Alle inzendingen over Eenzame vrouwen OR onvermogen

Rustig willen zijn als onrust je meeneemt naar bergen emotie naar heuvels verlangen. Rustig willen zijn onverschillig voor lof of blaam, voor succes of mislukking. Rustig maar niet onbewogen, geraakt door de ander, bewoond door liefde, uitgedaagd tot vertrouwen.…

Tussen toen en nu, hier en daar, jou en mij, het onvermogen te doorgronden, dat wat ons scheidt.…

Vurig fel likkert 't gevoel Taai traag temt 'd tijd Geluk gedempt in gloeiend goud……

Waarom niet hier een hobo? Hij wist het niet meer had de hele score nu voorzien van golven die wegspoelden, potloodstrepen die maatstrepen wegvraten. Hij wist niet meer dan dat god hem ongenadig was Er klonken in Maiernigg andere vogels er waren andere open ramen en deuren hij werd zelf groter dan zijn vest, zijn pantalon zelfs rende…

( pa ) ik leg mijn handen op uw tere stilte neer bouw van woorden een fundament probeer als een pilaar de breekbaarheid te stutten blijvend een band te smeden tussen het verleden, het heden maar och, hoe speelt uw ongerief weet onzekerheid grip te krijgen op onze kostbare tijd…

Liefste waarom wil ik met woorden iets proberen vast te leggen met zinnen die te weinig zeggen in een aantal dichtakkoorden Het wil maar moelijk gaan bezinken dat liefde niet te vangen is dat het een vreemd verlangen is om haar in woorden vast te klinken Hoe kan ik woorden gaan bevrijden die niet bestaan in mijn gedachten Ik dacht slechts…

vermeden to be or not to be, that is ...…

Jij hebt mij immers verlaten Droeve eenzaamheid wint ’t terrein dat uit louter reine liefde is geboren waar water proefde als zachte wijn en elke blik op jou mij kon bekoren Enkel eenzaamheid woont er in mij zeggen druppels regen uit mijn ogen want mijn verdriet loert van dichtbij op de signalen van mijn onvermogen Zwarte eenzaamheid…

op het moment dat het ongeluk even om de hoek woont om uit te rusten of misschien naar een ander werelddeel vertrokken is om genadeloos toe te slaan besluiten wij het schamele geluk eerlijk te delen, samen op te stijgen naar het eenzaam niemandsland, eerzaam in vertrouwen en zonder spijt te vliegen met een brevet van onvermogen in de hand…

Langs de wolken en de vlakte Ging de eenzame avondwind, En de heide, en de hemel, En mijn eigen hart was blind. Toen ging plots de hemel open - En een kleine plek van zon Dreef de wijde heide over, Als een dof-goud medaillon.…

Wat zijt gij klein Holland Met al uw velden en vlakke wegen, Met uw rampzalige aardappellanden, En uw vreeslijk droefgeestige regen, En uw lage goedaardige stranden - - Maar groot toch is de zee Holland, Waaraan gij langzaam zijt verschenen, Waaruit ge als een schelp zijt geboren, Die zingt door uw hele land henen, Dat elk in zijn ziel haar…

- een mens, een vrouw, een vriend - Een parel, of zo iets, - Iets dat ik eig'lijk had verdiend - En toch - ik weet toch niets. Nee, gaat mijn leven iets voorbij, Dat 'k zelf niet goed kan zien - Dan is 't voor andre', en niet voor mij, - En toch - misschien - misschien!…

Daar bloeide 'ns eenmaal Een bloempje op de hei - Het was nog geen lente, Het was nog geen Mei. In 't heel vroeg voorjaar Heb ik het zien staan - Toen ben 'k nog zo zachtjes Daar langsheen gegaan. Maar een mooie morgen Toen was ik zo blij - Toen mocht ik dat bloempje Gaan plukken voor mij. Lang heb ik gelopen En toen ik…

Het regent - o, wat regent het! Ik hoor het uit mijn warme bed, Ik hoor de regen zingen, - Het regent, regent dat het giet - Dat niemand daar nou iets van ziet, Van al die donkre dingen! Het ruist en regent en het spat - Nou worden alle bomen nat En plast het in de sloten, - Het regent óver- óveral!- O hé! daar loopt het zeker al Bij straaltjes…

Nu dwalen in de' avond die geuren Ons pad voorbij - Al die bloeiende bomen, die geuren Voor jou en mij. O lieve! in de avondzon blozen Wij allebei - Zie: al die bloemetjes blozen Om jou en mij. Hoor je die krekeltjes zingen, Al énerlei -? Die liedjes, die diertjes, die zingen Van jou en…

