Alle inzendingen over Een trap

En ik zeg een parterre met een trap en daaraan een parterre en daaraan een trap. En dan steeds kleiner. Ik zeg zoals wij. Je pakt mijn vingers en ik de jouwe en jij de mijne totdat we een kluwen hand zien: en dan steeds groter. En je knikt.…

schrik is een valse spiegel trap er niet in als de schrik je om het hart slaat blijf er niet in steken het is jouw plicht de ban te breken ----------------------------------------------- Uit: 'Wakker het vuur niet aan', 1994.…

Bonken op de trap. Huilend pakte zij de pijn en sneed. Rust van binnen. Lange trui en een lach. Voor de buitenwereld, die haar pijn nooit zag.…

Hoor je mijn gedoofde hartstocht de trap aflopen. Langs De Lussanet pianoakkoorden in de hal het langzame buigen van Mies van der Rohe Barcelona! de schuifpui, het uitzicht…

Een trap staat in het Paleis; een trap met bovenaan die troon. Zo klein als een tronk is hij, maar o zo trots. Hij heeft ook een kasteel met zijn buste op een console. Een villa met veel grond. Daardoor trekt hij het jaar rond en drinkt elke dag een verse cocktail. Hij waant zich in het paradijs.…

Ook ik loop op die lange, witte trap Een klim van honderdtachtig treden hoog Ik voel de longen, voeten, maar het oog krijgt rust… ziet overal het vakmanschap Het zicht rondom verplettert mij… en plots begrijp ik al die Rotterdamse trots…

Elke trede van de trap brengt je weer een stap omhoog maar ook al blijf je klimmen je bereikt toch nooit de regenboog. Elke stap vooruit brengt je steeds wat dichterbij naar wat uiteindelijk je doel is een stukje dichter nog naar mij.…

Vroeger kende ik er elk plekje van, liep ik achteloos door een lieflijk landschap, besteeg ik met twee vingers in mijn neus die ene trap, slechts vijftien treden, was ik vaak in drie tellen boven en als een steenbok nog sneller beneden.…

met liefde onder je arm naar onder ik naar boven kom ik je halverwege tegemoet de trap voor ons gereserveerd stiekem de kans gegeven met nacht gecamoufleerd mag je me graag van mijn nachtrust beroven…

lichtknopje vond En iedere morgen als ik langs het raam de trap af ging keek ik schichtig om en schaamde me een beetje, zacht mompelde ik een verontschuldiging tegen de vriendelijk zwaaiende takken van onze notenboom.…

De burgemeester van Liftegem had veel macht maar ook veel conditie en uithoudingskracht Hij woonde in een heel hoog gebouw waar hij steeds met de trap omhoog en omlaag wou Dom dat hij niet aan de lift heeft gedacht.…

Venijn zit ook bij voetbal in de staart, De laatste trap was daar miljoenen waard.…

niet stampen op de trap deur achter je dicht er zijn niet veel zaken meer waar ik je als vader toe verplicht ik wil nog even knuffelen heb je beide armen vrij of krijg ik de verliefde blik op je ipod er gratis bij heb je normaal gegeten of is alleen de koektrommel leeg hoe kan ik als oude sok nu weten dat je van gamen zo veel honger kreeg…

Hij zeult het smeulend goud de trap omhoog. Daar gaat hij zijn woning smeden.…

O, trap maar op mijn hart, schop gerust mijn schenen Je zult het zien, het doet me niets, ik richt me steeds weer op en mijn adem stokt maar even Ik blijf waar en wie ik ben Maar jij? Je moet je er maar voor lenen.…

vogelkijn vliedet de dood tegemoet het koekoeksjong kwam uit een groter ei en dacht daarbij ik trap je van het nest jij bent zo ontgoocheld dat heb ik uitgevogeld daarom ben ik beter dan de rest…

Maar trap bij 't café ferm op uw rem !"…

Daar op de trap Waar op de trap? Nou daar! Een kleine muis op klompjes Nee, 't is geen grap 't Ging van klip klippedieklap op de trap Oh, ja!…

na trap en keer op keer heb ik ze betreden nooit een hartstochtelijke vloek gehoord..…

Stoplicht op oranje, een trap harder net door rood, een trap erbij, dan de vrachtwagen, die kwam opzij ze vloog met een bloedgang door de lucht.…

Een trap die omhoog kan voert ons soms weer naar de laagste tree. Soms wensen wij een trap te nemen. In ons leven te stijgen naar wat onze ijdelheid verwent. Tot dat wij dreigen te vallen in een diepte, omdat wat wij wensen onze werkelijkheid niet goed genoeg kent.…

aap lijk heden op de trap [ ] anonimiteit plus het meisje met de pretentieuze ampersand men heeft gedicht is de boodschap die [dringend onder het afdalen van een roede wild om zich heen [ ] blaffende treden. ------------------------------------------------------------- Uit: 'Tegenvoetig tweebenig' 2004.…

de houten trap van de veranda kleurt groen weg van het mos één met de tuin kronkelpad langs wildernis tot aan het poortje -vergroeid met de haag- en er achter landschapsglooiing schilderwerk met zon als penseel…

aan het einde van de tunnel doemen de roltrappen op als reusachtige zuilen die dansen op hun houterige cadans wanneer er weer een trap de andere verschuift met het vertwijfelde gekraak van leeftijd en de gouden melodie van volhouden als een monument…

Ik trap verwoed nogmaals. Bloed en tranen vullen de goot.…

met palmbladeren bedek ik je bed ik tooi je met veren van de krachtige arend omring je met hemels geurige kruiden zuchtend blaast de machine lucht in je longen het infuus dient tikkend zout en glucose toe helend verbinden we de treden van de trap…

Tralies bederven het zicht Spullen zijn verdwenen In de etalage brandt wat licht Mijn reis maar weer vervolgd Op weg naar het feest De trap weer opgelopen Ik ben in de stad geweest Zonder mensen lijken gebouwen Verlaten en koud Niet meer dan een berg stenen Op een hoop weg gestouwd Het is stil op straat…

Zacht ga ik de trap af. Ik loop stil naar beneden. Ik vlucht naar buiten Weg van dat, wat ze me aandeden. Ik vlucht voor mijn gevoelens Mijn boosheid en verdriet. Naar een eenzaam plekje Daar, waar niemand mij ziet. Zacht ga ik de trap weer op. Ik kijk mijn kamer rond. Mijn kamer is het enige plekje Waar ik vertrouwen vond.…

Tussen muffe kelders en fier firmament is waar ik woon, waar het hedendaagse ondermaanse mij meedogenloos voorbijziet of mij - trap op, trap af - juist breeduit salueert, misschien zelfs rakelings langs een Vermeer of langs licht loensende, zeegroene ogen. 'Er heerst hier veel te veel beneden,' mokt de een.…

strijkt wat wilde haren plat kust rode monden vergeeft zonden die een enkeling nog had dan daal je af de trap met eindeloze treden bent in het heden maar knuffelt hen nog in een zacht en lief verleden…