weleer Zou dat kunnen beton afgrazen de koepel opengooien en de was drogen in het neon? --------------------- uit: 'Thuis', 2014.…

zie je stappen lopen je lijfje iets gebogen ogen nog geen meter ver maar ergens komt de confrontatie het zebrapad en oogcontact een lach en vrije overgang je schouders rechten weer ja weet en voel jezelf vrouw…

bossen en velden stellen ten toon de overgang van een seizoen goudbruine kleuren bedekken in vorm van vallende bladeren wat paadjes en wegen deze stomme film schept sferen en geuren met als ondertiteling: “de herfst ligt op de grond”!…

Drijfnat met rode kop maar wachten tot het wegtrekt want ik weet net als anderen, ben ik bang, geen oplossing voor kwelgeest overgang!?…

ik zag je gaan door de betraande waas van afscheid nemen kus en handendruk al lang voorbij alleen maar wij en jij die droomde er was geen wakker worden in confrontatie met het definitief van einde de overgang was toen de laatste adem floot die fluweelzacht stilte sloot…

Deze winter zal ik overschrijven als strafwerk voor een mislukte overgang naar warmere dagen met liefkozingen, knuffels, feest Ik zal het nieuwe jaar beterschap wensen, vol verlangen, lange dagen herinneren en snel weer vergeten een heel jaar dat is mooi geweest…

Je moet wel kijken naar die overgangen van geheimzinnig licht die de zon strooit met kleurrijke banen in een ronde boog de weergoden vieren feest hebben weer vrede gesloten tot aan de volgende storm ik kijk tot hij diffuus oplost in de horizon roep hem nog net na: hopelijk tot ziens…

een hittegolf de kachel draait al op volle toeren weet je wat het is je mag als vrouw niet zeuren en ouwehoeren maar precies dat het wordt zo nat in de nacht en onverwacht met deze temperaturen raken we nog meer in de kuren het is niet te harden hoor dus laat ons dan in die hete overgang even klagen alsof wij erom vragen…

hebt last van het fenomeen, de overgang, heel gewoon. We kletsen, zéker ánderhalf uur, lachen en huilen en ik zeg je opeens, wél bekend he, dit hele gebeuren... tijdens zwangerschappen zaten we ook zo te zeuren, een pijntje hier, een probleempje daar, goed er zit géén geboorte aan vast, da's op ónze leeftijd.. gelúkkig maar?!…

de eerste bloem zal nog geen lente kunnen dragen ontluikt en hoopt wat warmte aan de zon te kunnen vragen want zij belicht het blauw en paars tot sterke kleuren in de overgang van lucht naar aard dwalen vleugjes zoete geuren voorjaar op kalendertijd geeft ons in omarmen nog drie weken respijt…

eenzaamheid wil me grijpen of is het de overgang ik bevecht het met al ik ben wanneer grijze demonen de kop op steken, uit 'n erfenis van 'n ver verlee keer op keer zette ik ze bij 't grofvuil daar ze niets toevoegden aan als doorns in het oog verschijnen ze, achteloos droog ik mijn tranen (die ik vooralsnog niet uitgenodigd had…

er vormt zich iets op mijn bovenlip het is veel donzig en blond en ik denk verdomme dankzij de overgang loop ik met een snor in deze wereld rond mijn taille is ook aan het verdwijnen mijn blaas loopt uit de pas nog even dan ben ik zo'n klein stevig vrouwtje met Tena Lady's in haar tas dan nog even iets over de mannen die je aankijken…

Elk woord een zweepslag Geseling met taal Kolkend bloed, drift die Een wig drijft Grens zonder overgang, Noodweer Tussen gedachtestreepjes -Jouw naam- Traanfilm op hoornvlies Oogleden die niet wissen Kunnen Dan - stilte na de storm In donkere lucht vegen Hemelsblauw alweer Niets nieuws onder de zon…

Het seizoen is in de overgang ze kleurt vandaag puur rood een huidig moment ontplooit zich zomers in moeders schoot Er wordt groen licht gegeven waar bloesem vruchten scoort lente van haar taak ontheven een zonnewende opent haar poort Bij het afnemen van het licht lijkt alles voller van kleur tot de herfst reikt een vergezicht wat…

De overgang al lang vergeten. Toch zie ik in gedachten, die kleine rode bloem. Wat hij daar voor mij heeft gedaan. Daar op dat Zeeuwse duin, ergens in de buurt van Hellevoetsluis.…

voor Olivia Neen, geef mij de duinen aan zee, een flinke bries, een lage lucht, de sfeer van onstuimig, herfstig weer bij noordwestenwind, neen, de duinzoom van dit vlakke land laat mij niet los, dit overgangsgebied, het is als met de zoom van een bol opwaaiende vrouwenrok, een mysterieuze overgang die een ondeugende droom bevat -…

