Alle inzendingen over Donkere dagen

als hij vandaag in de schoonheid zou willen slapen zal het een landschap zijn zonder lichaam, langs lijnen met buitenaardse voetstappen waarin betraande ogen gaan sterven in winden van onbestaande realiteit in vernielde verwachtingen in het spinsel van donkere dagen lijkt de dichter in de man dronken van zijn eigen verzen en in het licht…

December maand van donkere dagen maar ook van warmte en gezelligheid. Als een lage zon door versierde ramen schijnt en de kou voor ons buiten sluit. Verhalen verteld worden in een nooit vergeten taal al zoveel lange jaren. De zon in volle schoonheid haar licht laat schijnen tot ze het langzaam dimt.…

hoop in donkere dagen met het zout nog op de lippen blijven prangende zinnen onuitgesproken…

Een mens zou in 'n dip gaan zitten, bij een druilerige donkere dag, een mens zou een depressie oplopen, bij 't zien van zoveel ellende. Een mens zou, zo zwaarmoedig worden, dat er geen grein hoop meer voorhanden was, echter: Vandaag is het somber, donker en nat bovendien, maar is een ding zeker: Morgen laat op zeker, de zon zich weer zien!…

helder glanst en schittert glas in donkere dagen veel glinsters dragen kleuren die om uitleg vragen streekjes verf uit de tijd dat beelden antwoord gaven een lief verhaal dat al generaties lang wordt uitgedragen in het zich overgeven aan de sfeer van samen en verwachten met buiten kou en binnen een zo warm familieleven…

Donkere dagen vervliegen voelde mij volkomen verlaten het is de kilte die langzaam verdwijnt jouw glimlach breekt door alle wolken het grauwe wordt stilletjes opgelicht ik denk aan je ogen ze zijn door vreugde bevangen zie de wind mijn stilte sussen liefde doet de pijn verdringen zit onder een roze wolk bedolven -een nieuwe…

Als in deze donkere dagen, ouders weer over de kinderen klagen springt hij gezwind op het dak met een goedgevulde zak... als Kerstman of als Sinterklaas. Mijn opa is een beste baas!…

de bommen zijn bijna op het wapentuig is moegestreden tussen grijs en groen ontluiken in donkere dagen de stukjes vrede toch produceren fabrieken weer hun dodelijke waar nieuwe afzetmarkten zijn al klaar de koude oorlog wordt weer opgestookt militaire budgetten gaan ijlings omhoog alleen onder de opgetrokken aanslagrook van…

Je trekt me door de dagen heen. Laat me zelfs lachen. Ik ben niet alleen. Voor de donkere dagen Geef jij me een lichtje Zonder dat ik erom moet vragen. Jij bent een echte vriend, dat mag eens gezegd. Je hebt het verdiend.…

je glimlacht ik voel de stroom als een donszacht moment bron van hunkering geplukt uit de schaduw van een donkere dag je probeert me te analyseren tracht te weten wat er in me omgaat je doet maar je kunt toch niet door me heen kijken je denkt nog steeds dat mijn gevoelens zullen overwaaien mee met de noordenwind als waren…

ik was het laatste blad dat de herfst bijna liet hangen heb met bladeren geruiseld een zomer lang alle koelte gevangen stormen getrotseerd zag takken breken waarvan het einde nog niet was geformuleerd nu somberend in een wereld vol vergrijzen donkere dagen die in de ochtend al verijzen ik val en vervolmaak het kleurig…

ik heb ze zien rijden stoere mannen van weleer beijsde baarden en haren blik op oneindig en meer langs berijpte rietkragen kraakte vervaarlijk het ijs spiegelde zwart dat de immense diepte aangaf het lijken wel dromen uit mijn subtropische tuin waar op beschutte plaatsen al even de lente wil zijn het sombert in deze donkere dagen…

Voor de donkere dag opkomt, het vale licht nog nat van lang - gerekte nachten, verraaien zich in aanjagend geluid, massale zwermen, niet één gelijk, blijven het onvoorspelbare kraaien, verwensen zij zich de morgen toe, met snavels die in het duister zijn geslepen, als heren van een laatste stoet, begroet de kleren waarin het hermetisch…

Maar laten we het licht toch even schijnen in deze donkere dagen en nu eens niet om steeds meer welvaart vragen.. Maar stil staan bij het goede wat u is overkomen zodat u toch genieten kan van kerstmis met haar sterrenpracht en opgetuigede bomen. bomen.…

toen ik mijn lief jouw licht nog was jouw houvast in donkere dagen droeg ik niet meer dan roze huid en liet de liefde zorgen dragen zo vaak als wij de maan bedekten en duisternis ons lijf verborg verstrengeld tussen wit katoen was jij alleen mijn grootste zorg maar nu heb jij een nieuwe muur waarachter jij verschuilt en klaagt er is een…

