Alle inzendingen over Dood OR Bang OR Angst

De angst voor het onbekende De angst dus voor de dood De angst voor de ellende die nadert vóór de dood...…

Ik weet nog hoe de mensen keken de oorlog was voorbij, de angst nog niet vergeten, maar diep van binnen blij en diep van binnen weten: dit nooit meer. We zijn vrij Vandaag is het als toen gebleven: daar staan ze, bang en blij, de mensen die nu leven met jou en mij erbij de doden niet vergeten bij 't feest om vrij te zijn.…

zijn voor de dood heeft geen waarde valt steeds in het niet het is de angst voor het leven die steeds tot het bot toe raakt…

zijn voor de dood heeft geen waarde valt steeds in het niet het is de angst voor het leven die steeds tot het bot toe raakt…

Ik zie de angst in je trouwe ogen. Volgens mij ben je bang om dood te gaan. 's Nachts voel je je niet meer veilig. Je bent dan zo alleen. Ik hoor je dan wel soms janken en ga dan naar je heen. 12 Jaar lang was je m'n trouwe vriendin en je zo te zien doet me pijn, maar ik beloof je echt, jouw laatste periode zal ik er voor jou zijn.…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

De leugen houden zij in hun houding mooi Slechts om de waarheid te verbergen Uit angst schromen zij Bang voor hun innerlijke Echt beklemd tot-en-met Zij leven leugens tot EERLIJKHEID zegt STOP Vanaf nu gaat recht zegevieren Van angst schreeuwen zij Slechts bang voor gerechtigheid In waarheid ingebed…

wat is er aan troost want helden die zijn altijd dood…

radeloos en bang vecht ik al zo lang eenzaam en verlaten te bang om over angsten te praten iedere dag en ieder uur sloopt het mij dooft 't mijn levensvuur…

Bang ben ik, Altijd maar bang, Mijn hele leven Al, vanaf het Allereerste begin, Bang om er te Zijn in de ogen Van andere mensen - Hoewel ik ook met Een angstig oog Naar mezelf kijk, Altijd is er die Angst om zichtbaar te Zijn en de onbedwingbare Drang mijzelf te verstoppen Onder de oppervlakte Van de aarde…

Schenk me jouw armen ze geven me rust Mijn ziel zal verwarmen als je me teder kust Laat mijn hoofd schuilen zachtjes op jouw schoot Laat me uithuilen ik ben zo bang voor de dood Laat je mond mij zeggen dat het niet zo erg is Probeer me uit te leggen dat de dood niet het einde is.…

Dan weet ik nog niet wat ik zeggen zou, want het is de laatste stap een stap die ik moeilijk nemen zou, want ik blijf bang voor de dood!…

zo mooi en toch bang het duurde ook wel lang een beladen situatie vol verdriet en stagnatie maar eindelijk daar was hij dan mijn ideale man zo snel wist ik dit maar liet niets merken raakte wel verhit ik kwam er achter een tijdje geleden toen ik mijn dochter vertelde uit het verleden na veertig jaar zag ik hem terug de avond ging veel…

verloren op deze planeet die volgens mij toch plat is ben ik bang er vanaf te vallen, een angst die diep in mij leeft. tot op 't laatst op een rots te staan en er dan vanaf...- o, soms ben ik zo bang!…

, dood, bekende en deelde die angst met zijn goddelijke vader die Hem en ons de belofte deed van een eeuwig leven.…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

met haar tranen het huilde uit een dood gezicht ze heeft haar ziel gemist toen jouw gedachten haar verwachten je hoeft niet bang te zijn want om je heen is gisteren in beeld vandaag wordt morgen pas geboren…

Mensen zijn bang bang tijdens het leven bang om krankzinnig te worden als ze de weg van het geweten openen... en bang voor de dood als het geweten afgewogen wordt!…

Gedachten die vertroebelen werkelijkheid en realiteit Als een waas uit het niets bezweet pupillen verwijd Overvallen door pure angst het moment van ademnood Trillend vol verwarde emoties bang als de dood voor de dood Vervloekte dichtgeknepen keel zomaar in het nauw gedreven Zowel lichaam als geest bekneld grond zoeken tijdens het zweven…

je kunt het bang zijn heel filosofisch omcirkelen maar als de angst toeslaat ben je een zwerm vluchtende vogels…

Maar die angst van binnen is zo enorm groot!…

Ik zal nooit bang zijn voor de dood, mijn enige angst is dat ik jou niet zie of ontmoet. Maar ik kan wel wachten, jij zal mij opzoeken en ik jou. We ontmoeten elkaar, maar tot die dag zeg ik alleen nog maar: Vale, commemoro te (tot ziens, ik blijf je herinneren).…

Wie er het eerst was, Vraag je mij, De angst Of De dood, Welnu, geen van beiden, Kan ik je zeggen, Want de angst voor de dood Heeft ze op de eindstreep Ruimschoots verslagen…

Angst voor Jou en angst voor mij Angst voor dood en Angst voor pijn Mijn God help mij Hier te Zijn en mijn eigen weg te gaan…

Voor mij is angst een ziekte daardoor ben ik nergens bang voor maar wel bijna overal ziek van ----------- Uit: 'De Allesvrezer', 1997.…

ik ben niet bang voor het leven ben niet bang voor de dood niet bang om het ergste te beleven niet bang om te belanden in de goot niet bang om te worden vermoord niet bang om niet te worden gehoord niet bang om te vechten voor mijn en de ander zijn rechten voor niks ben ik bang bijna niks...…

Bang voor het leven Bang voor de dood Bang voor het schouwspel Waarin pijnlijk langzaam Mijn leven stukje Bij beetje wordt Uitvergroot…

nee bang ben ik niet niet voor schimmige honden of de eindeloze gang naar ziekenboeg ik ken geen angst voor golven over de dijk of dood nee die vrees ken ik niet wel als vroeg in de nacht met een lichaam rusteloos en mijlenver van slaap ik uitkijk over landerijen en naast de jeneverbes jij daar weer staat schreeuwend zonder…

Angst, pijn, verdriet Het dringt naar binnen Ik kan niet huilen Het kan niet weg Ik ben bang Bang voor mijn gevoel Ik sluit het op diep van binnen Het doet me pijn Ik ben te zwak Ik sluit mijn ogen zonder traan En ga kapot in mijn hart…