7879 resultaten.
staar
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 192 het
einde ingezet
de staar de pijl van tijd uit mijn verleden
de mijmer de enige tastbare constante
en voor al wat rest
weet ik dat ik niets weet…
vluchtelingen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 101 Ben je vluchteling
of ben je gelukzoeker
dat is de vraag
Hamlet dacht
aan zelfmoord
alleen daarom was het
'to be or not to be'
als je aan mij vraagt
of ik gelukzoeker ben
dan zeg ik ja
als je aan mij vraagt
of ik wil zijn of niet zijn
zeg ik
wil er zijn
'er' is een plaats
die tegen de dood is
grammatica van het…
Zandloper van wijlen een brouwer
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 222 N or;
...... E r
... K linkt een
. E is; men vraagt
N iet geld maar recht.…
einde reis
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 486 de subtiele verwijdering
het doelloos staren
de eenzame mijmering
het verlies van jaren
de gesmoorde vragen
het berustend gelach
de vlinderloze magen
het gebaar ten gedag
de zinloze kus
het zwijgend bewijs
de laatste bus
einde reis…
Tour de pays d'or
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 56 une cratte
de bière
Entre le pays d'or et mont
vent où
Ça va?…
Zijn
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 322 het einde van liefde begint
met angst voor verlies
verloren zijn de mooie dromen
verloren de herinnering
verloren zin
gewonnen zijn ware beelden
gewonnen is visie
gewonnen zijn
ben niet verloren
ben niet gewonnen
gewoon de twee verbinden
zoals een refrein
verliezen en winnen
totaal zinloos
liefde wint niet
wedijver wel…
Niet Alleen
hartenkreet
2.0 met 18 stemmen 1.499 Als ik me soms heel eenzaam voel
en me afvraag: "waar leef ik voor?"
Wat is het doel van mijn bestaan?
Als ik buiten naar de lucht dan staar
en ik zie de sterrenhemel
probeer ik de sterren te tellen.…
De laatste trein
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 928 En daar op het perron,
staat ze te staren naar het spoor.
Een traan stroomt over haar wangen,
haar blik vol verlangen,
kust ze hem voor de laatste keer.
En vraagt zich af:
wanneer zie ik hem weer.
Haar schouders ineen gedoken,
zo loopt ze naar huis.
Van alles is ze verstoken,
eenzaamheid wacht haar thuis.…
duister
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 755 duistere nachten
koud en stil
nare gedachten
eng en kil
piekeren
en staren
naar het plafond
woorden
onhoorbaar
verstomd
niets is er meer
slechts door stilte
omarmd
geen liefde
zo eenzaam
onverwarmd
duistere nachten
waar is de dag
die mij laat beginnen
met een lach…
Een gebroken hart
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 1.353 Met een gebroken hart staar ik uit het raam.
Er zijn vele mensen om me heen, toch voel ik me zo eenzaam.
Vanwaar dit eenzame gevoel, dat weet ik niet.
Lachende mensen om me heen maar waarom heb ik verdriet?
Waarom ben je weggegaan? Waarom heb je me verlaten?
Wat moet ik nu doen..., moet ik je haten?…
Presentatie
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 546 Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag:
‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…
We can come an end
snelsonnet
5.0 met 6 stemmen 159 Waarom die domme vragen Valentijn
Ík hoef die keeper toch niet af te bellen
Je stelt alleen maar vragen om te rellen
Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn
Dead or the Gladiolus in Qatar
Ook sunder Cillessen come we best far…
Windgolf
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 338 dagen korten
in het nachttij
van een dromendichter
sterven in de duinen
van het eigenzinnig hart
woorden staren
wangenbleek
naar het ongekende afscheid
waar ik de zilte vloed
in mijn zakdoek druk
zilverwit
sterven vleugels
door de stilte van een open zee
op vreemde vogels
schrijf ik blauw wat eenzaamheid is…
Verloren verlangen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 59 Daar sta ik dan ontbonden van verlangen
De eenzaamheid verloren achter de schermen van mijn geheugen
Geen barst waar het licht doorheen schijnt
Ijzig glas in het azuur verglinstert in de duisternis
als een onmetelijk zicht op mijn ziel
Doorbroken stemmen staren mij aan
en vertellen mijn geschiedenis
in een wereld ver van mij vandaan…
Uiteenlopend
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 170 mijn woorden
mijn wezenlijke verzen
mijn lachen, mijn huilen
schuilen
in een gebonden kaft
ergens en nergens
misschien wel
in een strenge boekenkamer
of ze staren voor jaren
eenzaam
onder een koud kelderraam
och, wie weet
huizen ze
in een kartonnen doos
mijn woorden
mijn verzen
elke letter die ik koos……
Eenzame fietser.
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 256 Striemende regen.
Hij fietst alleen op de dijk.
Ook nog wind tegen.…
Misschien wel...
