Alle inzendingen over Eindelijk rust

De één vliegt voor een week naar Griekenland, De ander huurt een huis in de Ardennen, Een derde gaat Amerika verkennen, De vierde ligt het liefste op het strand. Voor sommigen is het een zware baan; Ze hebben vaak nog nooit zo veel gedaan.…

gedaan je hebt beslist de strijd eens aan te gaan al voel je angstzweet van je voorhoofd druipen je weet: nu is het pompen of verzuipen een engel heeft ook vleugels om te slaan de verre diepte laat zich luidkeels horen er daagt een wereld die geen mens nog kent de sluier op het ziekbed afgezworen je rug is nu niet langer meer gebogen en eindelijk…

koos eindelijk voor zichzelf, een lange weg te gaan... Ze ademt de lucht in, diep...dieper, en weet, dit is de lucht van vrijheid, 't juk van moeten is ze goddank kwijt!…

Wat kan 't raar lopen in een mensenleven, het begon ongeveer 20 jaar geleden. Na een huwelijk van precies 10 jaar gingen mijn ex en ik uit elkaar. Ik leerde na verloop van tijd een man kennen die vrijwel dezelfde voorgeschiedenis had, 't eind van 't liedje was dat ik opnieuw in 't huwelijksbootje trad. Met in dit huwelijk het schrille…

Eindelijk gaat het dan gebeuren. De tijd gaat snel, zegt iedereen maar dit gaat alleen jezelf aan en niet de mensen om je heen. Er zo lang tegenaan kijken is het ergste. Achteraf gezien valt het dan misschien nog wel mee. Een half jaar is best heel lang maar nu gaan we dan toch vliegen over die grote zee.…

Als vergeten staan de koffiekopjes Op een verlaten tafel De stoelen schuin weggeschoven Een half uitgedrukte sigaret kringelt De stoet is halverwege Linten verwaaien verward Zojuist gedolven graf omkranst Met losgelaten bloemen, bedolven Witte kist, voor altijd gemist Een lege kamer borrelt na…

Eindelijk..…

Ik heb je eindelijk laten gaan Het was tijd me te verlaten Zo gezegd is het gedaan Schoorvoetend zocht je naar de poort een echo door de straten De winterwind duwde je voort geen mens heeft nog van je gehoord Ik heb het zo gelaten De stilte gonst een vage spijt Ik bijt mijn lip Wat ben ik kwijt..…

Eindelijk nu is het klaar.…

Zou het toch eindelijk waar zijn, dat mijn bloedend hart stelpt zonder pijn. Heb ik een remedie gevonden? Met pleisters van mijn hart heb ik de wonden dichtgeschroeid. Zal de wonde nog open gaan, dat is de vraag. Het toegesnoerde koord met een lus als een galg heb ik ook open gemaakt.…

Toen heb ik met veel pijn het besluit genomen, jou naar de “poezenhemel” te laten komen, kreeg je eindelijk rust en vrede, was voor jou het leed geleden. In de wachtkamer op schoot, zakte je langzaam weg naar de dood. Mocht ik je eindelijk knuffelen, een hele lange tijd. Toen voelde ik best heel veel pijn en strijd.…

Kom, de glooiingen geleiden in die eindelijke rust, waar de stilte voor ons beiden stilster wordt van leed en lust - en het diep genot te drinken, van de wereld vrij te zijn.…

Mijn hart heeft eindelijk gesproken ik wilde kwijt al die onrechtvaardigheid die mij is aangedaan Ik heb de moed gehad om het nu te doen mijn gevoel zegt nu hè hè het is voorgoed voorbij Weet je ik vraag me alleen af waarom Maar ook dat is voor mij voorbij Ik heb nu alles uitgesproken Vrijheid is belangrijk alleen voor diegenen die geen leven…

de onbeschrijflijke stilte van een dodenakker waar men, rij na rij en zij aan zij verwacht dat de herfst eindelijk dat blad laat vallen laat de pen en de doden met rust…

haar bestaan ontward als bezige bij kende zij geen enkel vrij moment zelfs als de tijd het haar gunde in de stilte van haar lach een uitnodiging tot rust waarbij in fysiek ontspannen ook eindelijk de geest wordt gesust na een extreem drukke dag…