Toen ik heden opzag van mijn leven, Uit de schaduw van mijn stille zorgen, Zag ik, tot de witte diepe verte, Weer de Schoonheid om mij henen slaan, - Tot haar immer onverwachte gaven, Tot haar wijde zegenende handen, Tot de kalme stammen van haar vruchten Ben ik weer gelukkig heengegaan. Uit de schaduw van mijn stille leven, Over de onrust…

De avond waait aan mijne wangen – Ik bijt de kleine bloemen stuk, En voel een nameloos verlangen Naar 'n vrucht – een vrouw – naar ’n groot geluk, Naar – God ik weet niet wat!…

. ------------------- Hoog aan de hemel Staat de eedle maan – Zij ziet mij zwijgend En eenzaam aan!…

Ach waar ik ga en wat ik leve, En wat ik schrei en wat ik lijd — ik ben datzelfde kind gebleven Van vroeger tijd! Ach ik ken ál diezelfde zonden, Ach ik lijd ál diezelfde smart — Diezelfde 'andre kindren' wonden Mijn kinderhart! Ach 'k kom die tijd niet meer te boven, Hoe ik ook doe en wat ik wens — Ik moet toch altijd weer geloven…

O, als een dier te zijn! - Een dier in de zonneschijn - Te koekeloeren, Zo ene bloem zien staan, En een beestje voorbij zien gaan, Zo lekker te loeren! En als een kind te zijn! - Een kind in de zonneschijn - Iets liefs te zingen, Zo vol van kindervreugd, En van dartele jeugd, En simpele dingen! En een wijs mens te zijn! - Een mensch…

Een wolk laat haar tranen gaan, omdat haar verdriet niemand ziet, iedere druppel kust de aarde, en zegt ik breng de liefde van degene, die je achter liet.…

Het komt misschien door het weer Dan schijnt de zon, dan weer niet Zo ook met mijn gevoelens elke keer Dan ben ik happy, dan weer niet. Als ik happy ben, dan zou ik willen schreeuwen De wereld laten weten hoe blij ik ben En al het moois in de wereld willen omarmen Ben ik dat niet, dan zou ik willen huilen dicht tegen je aan willen kruipen…

Als gedichten niet speelt met akkoorden , als het niet tot woordspel valt, waardoor de spier in de harttaal samenbalt, Als de dichter niet de toon verspreidt als hij slaapt met vrouw, praat met vrienden en eet met z’n kinderen en zo de eenzaamheid vermijdt.…

In God's latrines krijsen blondines non-stop zijn "IT'S NOW OR NEVER !"-kreet.…

Teek it or leave zoiets! Nieuwe bacteriën vormen bedreigingen voor ons bestaan Weer zo’n vies beest zonder tekenbevoegdheden Rutte kom op man en doe er wat aan!…

Eenzaamheid maakt van een gezond mens een wrak eenzaamheid maakt van een jongeman een ouwe zak eenzaamheid verandert een mooie vrouw in een kleurloos exemplaar eenzaamheid verandert een vers gebakje in een zure taart eenzaamheid is een zuigende modderpoel eenzaamheid is een hol leeg gevoel eenzaamheid keert je ziel binnenste buiten eenzaamheid…

Spelonkologen vonden zeer onvertogen mijn onvermogen…

ik was eenzaam oh zo eenzaam oh mijn prachtvrouw in het blauw ik was eenzaam oh zo eenzaam ik hou zoveel van jou kan deze nacht nog lang bestaan zouden wij dan samengaan in een dans voor het leven zal ik jou mijn liefde geven oh mijn vrouw in het blauw dans nog één keer met mij kom, dans en voel je zo vrij alsof we dansen op de maan…

Jouw liefde vol van onvermogen En als ik val, jouw hand te zwak Te bang, ik zie het in je ogen Je voelt je niet op je gemak Steeds op zoek naar ware binding Eenzaamheid als zwak excuus Vluchten lijkt de ware redding Vluchten in verward confuus Je wilt graag dansen, rennen, leven Durft niet alleen en wacht op mij Laat me los,…

Zalig als een vrije juli avond en dan toch weer die eenzaamheid. Is het waar wat ze zeggen over mij ? Dat ik roekeloos zou zijn en op harten trap, Ik heb het jouwe nooit gebroken, zelfs niet één keer voor de grap.…