Pauw heeft qua leeftijd in deze, zijn overgang, even de tijd nodig! Als we hem die gunnen zal hij ons bovenmatig bevredigen met warme menselijke interactieve interviews en ontmoetingen en ons Tan en Witteman snel doen vergeten!…

ik schrijf mijn letters in rood dichtbij mijn hart, waar dood en leven één zijn en ik laat de negatieve dag een overgang naar zonlicht maken achteraf kijk ik terug, de zegen van een priesterhand rust op mijn wang, en op mijn rug zijn woorden rust en liefde rond een kleine grot verwijzen naar het lot en niet – naar bange oorden…

dat is lekker dat kan leuk worden de overgang heeft toegeslagen heb eens gezocht op internet en er wachten mij zware dagen allereerst is daar het humeur je bent blijkbaar niet te genieten je huid wordt droog en slap tegelijk je gaat rimpelen en krijgt hangtieten je temperatuur stijgt onverwachts je begint aan alle kanten te zweten en wat…

nu er niets meer tussen ogen is dan weten, dat jouw overgang aan zielen klopt stopt krampachtig klampen aan een leven dat niet langer wil jouw dagen zijn compleet jouw lichaam schept het einde en mijn tranen dragen slechts mijn hart ik zie en zwijg want zeggen heeft geen kracht meer enkel nog jouw mooie tijd verbeeldt het troostwoord…

Mijn oudste zus gaat sterven Fineke Gerda is opgegeven voor de dood, voor de laatste overgang Mijn zus krijgt in die transitie ook het maximale van wat het leven aan liefde en hulp kan bieden een pijnloze liefdevolle afhandeling van alles wat het leven daarvoor biedt Dan mag de dood een schaduw trekken en mijn pijnloze unieke zus doen…

leven met d'overgang is onrust aan de vloedlijn stormen woeden eb is onbekend van alle kanten slaat ontketend golven op je teder ongestel steeds wilder aan nooit uitgerust reeds lang naar verre doemeilanden weggewenst resteert d'uitwijzing naar nieuwe oorden zonder woorden weg met d'herinnering onweg gewoven vrijheid moet…

als in een praalstoet zweven mijn woorden vederlicht over dit sneeuwverlichte landschap mijn pen is een wolk schitterend zonlicht een weerspiegeling van pas begonnen kracht een lichtbron van zacht gefluister zuchtende zuurstof voelt geen koude ziet alleen de zachte overgang van schaduw naar zonnestraal er hoeft geen vonnis geen huis…

Nu, horizontaal, na je dood ben je kleurrijker dan voorheen de overgang naar het kleinste waaruit je was opgebouwd onderga je verheven en waardig Je ontvangt en herbergt vandaag levensvormen van ander allooi met een gewijzigd kaliber word je gestadig bestookt De regen raakt wel dieper maar de wind om je huid breekt geen armen meer…

de eerste kou trekt langs je huid met vocht uit barre streken de overgang is groot van zomerbloot naar een wat herfstiger leven het speelse is voorbij maar toch liggen de pastelletjes nog warm licht te geuren donker is wat zwaarder op de hand waar dagen korten door lage zonnestand de oogst is rijp in warme kleuren knusheid…

ik haal diep adem stijg op in het hete bad als witte ballon geest in de hitte temidden van duizenden zag ik je even je stond als verrast aan het hekje van de beurs mij toe te lachen overgang van sneeuw in witte boombladzijden vol voorjaarsmoeheid adieu maarten gebarsten lenteportret in congruentie moet je loslaten om weer op…

luister ik naar getjilp fluit het de geneugten van mens en dier de overgang van samenzijn Het raakt me niet. De slotakkoorden spelen het einde is nabij als ik mijn armen uitstrekt raast het zwart voorbij Het water kabbelt verder de zon schijnt in een plas alles zal verdwijnen De kringloop van wat was.…

Als het doek valt aan het einde van onze "leef" tijd maken we de overgang van het aardse naar het eeuwige licht En staan we dan voor Allah, Boeddah of Gods aangezicht?…

Kon ik maar zijn zoals de aarde, woordeloos, meeslepend, alles omvattend, temperamentvol of loos,van iets van alles en niets van niets wetend, maar zie wat ik gedwongen ben te zien, de gestileerde tijd van op- en ondergang, hoofdpersoon in eigen overgang, een acteur aan onzichtbare lijnen bewogen in een overladen seizoen zoekend naar…

De overgang is zwaar Je vindt het moeilijk dat is waar. maar weet je meisje je komt er wel. Nu is het nog zwaar maar wacht maar. Alles komt goed als je het maar in je eigen tempo doet. IK GELOOF IN JOU…