13569 resultaten.
Judith
poëzie
3.0 met 9 stemmen 1.957 Toen Judith Holofernes' donker hoofd
Zag in de tent op 't gouden praalbed stil,
Heeft zij, vóor dat de rode lippen kil
En 't oog van laatste leef-glans was beroofd,
Haar lippen op des Veldheers mond gedrukt,
Veilig bezittend wie zij 't leven nam,
Drinkend de siddring, die 't van vreugd verrukt
Begerig mannen-lijf ontstijgen kwam.…
herfst
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 140 bossen en velden
stellen ten toon
de overgang
van een seizoen
goudbruine kleuren
bedekken in vorm
van vallende bladeren
wat paadjes en wegen
deze stomme film
schept sferen en geuren
met als ondertiteling:
“de herfst ligt op de grond”!…
Als de avond is gevallen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 79 De dag is te ruste gegaan op het talud vandaag
het zijn de mooie herinneringen die ik meedraag.
Het naambordje siert nog steeds de muur
glinstert na in de zon in dit avonduur.
Wie hier allemaal zijn geweest en door de deur zijn gegaan
het zijn na vandaag herinneringen die ook weer vergaan.…
Sermoen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 92 De zon kwam uit het duister opdagen
Haar prille stralen voelden soeverijn
En luisterrijk klonk het ochtendrefrein
Van vogels die het licht weer zagen
Altijd zo dartel als hen wilde ik zijn
En net zo gul als bloesemende bloemen
Mij op niets dan mijn…
Het beeld schudt en schuift en straalt
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 60 De meerkoeten waren wederom aanwezig en niet
om het een of ander de plek verander je niet zomaar,
ze kwamen er al jarenlang als een soort zwanenpaar.
Vaak inderdaad op een en dezelfde plek als je oplet.
Wat kan ik verzinnen als ik over hen wil beginnen.
Ik kan je bijna de eierleider zelf nog laten zien,
waar ik uit voortkwam bovendien.
Ja…
de zonnebloem
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 189 och, ranke stengel
omringt door
groene schilden
je groeit en bloeit
zo recht omhoog.
zoekend naar licht
wijst je bloem
met gele kroon,
bereidwillig
naar het oosten.
een hart van goud
met duizend draden,
gesponnen echt ragfijn,
kunstwerk van jewelste,
je mag er best wel zijn.
zelfs krom gebekte vogels
maken ruzie om je vruchten…
sterven op zwart gruis
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 129 veel lichter als veder
dwarrelend in blauwe lucht
een losgekomen pluisje
geniet van zweven
speurt naar goede aarde
op zijn eenzame vlucht
door speelse wind
wat verder afgedreven...
strandt op rotsgrond
in de luwte
het voelt meteen,
dit is niet mijn thuis
beseft zijn lot,
maakt een kruis
mijn leven is sterven
op het zwarte gruis...!…
de zandkorrel
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 213 een klein fijn korreltje van zand
verloor zijn hechte band
toen de wind hem even meenam
en hij zo in woelige zee terecht kwam…
verzwolgen door klotsend water,
aangezogen met veel kracht,
naar bodemloze diepte gebracht,
waar een schelp zich wel ontfermde
over het verloop van zijn verdere lot…
de oester besefte waarde, gaf al zijn liefde…
herboren mens
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 173 ergens langs de waterkant
tussen het hoge riet
kun je vredig wegdromen
helemaal in het niets
ik sluit gewoon mijn ogen
en voel aan mijn gezicht
de zachte helende warmte
van een vroege lentezon
ik luister naar het lied
van een naarstige leeuwerik
die volop druk bezig is
met het bouwen van een nest
ik laat me even meenemen
met de richting…
de bloemetjes en de bij
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 146 opgesloten… vind ik niets voor mij
dus laat me los, maak me vrij
ik wil stoeien op de groene wei
met mijn soortgenootjes: de honingbij
ik ruik de planten en de bloemen
maar zit gevangen in mijn korf
mijn vriendjes hoor ik heerlijk zoemen
och, wat vind ik dit ellendig grof
want alle bloemen wil ik kussen
ik wil vliegen, ik wil brommen
zie…
een moederhart
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 73 de regen en de wind
konden haar niet deren
ze rende naar haar kind
door 't gejank en luidop schreeuwen
het moederhart op hol geslagen
de leeuwin op volle toeren nu
een groep hyena's aan 't belagen
haar kleine welp, het was zo cru
ze was te laat, het was gebeurd
de dierenhemel berust haar kind
haar tranen wrang, natuur die treurt
de…
Weerspiegeling
hartenkreet
4.0 met 32 stemmen 393 ergens op een plaats
tussen bomen en wat struiken
spant een brug de oevers droog en
laat de zon iets moois ontluiken
spiegelingen op het water
tonen de dingen in realiteit
geen foutje te bespeuren
tot wind speelt met die werkelijkheid
de lijnen deinen verder open,
verdwijnen in onzichtbaarheid...
rimpelend, verlaat het beeld zijn vorm…
Oma haar eenzame Kerst
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 217 Oude oma zit in haar stoel voor het raam
Maar daar is eigenlijk niet zo veel te zien
Ook is het erg donker en triest bovendien
Oma voelt zich verdrietig en heel eenzaam.
Wat te doen met de komende Kerstdagen
Zo helemaal alleen in haar grote huis?…
DE ZONNEBLOEM
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 937 De eenzame ziel
Verteert rusteloos
De impressie der dorre natuur.
De roerende hand
Bestrijkt in ijle trekken
Het droge paneel.
De vaste verf wekt
In gulden beeld
Het tafereel der gouden bloem.
