Alle inzendingen over Een eindje leven.

Mijn brillenglazen bleven dof, hoe ik ook poetste alle dagen, totdat ik me af ging vragen, zijn mijn ogen misschien met verlof. De oogarts vertelde mij, ik moet u dringend adviseren, uw ogen te laten opereren, U bent er net op tijd bij. ‘k heb nu nieuwe lenzen, ‘k voel me vrij, ik zie de bloemen weer bloeien, het groene gras weer groeien…

Afijn, het was best een eindje lopen, Maar ze heeft daar een zandbak kunnen kopen, Zij verhuurt nu via het internet, Zandkastelen zonder waterpret.…

vogelkoren in ruisende bomen wiegen op frisse tegenwind klaprozen kleuren het groen achter water leliën drijven uitbundig in bloei het houten bankje voor even verlaten koeien begroeten de vrouw met de hond een tandje hoger de plassen omzeilend verheug ik me op de koffie, de post nog een klein eindje de kat spitst zijn oren genoeglijk…

de juiste stijl Terwijl ‘k plagend met hem de vloer aandweil Ontaardt dit soms in valse slotakkoorden Dit is zijn lied, dat mij nooit toebehoorde Zijn plek, zijn plaats waar ik geen poos verwijl Voor dromen ga ik nimmer voor de bijl Voor mij geen verre onbekende oorden De wegen van een dichter zijn vaak grillig Je loopt niet snel een eindje…

kokend Wagons die ratelen over rails IJspegels hangend aan het gezicht Mijn ogen schijnen op dichte vlokken speels Achter mij een slinger van licht Ik ploeg langzaam maar zeker voort Vastberaden door het besneeuwde land Zijn glooiende witte heuvels noord Ontelbare lampjes, ver aan de rand Horizon met warme hoopvolle gloed Nog best een eindje…

Donkere schimmen razen voorbij ijzeren kooien mijn genoten Harde stemmen roepen vrij koele handen kun je niet ontlopen Zon, groen, bossen zijn mijn dromen vrijheid om te lopen Geloof, warmte en goedheid zullen overwinnen Misschien in een volgend leven kunnen we beminnen...…

Mijn geestige geest is geestelijk rijkelijk bedeeld, om vele geesten in de geest van de mens van geluk, glorie, hoop, kracht en strijdkracht toe te bedelen. Opdat vrede en harmonie geestelijk de wereldlijke wereld gaan overheersen boven het heersen van afgestompte, zieke geesten. Geestig genoeg?! Je had moeten zien met welke geest ik…

Tijd voor genieten Even genoeg van het leed dat ons omringt mijn hersenen worden stiekem gespoeld Wat wel en niet gezegd mag worden Dus ik neem het weer over van mijn brein er is nog meer te beleven, de mooie kant van het leven Ik roep ze allemaal bij elkaar de vriendelijkheid, het plezier, sociaal mag blijven zitten die is nooit weggeweest…

Het was immers je lust en je leven, ik kon het je niet misgunnen. Wat zoek ik hier nog. Jou kan ik hier niet meer vinden. Het moet maar allemaal opgeruimd. Even een foto om op mijn hart te binden. Dan moet het maar over zijn. Ik moet nu zelf mijn weg maar vinden.…

Men zegt dat leven eeuwig .... terwijl het zo kort ... ... tot op die dag, die tijd, dat uur het leven stopt ... ... niet eens voor altijd zelfs dat is er dan niet ... .... nooit weer ?…

door medicatie Polycythemia Vera, mijn vriendin niet gekozen maar wel geconfronteerd met ongewenste dikte van zowel bloed als buik Organen in buik die zwellen zowel milt als lever die bloed drinken alsof het is wijn Dit is te beklagen maar heeft beslist geen zin bloed willen zij, het liefst meer dan veel samen met, leef ik mijn leven…

zelfs na onze dood wil het geloof ons altijd blijven schaduwen!…

Herinneringen zijn als stenen, gebarsten en verweerd. Door onkruid overwoekerd. Vast verankerd, onverteerd. De tijd spreidde zijn mantel uit, van zacht en vochtig mos. Half bedolven in het zand, in een donker, duister bos. Ze liggen daar te wachten, op iemand die ze vindt. Lang vergeten zwijgende gedachten, in regen en in wind.…

En al zal ik ooit lijfelijk sterven als deel van mijn familie vertrekken met nog steeds een geheel open mond als wellicht de blauwe lucht zich roert, ik nog steeds als dat ene kind zal zijn, die spraakwaterval met taalfouten, weet, ik zal niet wenen , niet huilen om leven wellicht wel tranen van geluk te bestaan.…

