Alle inzendingen over Drijven OR Woorden OR Hobby

Ze was een kapster uit duizend Inès was haar naam een Spaanse uit Gualdalmar Andalucia flamenco was haar hobby en corrida daar kon je van op aan…

De burgemeester uit Maastricht Kreeg laatst bezoek van een nicht In een publiekelijke lobby Beoefenden ze hun hobby Het was geen gezicht.…

Inkt nam de maagdelijkheid weg van al die geheimen en weetjes over al die dagen van vreugde en verdriet grootse plannen en lekkere wijven. Het schrijven!…

herhaaldelijk drinkt ze haar koffie met een klein suikermondje terwijl ze een boek leest stil genietend soms met een glimlach op haar mond omdat er woorden zijn die raken het gevoel en denken ze bedankt de boekenkast van geheugen tussen heren en mevrouwen die doen leven aan je eigen ervaring in ‘t handschrift van samenzijn, wat…

Ik zit hier weer te wachten op haar eindelijk is ze daar en klaar we stuiven er vandoor, nergens heen en fuiven in de nacht heel gemeen zoals bacteriën, virussen en consoorten die we op muziek niet hoorden we slaan ze lam, rot en dood moeten ijlend vluchten op een boot witte strepen maken golvende krassen water is nu eenmaal om te wassen…

Op een terrasje zit ik op mijn gemak Mensjes te kijken noem je dat. Ik zie hen stappen gedrapeerd in een veel te groot kleed, een hoed die helemaal niet past. Sandalen van over 100 jaar, met van die riempjes aan elkaar. Maar de gezichten dat is iets apart. Ik heb al vele bekenden tegenkomen Een oud leraar die nu wel 120 jaar zou zijn. Zelf…

Hij fietst en hij fietst wedstrijden en trainen voor wat...ja waarom... hij doet het het liefst bezweet en bemodderd bespierd zijn die benen! Wordt wel gelauwerd met bloemen als hij dan wint en blij met een bos die hij int op een verhoging en met een blos rijdt hij terug om de volgende dag weer te oefenen om zijn spieren zijn lijf lenig…

1 Een oude klant blij als een kind vanmorgen, om me te zien hij bracht de stralende zon uit Suriname mee, op deze zonloze dag en ik die niet wist wie in de verte daar nu liep in onze wijk Hij met vriend in afwachting van een lezing van een grootmeester Ja toch, alleen die mogen komen hier?, zei hij sindsdien pieker ik hoe hij heet…

Langs verten van oneindigheid drijven de wolken van mijn gedachten In stilte bevriezen de woorden tot kille sneeuwwitte ijsvlakten Het regent ijsdruppels in mijn hart die de kleuren doen verbleken Deze kilte is niet te verdragen Als door een nevel omsloten deken Langs verten van oneindigheid drijven de wolken van mijn gedachten In gebroken…

Geldingsdrang vormt de lucht van bruin bier en rook de scheppende ziel vereeuwigd op papier een hobby gevuld met creatief vertier en voel jij die prikkel tot schrijven ook?…

het mooiste uit de lucht in alle soorten en alle kleuren zie ze loeren zie ze speuren slaan alles gade, op hun vlucht. wintertuintjes zullen bloeien van sentiment, liefde en veel emotie wat aanvoelt als verlichting, een devotie geen iemand kan zich daarmee bemoeien. Ja ,deze wonderen maken mensen blij in een tijd van afstand... en eenzaam…

Mijn woorden zijn in mijn mond bevroren ik probeer te praten maar kan het beter maar laten er is niemand die mij kan horen. Mijn woorden zijn in mijn mond bevroren, iedere poging om maar te schrijven komt nooit naar boven drijven. Mijn woorden zijn in mijn mond bevroren ik heb alles verloren.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

ik zou graag een gedicht schrijven zonder woorden, als muziek zonder akkoorden en een baspartij dan leg ik mijn pen terzij met bombarie en mimiek om even later over te drijven…

Mijn woorden zijn hoog verborgen wolken Vaak drijven ze mensen gewoonweg voorbij Enkel degenen met dezelfde dromerige ogen Begrijpen de poëzie in mij…

zij schilt woorden kerft de bast stilte valt in zwart verwrongen klanken drijven kleurloos af onbeschrijflijk is de leegte van het wit dat overblijft…

Als je stilte kunt omschrijven met een veertje in de blauwe lucht Is het klankloos drijven in de lichtende schijn van een diepe zucht…

Hij heeft een mooie lach zo eentje die de tijd doet stoppen, tenen laat krullen in zwarte sokken een lach die je van het strand zou willen oprapen net als de mist je brilglazen doet vervagen een lach zo fris die in een appel blijft hangen, zacht laat herinneren hoe de lente smaakt na een fris pintje bier met lef volmaakt, het…

je fluistert en toch rimpelen je woorden de meren van gevoel geen duik in het diepe met opspattende emoties maar kabbelende golfjes weerstand van binnenuit met lichte tegenwind hernemen spiegels hun egale glans je woorden drijven zonder lading nu langzaam naar de overkant…

De woorden waaien met de wind tot ik misschien een antwoord vind; de vragen drijven dromend voort. Er is het pasgeboren kind, de moeder die het aan zich bindt en alles wat weer herbegint, maar nergens klinkt het slotakkoord tenzij voor wie aandachtig hoort de woorden waaiend in de wind.…

Ik wist niet wat ik zag, daar in de lobby Mijn god, dat was me pas een vissenkom Een beeld dat bij mij insloeg als een bom Want ja, aquaria zijn echt mijn hobby Gefascineerd betastte ik het glas Wat achteraf niet echt verstandig was…

Samen met hem wil ik woorden schrijven samen, in elkaars armen drijven... een liefde, zoveel mooier dan een woord Het verstomt.... geen voeten aan de grond... samen zweven samen beleven... Ogen kijken elkaar aan en kunnen elkaar verstaan.…

in de stroming van mijn geest drijven kromgetrokken rijmen geel verkleurde woorden zinnen die verslijmen aan de wanden van mijn schedel plakken stroperig mijn gedachten ... ... ik ben er even tussenuit u moet een tijdje niets verwachten…

in opmaat tot heldendom drijven op penneninkt vervloekende woorden tot papieren gif dat lekt onder oneerlijk blond spreekt gedwongen tong grootgeblazen woorden sproeiend gif dat spet een ereroffel weerklinkt geslagen op angst gestoelde woorden goed werkend gif sijpelt ver en verder…

Dertien mensen met een vreemde hobby Werden als spionnen opgepakt. Gelukkig hadden ze een goed contact Met onze nationale luchtvaartlobby. De Grieken waren in hun eer geraakt En hebben zich bespottelijk gemaakt.…

geen hobby.…

emotionele archeologie maar de bronnen die ik aanboor zijn zo krachtig en zo diep, dat ik huiver. na jaren vind ik mezelf terug gestold naast de honden van Pompeii…

op mijn paard voel ik me groot, op straat voel ik me klein, op school voel ik me klein, thuis voel ik me klein, op vakantie voel ik me klein, in de klas voel ik me klein, bij vrienden voel ik me klein, bij familie voel ik me klein, bij kennissen voel ik me klein, maar op mijn paard wil ik altijd zijn!…