De zonnebloem
Tast de eeuwigheid.…
Dromen
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 646 Voor je neus ligt de horizon
Een stille, rustige vlakte, eindeloze natuur
Een paradijs, ik wou dat ik daar naar toe kon
Zo rustgevend, stil, mooi en puur
Als de horizon voor je ligt te lonken
Dan vergeet je alles om je heen
De sleur, de stress, de eenzaamheid verdronken
De schoonheid van de natuur verscheen
Het is een droom die als je wakker…
Veluwe
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 63 Onder hemelsblauw
wiegen smalle berken
in het wuivende gras
wit in geelblond
een gehavende den
staat eenzaam op afstand
het tafereel te aanschouwen
hij mist zijn familie
allemaal verwaaid
met de vele stormen
ik loop tussen
wat de natuur
te bieden heeft
elk seizoen
zit vol met charmes
als je er oog voor hebt…
Den Haag
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.133 Natuurlijk indisch eten en het ijspaleis
's nachts in de Passage hoorden we
eenzame stappen onvast en hol.
's morgens katerig bij Mesdag
en daar pas schoten mijn ogen vol.
Bij golven en scheepswrakken
vissersvrouwen en eenzaam kind.
Nederlandse luchten en stoere mannen
tegen hoge golven en felle westenwind.…
Natuur
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 397 Ik zie tranen als druppels
vallend op bladeren van
stil verdriet
Vinden hun weg langs paden
gebaand door emoties
overmand
Stromend langs gedachten die
zich laten meevoeren
naar een nieuw begin
Waar de zon weer schijnt
en de donkere hemel
opdroogt in het licht
Met wortels stevig in
de grond vol vertrouwen
opkijkend…
Natuur
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 483 Natuur
een postzegel
achter je huis
onkruid in hoofden
En dan:
Wat is natuur nog in dit land?…
Iets natuurlijks
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 95 bij verdienste
al snel naar het verleden
waar het object
belangrijker dan functie
is geworden en zijn eigentijdse
doelstelling snel heeft verloren
langzaam kom ik zo
uit bij mijn eigen lijf dat
ook gebouwd is om te gaan
hoewel we liever zitten
tijd en snelheid
zijn de heersers die bewegen
bepalen en wij de sukkels die
voor iets natuurlijks…
Natuur
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 647 een geasfalteerde autosnelweg
met een berm ernaast, de waterkant
eenden lopen langs de brede rijweg
en een nijlgans aan de overkant
bomen in een rij voorbij de rondweg
kale weiden aan de schaduwkant
de konijnen hollen langs de sluipweg
vogels zichtbaar van de onderkant
in mijn auto zie ik de natuur
als een film gewoonweg paraderen
tot…
natuurlijk
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 533 ik ga over haast
blanke velden
in zachte dalen
die van ontvangende
verwachting verhalen
met heuvels als ronde dijen
waar wortel en bloesem
in een ontluikende lente
later zullen vrijen
toch zijn er al
die onzichtbare
borrelende sappen
die bij mijn gang over paden
uit diepe geisers
hun passie tappen
en naar nieuw onstuimig…
Natuur
hartenkreet
4.0 met 35 stemmen 747 De dauw parelt,
op verdorde bladeren.
De bleke ochtendzon,
wil je sterken.
De wortels zijn verdroogd,
je takken hebben,
hun kracht verloren.
De imposante fierheid,
is verdwenen.
Je hebt de nacht,
niet overleefd.
Keer terug naar de aarde,
voedt de bodem.
Leef voort,
in een nieuwe,
generatie...…
natuur
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 628 We groeven in de aarde
met onze handen, tastend
door talloze lagen
naar de oorsprong.
Onze vingers bloedden,
nagels scheurden,
sneden zich een weg
door het puin
van ons menselijk gemak;
konden niet bevroedden
dat de bron van leven
reeds lang was opgedroogd.…
Natuur
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 726 Zo heeft de natuur nimmer rust
Haar energie wordt nooit uitgeblust
Van jaar tot jaar, al eeuwen lang
Zingt zij haar onvolprezen scheppingszang!…
De Natuur
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 470 In een prachtig bos
geniet ik van de natuur
liggend op het zachte mos
kom ik tot rust, hier is het puur
Ik hoor de vogels fluiten
neem de geluiden in me op
de bladeren die zachtjes ruisen
hiervan geniet ik volop
De natuur het mooiste wat er is
om eindeloos in te dwalen
voor mij van grote betekenis
ik voel hier positieve signalen…
De natuur
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 588 somtijds leef je
hemels
omdat het herfstblad
dood de aardkern raakt
geniet maar
de heerschappij straalt feller
door de openheid…
de natuur
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 555 groen
puur
levend
duur
‘t mooiste
op aarde
de natuur…
natuurlijk
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 1.544 als adem
witte wolken waait
langs lusteloze luchten
dan dampt
prachtig przewalski paard
van vogelvrije vluchten
als aarde
groene grassen geeft
met machtig mooie mossen
dan drinkt de
vliegensvlugge vink
bij bont beboomde bossen
als avond
rode ruikers ruilt
voor vederlichte veren
dan danst de
zomerzotte zwaan
met maanverlichte meren…
Natuurlijk
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 865 Natuurlijk ging ik wandelen
in de lentezon...
liep tegen mijn docente op
met wie ik iets begon
van haar - die ik bij naam hier noem -
heb ik een hoop geleerd
vol overgave mij bekeerd
bij hoofddocente Bloem
zij gaf me in haar eigen tijd
zelf les in niet-verbleken
zij sprak na elke hemelbreuk
het hart te laten spreken…