Alle inzendingen over Donker OR Licht

Het is een spel een dagelijks spel van licht en donker donker en licht De rollen zijn verplicht: dag & nacht blauw & wolken zon en maan,de hoofdrol Het oneindig spel eist zijn tol: nat worden van regen koud zijn door snijdende wind val op glad ijs geen hand voor ogen zien door invallende duisternis.....…

in donkere tijd…

donker in gedachten ervaar wat je dan wordt verteld het stille mysterieuze van de nachten laat ons ervaren hoe het met ons is gesteld wij zijn een groot wonder uit een ver verleden en daarom heeft de mens tot op heden in z’n aard zowel kantjes van licht en van donker…

zij weent gebroken voelt het die plek waar liefde zich bevindt door pijn overmand tast zij in het duister niet wetende of het ooit nog helen zal zij slaat haar ogen op bidt naar de hemel of verlossing nabij is een zonnestraal breekt door het donkere wolkendek laat haar weten dat licht er zijn mag na een tijd van duisternis…

vermeden to be or not to be, that is ...…

Het komt misschien door het weer Dan schijnt de zon, dan weer niet Zo ook met mijn gevoelens elke keer Dan ben ik happy, dan weer niet. Als ik happy ben, dan zou ik willen schreeuwen De wereld laten weten hoe blij ik ben En al het moois in de wereld willen omarmen Ben ik dat niet, dan zou ik willen huilen dicht tegen je aan willen kruipen…

In God's latrines krijsen blondines non-stop zijn "IT'S NOW OR NEVER !"-kreet.…

Teek it or leave zoiets! Nieuwe bacteriën vormen bedreigingen voor ons bestaan Weer zo’n vies beest zonder tekenbevoegdheden Rutte kom op man en doe er wat aan!…

nooit heb jij jezelf verwond aan de scherpe contrasten van het licht altijd waren er zachte filters uit de veelheid van jouw emoties die scherpte rondden jij die altijd binding had met degene die in het donker gevangen zat zonder enig perspectief jij die wars was van alle schijnwerpers en toch je boodschap van liefde en gelijkheid…

kwam de klad omdat zij geen naam hadden en een heel kort leven veel later heeft iemand mij iets over licht en schaduw uitgelegd dat ik het beste in contrast met beiden kan spelen zonder mij te vervelen…

Waar de kilte huist in zinder wacht ‘n tere Zwarte Vlinder tot hij, uit zijn cocon bevrijd, kan gaan zweven naar de stilte die vervloeit in d’ eeuwigheid en het Koolwitje buigt trillend haar vleugels in verslagen als door de wind gedragen zijn schaduw haar ontstijgt…

Toch is er deze dag veel licht ondanks dat hij donker is. Velen is dit zien niet gegeven, toch bestaat hieruit ons leven.…

mijn boom spreidt vanuit het donker zijn takken open in het laaiend licht van liegende reclameborden ongezien ongehoord noordwaarts zuidwaarts glijden auto's in kolonne voorbij…

in het donkere bos wuiven de bomen zacht heen en weer voorzichtig valt een zonnestraal door de takken leidt het licht bij vooruitzicht de weg nog een keer…

ik zwaaide tussen donker en licht schaduw lachte bewoog gelijk mijn arm weg uit zicht stapelde zwart van vele nachten waken waar wit in steeds bewogen worden niet kon slapen ben ik de regisseur van dit naamloos horrorleven of zijn actie en reactie splinters van een fragmenterend geven…

De ruige rotsen verliezen hun scherpe kant, lijken zelfs kwetsbaar in hun versteende donker, tonen de wandelaar hun eeuwenoude band met de zwarte hemel en zijn sterrengeflonker. In Nederland wordt de hemel nooit meer duister in het licht van de harde werkgelegenheid.…

Het licht gaat dagen voor mij uit De donkerte voorbij Waar ik hoop te vinden Een nieuwe dageraad Verveeld ligt zij te wachten De komst zal er niet minder Om zijn Schouders hangt hij teder De gedachten van weleer Te drogen voor een nieuw Begin ermee Waren mijn gevoelens Plots van kou voorzien En snel voorbij Oh lentebloesem Verwelkom mijn…

het buffet gedekt plots een keffend keeshondje valt in de vijver in grote chaos schilder je een gouden streep met duizend kleuren een gloeiende huid vloeiend uit honderd kwasten op armlengte - de baby's zingen met macht over leven en dood tegen gefilmd licht een kromme spijker en de eeuwig wrede vrede van vlindervleugels…

zelfs het licht vluchtte weg uit de donkere kamers van het huis zonder spiegels waar het lachen verging alleen de schaduw van wat was, is blijven hangen en echoot het verleden tegen oude muren maar aan de kim klimt ongezien de Zon het huisje tegemoet…

als het licht uitgaat als ik me verschuil en alles donker wordt Koud naar warm warm naar koud Antarctica Pretoria Niemandslandica als het gordijn valt alles opeens duidelijk wordt…

dat noord en zuid zo anders was, kon verschillen dat contrasten de aarde scheuren, toegepast worden, zoals verder zal blijken, sentimentaliteiten van het gevoelsleven verwijzen naar complexe contrastgegevens, ontstaan tussen twee kleuren bijvoorbeeld tussen licht en donker, zo donker als de wintersneeuw was...…

Licht en Donker, bestaat het een niet zonder het ander? Kies je voor het Licht dan komt het donker je tegemoet, kies je voor het Donker dan rust daar altijd een klein lichtstraaltje op, gelukkig maar !…

Jij daar binnen in mij Leer mij te luisteren en de rust te vinden in alle onrust Jij daar binnen in mij Leer mij het licht te zien en voelen in al het donker Jij daar binnen in mij Leer mij door mijn pijn heen Mij te verbinden…

Ik bid alleen om licht... Licht dat geen zwaarte heeft, Licht aan het zwart ontzweefd, Licht dat mijn kennis wijdt Met zijn doorschijnendheid, 't Rijm en mijn maten draagt, Dat wie ze leest zich vraagt, 's Avonds bij lampenschijn: „Kan dit de dag al zijn?" 's Morgens bij zonnegloor: „Volg ik een leeuwrikspoor?…

heb straten opengebroken tegels gelicht waaronder nieuw leven is opgeschoten in passeren was geen communiceren onwetendheid kent zijn prijs heb ze gedwongen te kijken iets te begrijpen van het donkere bestaan dat in negeren gaat vegeteren tot een zonloos vergaan al dood en begraven voordat bloemen hun oogst in vrucht konden…

Het werd opeens weer licht. Bedankt voor het lezen van mijn gedicht.…

Zo zwart van hart gelijk de nacht is hij, die 't edel licht veracht, het licht, de bron van alle goed, van alle kracht,van deugd en moed en van de zoete levensvreugd.…

In het diepste duister Van wat ooit mijn Donkerste nacht was Heeft de vroege morgen Lichtjes aangedaan En ben ik teruggebracht Bij haar die ik liefheb En bewonder - en leef ik Samen met haar in het Licht van de verwondering…

het geschenk Het licht, om het donkere pad te verlichten…

ik keek op hem neer wilde vaak meer zijn dan mijn schaduw kon hem nooit ontwijken waar ik ging of kwam hij hield mij bij de hand wij groeiden samen op van lieverlee deelden wij wel en wee pas toen ik het licht vond verdween hij langzaam naar de achtergrond toch zal hij ook groeien want het donker doet ons altijd samenvloeien…