Met mijn schoen door zand en stenen Waait het stof hoog op Daalt een eindje verder En strijkt neer op een verdwaald blikje Ik hoor de doeken klapperen Als grote witte spoken Sommige mensen zijn al op Alsof de camping gaat ontwaken Ik zie een karavaan van mensen Wachtend in de rij Storm in hun hoofd En het zand in hun ogen De groene…

het leven is hard voor zij die niet praten, met woorden bevroren in tranen gaan slapen, veel liefde... verloren!…

pensionaat Sainte Marie Antoinette De mussen vielen en bloc van de daken de koeien lagen te slapen toen ene Maurice van 't voorname geslacht der adellijke Coppenollen Violette na de daad naderhand zonder ook maar een zweem van een leugen of een spoor van schaamte haar zomaar zijn liefde bekende En dat hij niet zonder haar verder kon leven…

Terwijl ik dacht dat alle pijn die ik voelde en de moeite die ik nam ik toch niet verder kwam dan die ene straat of steen elke seconde of elk uur proefde ik desondanks het vuur van mijn ziel dat me verder bracht en zorgde dat ik niet bij mijn pijn neerviel.…

De toenadering houdt ook het afscheid in het einde vervolledigt de cirkel en legt aan tot het begin.…

M’n schoonzusje zegt Ik vind het niet leuk als jullie grapjes maken over de aangetrouwden Och, da’s toch niet erg! We doen dat al jaren! Ja, dat weet ik en ik vind het al jaren niet leuk Oke, misschien moeten we dat dan maar niet meer doen Dank je, het is fijn als iemand rekening met me houdt De stadbewoners zeggen We vinden het…

Ik laat me de waarheid aanwaaien door de wind die daartoe altijd de juiste wegen vindt Niemand houdt haar daarin tegen waar geen weg is maakt zij wegen Zij vertelt fluistert roept schreeuwt uit een ver verhaal in een wie wil luisteren goed te verstane taal Stank troep en vuiligheid achtergelaten op zee brengt ze op haar wijde vegende vleugels…

Gedragen… met wilskracht en een beetje moed, kan ze zeggen: “ Het leven is goed.”…

Ik wil weten of je het wilt riskeren om er uit te zien als een dwaas, omwille van liefde, van je dromen, van het avontuur om te leven. Het interesseert me niet te weten welke planeten jouw maan kruisen.…

Fok onwetenheid Fok naïviteit Fok scheinheiligerds Fok Sletjes Fok players Fok mensen Fok slijmerds Fok de goeie En de kwade Fok het leven Fok de maatschappij Fok de regering En de naieve bevolking erbij Fok alles Fok iedereen Jullie kunnen me wat Fok oorlog Fok vrede Samen leven kunnen we toch niet Fok dat Fok vrij zijn Fok gebonden…

Stuur me een brief geef me een uitzicht maak me een mantel schrijf me een gedicht breek me een steen maak me een poort stuur me een ster geef me een woord bouw me een cel met vier wanden licht schenk me de vrijheid van jouw gezicht. --------------------------------------------- uit: 'Een boek van wondere dingen', 2018.…

heel even kon ik er niet meer tegen, heel even ging mijn leven in de knoop, heel even gelukkig, maar zonder hoop, heel even, is nu voorbij, verdwenen, heel even iets wat jij me hebt gegeven.…

Ik mankeer niets, maar toch mankeer ik alles. Ik wil alles, maar toch wil ik niets. Zoveel ambitie, zo leergierig, zoveel vermoeidheid, zo onplezierig. Dan weer blij, dan weer boos. Dan weer stevig dan weer broos. Je hoort bij mij, ook al wil ik niet bij jou horen. Je hangt aan mij, ook al wil ik je laten vallen. Je bent niets is wat de…

Licht tot aan de kim. Dan de hemel nog voorbij en voor eeuwig vrij.…

Ik wil mijn vleugels spreiden en vliegen op de wind. Ik droom ervan om vrij te zijn. Geen verdriet, geen pijn. Geen woede en geen haat. Ik verlang naar mijn gevleugelde droom. Weg te vliegen, op te lossen in de lucht Geen rijkdom of macht zou mij meer vrijheid kunnen schenken. Ik zou vliegen zo hoog als een vogel maar kon. Het verenkleed…

Ondanks alle leed dat er bestaat Kan men zinvol in het leven staan En in alle vertrouwen verdergaan Wanneer men zich op God verlaat. De zin van het leven geeft de Heer Hij heeft ons een toekomst bereid Een volmaakt leven in eeuwigheid Zorg en leed bestaan dan niet meer.…