Koude dagen, donkere dagen. Knerpende sneeuw. Het is nog vroeg. Wolkjes dampende adem ontsnappen uit mijn mond. Stroef glijdt de staldeur open. Sneeuwvlokjes dwarrelden van het dak. Mijn paard kijkt naar buiten, rilt, Snuffelt aan de sneeuw. Ik stijg op, Stap de frisse buitenlucht in. Ik kijk naar de opkomende zon.…

Ook op donkere dagen is er licht. Een licht van een helderheid die je zelden ziet op een dag. Alsof het is aangemeten vandaag. Je bent die dag zeker van jezelf. De weg die je gaat heeft al een naam en de bestemming is ook al bekend: je gaat op weg naar de volgende dag. Op zo’n dag word je opnieuw geboren.…

Want al die donkere dagen, Die maken mij zo bang. Ik voel me dan zo triest van binnen, En niemand ziet me staan. Dan wil ik nergens aan beginnen, Alleen de radio staat aan. Maar als daarna de lente gaat ontluiken, De bloemen weer gaan ruiken, Dan voel ik mij voldaan. Ik weet, het beter weer komt aan.…

December is de maand van donkere dagen met weing zon en nauwelijks nog kleur, de winter staat in feite voor de deur en grenzen tussen dag en nacht vervagen. Zou het daarom zijn dat somtijds mensen klagen dat alles in ontdaan van flair en fleur en het leven lijkt verworden tot een sleur nu grenzen tussen dag en nacht vervagen?…

vandaan van mij Een lichtpunt ben jij, schitterend, aan mij voorbij Een vonk die warmte geeft, een ander aansteekt In vuur en vlam zet met je eindeloze weg Zodat je geen donkere dag hebt omdat je zo vecht Als het licht van ver, elke dag weer vind ik jou een ster…

(voor Hallo Wien) hoe, hoe hard roept de uil deze nacht hij klaagt de stenen uit de grond die statig dansen in de valavond hun scherpe schaduw kruipt verdacht de kraters van de maan verlaten één voor één de donkere dagen ze klauwen grauwe wolkenlagen en hebben mij de vrees gelaten een oude eik, in de leegte geboren kraakt mijn…

Ik rust mijn handen op mijn buik centrum van voel in leven vingers dansen op stille hartslag onbeweeglijk sierlijk stil Ogen sluiten aards bestaan buiten een wimperkussend welkom aan de nacht sterren fonkelen mijn afscheid geruisloos vaarwel - ik wacht en was zwart ooit zwaar waar kleuren hun licht schenen nu is het hoop in donkere dagen…

ik vond jouw schaduw en vulde hem met duinen ik zei niets zag enkel rimpels buigen over maanlicht en noordenwind echo’s van zout waren in je hoofd gevangen; zo oud de angst in alles en adem mijn vingers volgden de stemmen van zand, ook je huid uit glas geblazen je keek in woorden en donkere dagen zag het meisje van eb en vloed…

dagen een wens naar de wolken dragen…

veeg je langzaam weg Als ik jou mijn verdriet heb onthuld Jij bent mijn zon in donkere dagen De sterke schouder om op uit te huilen Echt een lieve vriend door dik en dun Ik zou jou voor niemand willen ruilen…

morgen is mijn jaar verleden al waar eerder de zon ongevraagd doch gestaag de stille dood heeft doen intreden de herfst heeft haar mantel laten verkleuren en verteren terwijl ik zwijgend naar binnen kantel om de sluipende donkere dagen te eren het is loven met voortschrijdende weemoed uit dankbaarheid, nog zo vaak gepaard met ampel…

Het is in deze dagen voor kerstmis nog pijnlijker dan ik dacht. Heel veel mensen hebben verdriet om hun geliefde. Het missen, doet zichtbaar pijn en verdriet. Zoveel mensen op deze aarde, die het moeilijk hebben. Steun mensen in deze donkere dagen voor kerstmis. Een berichtje of even langs gaan, dat doet ze goed.…

Mijn gedichten zijn mijn kindjes geboren uit welhaast niets ontsproten uit gevoel gedachten uit dat heerlijke tochtje op de fiets toen we beiden zo verschrikkelijk onbedaarlijk lachten weet je nog ‘t kwam werkelijk helemaal uit ‘t niets Uit die donkere dagen toen we van ellende maar wat in bed te liggen lagen somberheid was toen troef…

Want Kerst deze keer is zo eenzaam, zo raar Niets is meer hetzelfde zoals 't vorige jaar Er is zoveel pijn en er zijn zoveel vragen Die heviger zijn in deze donkere dagen Met Kerst gaan de kaarsen ter gedachtenis aan Aan hen die dit jaar van ons heen zijn gegaan En sturen we wensen als steun aan elkaar Veel sterkte met Kerst en…

hoeveel donkere dagen en lange nachten ik ongeduldig op je heb liggen wachten bedolven was je onder dikke lagen sneeuw trok ik brutaal de zon naar hier vleide je 'n tapijt neer van zacht fluweel kwamen uiteindelijk groene stengels uit de grond verschoten knoppen al gauw van kleur speciaal voor deze feestavond drieënveertig lentes geleden…