Wanneer zal eindelijk het tij z’n rust eens vinden in gelijkheid van gemoed. Zullen stromen eensgezind een richting vinden op de thermiek van de wind. Gaan gedachten in één tempo samen in vriendschap om om parallel van geluk te zoeken. Vinden woorden eindelijk juiste klank van vreugde in menselijke omgang met elkaar.…

De stof, waaruit leven leeft, is zichtbare massa. De energie, die al wat leeft beweegt, Iijkt een onzichtbaar niets. De liefde, die al wat leeft bezielt, is heilig. Liefde wordt zichtbare energie wanneer we haar leren dienen. Onbewuste massahebbers zijn ziende blind. Bewuste liefhebbers zijn massaloze kiezers. Samen dienen ze…

de laatste keer, keer omme wanhopig verheugt de tijdskromme zich op wedergeboorte, opleving dit lijden is over, kijkt terug in onverwachte tover ontsloten poort, onaardse beving jonger dan de dood kan men niet sterven immer weer de weg die wijst naar nieuw leven, krijst, jonger dan de dood zal men erven…

De tijd van onrust in mijn lijf is voorbij, want die rust Dat ben jíj! Jij zo vrolijk, open en blij, zo’n mooie vrouw, Jouw schoonheid een ontdekking uit 1001 nacht mijn god “Lieveling” ik hou zo veel van jou.…

Soms is het verstandig om je wil door te drijven Vandaag ontving ik van mijne Jef een lang schrijven! Complimentjes geven dat doet hij bijna nooit Wat gaf mijn echtgenoot zich bloot! Ik zie je graag, je bént de vrouw van mijn leven... Akkoord, liefste Schat, ik wil jou 'alles' geven ! Bedankt, alles komt goed!…

Eindelijk zomer, ik verheug me erop, want met de warmte komt ook de rust. De zon geeft ontspanning en een bruine kop. En geeft energie als je bent uitgeblust.…

De verlaten eenzaamheid kon eindelijk zichzelf zijn…

......Tel de chaos weg...... ......tot circa honderd...... ....bij elke ademhaling..... ....weer ietsje minder...... ...tot eindelijk de rust...... ..het denken overneemt.. ....je bent geen product... .....van al je gedachten.... .........je gedachten......... .........zijn van jou........... .....................................…

Twaalf jaar lang was je mijn schoonmama zelfs na mijn scheiding bleef je dat voor mij nu moeten we afscheid van je nemen met zijn allen voor je in de rij rust zacht en geniet van de rust die nu voor je is gekomen ik weet dat ik je weer zal zien in het hiernamaals of in mijn dromen Rust zacht lieve schoonmama eindelijk voorbij het lange strijden…

hier is alles stilte zoniet verstilling dit schuldig landschap met op het oog een eeuwige rust heeft na verloop van jaren dan eindelijk zijn vrijheid herkregen…

De overgave begint nu pas je erkent nu je gevoel Voorzichtig met je teentjes in mijn liefdespoel Hopelijk pootjebaden over niet al te lang Daarna tot aan je middel en nog steeds niet bang? Dan zal het goed gaan lieffie en ben je spoedig door Om daarna koppie onder te gaan dan ga je er helemaal voor En ik hoop mijn lieve schat hoe…

Toch wel, want zover als ik kijken kan, reiken dan de dijken van de walen, niet veel verder kwam het einde nooit in zicht, tot eindelijk te zien was tot nooit, toen zag ik mezelf pas; ‘ooit, je zult zien,’ zal tijd sterven en bovendien, wij ook, zij aan zij.…

Eindelijk, Wij altijd samen…onafscheidelijk….…

Nu gaat het gebeuren Een kleurboek vol met kleuren Een stralend blauwe lucht Een opgeluchte zucht Een bloementuin vol rozen Geluk om van te blozen Een droom om in te blijven Een gedicht om zelf te schrijven Een gedachte om te verliezen De vrijheid om te kiezen Een huis om aan te hechten Een gezin om voor te vechten Een vent om…

Sloten koffie, thee van zakken, een hele waterfles bij al dat gekkenwerk aanpakken tot dan ten langen, langen les- te, je eindelijk, eindelijk, eindelijk bent: Uitgekropen…