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 196 ik zag
hoe jij ook stiefelt
met een beladen koffer
vol twijfels en vragen
gelijk de eenzame eik
die met al zijn kracht
wacht op lumineuze dagen
misschien wel
waren het je weke ogen
die net iets te lang
in de verte bleven staren
een ogenblik
beleefde ik jou, je wereld
de weemoed van jaren…
Kloppen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 48 Het verleden klopt niet meer
Geluk brengt geen poëzie
Richting de tuin
En waterornament
Onoverwinnelijk ben je niet
Nooit meer
Geweest
Als een eenzame straatnaam
Het klopt niet meer
Ook niet die schreeuwende
Overdreven aanwezig
Hij is nu een vreemdeling
Gek
Als je terug kijken
Mag
En staar maar niet te lang
Het is goed zo…
Twee Zielen
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 186 Staren in de koude
op deze eenzame dag.
Het vasthouden van het houden
van,
van jou, het licht,
dat jij steeds weer liet schijnen.
Vervlogen in jaren
en jaren met ons beiden.
Jij gaf jou hart
en ik het mijne.
Aan het einde van ons pad
nemen wij elkaars ziel
om voorgoed in liefde te verdwijnen.…
See.
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 453 See
How softly
The wind blows
Through my garden
How gently
Of love
To my roses
It speaks
Moved
By its tender touch,
The roses tremble
With emotion
Or so
It seems…
Kleurbekentenis
snelsonnet
3.0 met 16 stemmen 616 Ach, denk aan Michael Jackson, take it light;
it doesn't matter if you're black or white.…
Staren door het raam
poëzie
3.0 met 24 stemmen 2.657 Er is een leven in wat bewegen,
de takken beven een beetje tegen
elkaar. Een even beginnen schudt
elke boom: een bezinnen dit,
een schemeren gevend van eerste denken,
met lome vingers gaan zij wenken
wenken, wenken, brengen uit
een vrezend menen nauw geuit.
En lichte dingen, herinneringen
lispelen zij, vertrouwelingen,
zouden wel willen…
Euvel
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 989 Als ik jouw schoonheid zie
als jij je aan mij toont
ben ik zo vrij je aan te staren
wat jij mij euvel duidt
je vraagt mij om mijn blik te wenden
om van je af te zien
helaas voor jou
je boeit mij
ik kan je niet belonen
door naar iets om te zien
wat niet mijn aandacht heeft
omdat het mist wat jij bezit
het zij zo dat ik staar
maar…
liefdesverdriet
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 547 het is uit met haar vriend
maar ze wil nog niet huilen
dat schuift ze nog eventjes
ver voor zich uit
want voor die regenbui
wil ze nog schuilen
want pas als ze huilt
is het helemaal uit
pas dan neemt ze afscheid
van voorgaande jaren
pas dan komt het verdriet
dat ze nu nog verdringt
tot dan zit ze maar
in de ruimte te staren.…
als star toeslaat
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 42 wanden plakken
aan alle kanten even glad
en hard zijn we
greep en grip verloren
handen glijden af in gedachten
zijn we links, rechts
boven, onder
soms alleen nog
slechts versteend onszelf
of zijn we zo
geboren…
Dromen aan zee
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 63 Golven rollen als branding over het strand
En spoelen wieren, schelpen en wrakhout aan
Wissen sporen van verleden uit het zand
Maar de deinende zee blijft altijd zelf bestaan
Vanaf d’ horizon rollen golven af en aan
En peinzend op ‘t duin over verre watervlak
Zie ik tot ver blinkend witte vogels gaan
Zwevend op thermiek met onvoorstelbaar…
Zolen staren
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 56 Een oorlog dat is zolen staren
Van mensen die niet liggen moesten
Aanvalsgolven uitgewoed
Uit aders te snel leeggebloed
Vaders die de zolen staren
Gewonnen in hun euvelmoed
Zien nu die zolen op de baren
Volgen een veel te lange stoet
Moeders die de zolen staren
Van schoenen eens trots uitgezocht
Trekken zich snikkend aan de haren
Brullend…
Missend verdriet
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 599 Eenzame uren,
alleen zul je moeten overleven,
veel te verduren,
en altijd weer je liefde geven.
Missend verdriet,
om hem, nog na vele lange jaren,
spreken kun je niet,
je zit uren voor je uit te staren.
Eenzame jaren,
zijn er nu al voorbij gegaan,
niks te verklaren,
je zult alleen blijven staan...…
HET IS TIJD
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 2.732 het grijze ledikant verbleekt
twee ogen turen van verleden
vragen niets dan stervend keren
van de tijd
tijd, verloochent tijd;
bedekt het gaan van ‘t leven
ontbindt verdoken onder dekens
eenzaamheid
het blanke ledikant verstijft
tien ogen turen van verlaten
zeggen niets dan lekkend staren
naar de tijd…
Ergens in de oostenwind
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 168 Zacht strijkt de oostenwind
nog steeds over de aarde
vertelt over een eenzaam kind
dat niemand in liefde aanvaarde.…