Alle inzendingen over Eindje weg

Als je begint is 't einde een aardig eindje weg Halverwege ben je al een Aardig eindje op weg Het eind in zicht Stom als je nu nog zwicht Denk aan het tebereiken doel Dat geeft toch een eufories gevoel…

weg met mezelf en de zee…

Er staat nu een huisje daar een eindje weg, begrijp je me, als ik zeg, ik mis de lichtjes, de mensen erbij, want ach, ze woonden er zo vrij? Ze hadden niks anders nodig dan elkaar, en misschien een bredere plank over de sloot ach dat is achteraf maar!…

Loop een eindje met me mee Ik heb soms iemand nodig Een lotgenoot Of een heel ander geluid Loop een eindje met me mee Verwonder met mij samen: En zie hoe elke wending nieuwe kleuren, geuren, perspectieven duidt 'K loop een eindje met jou mee Ik hoor het jouw beleven Je trots, je strijd, je zijn En hoe je verder gaat van hier Loop…

zwarte vogels met hoge hoeden knikken na de onderste steen eindelijk boven maar te laat…

Het leven is kort, als je er bij stilstaat. Halverwege mijn leven ben ik geëindigd. De scheidingen werken als een noodrem op mijn kloppende hart. Langzamer leven door lusteloosheid, tot het tot stilstand komt. De wil zinvol te leven is zinloos en uitzicht is verdreven. Gevoelloos sta ik stil bij mijn leven, het lijkt korter dan zo even.…

Een klein eindje 3. Toch 4. Ter aanduiding dat iets weinig moeite kost 5. Liefst (Van Dale) liefst een klein eindje kost weinig moeite toch maar korte tijd ……

Wanneer je bijna bij het eindje bent dat je dacht te halen is er altijd een einde dat je niet kent, en loop je stevig te balen…

Onderweg door je leven Lopen mensen een eindje met je mee De meesten slechts heel even Een enkeling het hele tracé…

meer mee maar loop een eindje op naar haar eigen schrijverstop…

Mijn gedachten, ze verdwalen kijk, ik loop een eindje met me mee en merk hoe ik dicht op mijn huid steeds verder weg dool mijn gehoor verzwakt waar mijn stem steeds luider en luider wordt ik versta mij niet dus maan ik mij tot stilte maar de stilte is niet niets die geef ik door aan mij ik doe een stapje terug waar ik de nooit…

Onze wegen scheidden op weg naar ‘t einde van haar lijden. De wilgen zijn geknot en uitgelopen, voor haar gaat ver van hier een nieuwe toekomst open waarop ik hier op aarde nog mag blijven hopen, verbonden door de wortels van ons geloof in God. Een eindje verderop wordt er al weer een wilg geknot.…

Terwijl iedereen ligt te slapen doen wij onze dagelijkse ronde strompelend beweeg jij je voort pijn staat in je ogen geschreven ik wil niet voor god spelen maar wil ook niet dat je lijdt de regen spoelt mijn tranen weg nog een klein eindje dan mag je weer gaan slapen op je vertrouwde plek Laat mij nog even genieten van…

een aardig eindje maar mussen nee die zie je toch niet veel hoewel laatst bij een kippenren de ongenode gasten pikten gratis mee…

Volharding 1 Met de Volharding 2 fiets ik een eindje mee. Een plons en luid gesnater. Daar lig ik in het water. Volharding 2 Daar lag ik in het water. Het werd later en later. Op de Volharding 8 heb ik maar niet gewacht.…

zit ik heel dicht tegen moeder aan vader zit een eindje verderop hij denkt aan andere dingen dicht bij moeder vader verder van mij vandaan zo was het bij ons thuis een kinderleven lang tussen twee vuren…

De vlieger stijgt ten hemel, Gedragen door de wind; Hij fladdert aan het touwtje, In ’t handje van een kind. Hij wou wel hoog en hoger, In ’t eindloos ruim der lucht, Het draadje houdt hem tegen, En stuit zijn vrije vlucht. Aldus heeft de gedachte Steeds maar omhoog gestreefd, De geest zoekt ander voedsel Dan wat de wereld geeft. Maar…

Ja hoor. Je mag meelopen tot het stoplicht, of tot de eerstvolgende tunnel. Tot de derde straat rechts, tot de ingang van het park. Tot bij het ziekenhuis, tot voorbij het ziekenhuis, tot aan mijn huisdeur. Je mag meelopen tot in mijn kamer, tot het glaasje van het een of ander, tot ik mijn tanden heb gepoetst of tot het eerste ochtendlicht…

Ja hoor. Je mag meelopen tot het stoplicht, of tot de eerstvolgende tunnel. Tot de derde straat rechts, tot de ingang van het park. Tot bij het ziekenhuis, tot voorbij het ziekenhuis, tot aan mijn huisdeur. Je mag meelopen tot in mijn kamer, tot het glaasje van het een of ander, tot ik mijn tanden heb gepoetst of tot het eerste ochtendlicht…

ik ken een makkelijke en een moeilijke Mieke moeilijke Mieke loopt met haar hakken in het zand tref ik haar, dan raakt ze mij ze leert me 'nee' en afstand en gesloten makkelijke Mieke mocht ik meteen met platte zolen lopen wij een eindje op…

alleen een eindje verderop als een kind op zijn driewieler net uit het zicht is verdriet onuitwisbaar evenals je gulle lach die ik bedenk op je doodsprent te vroeg verschenen je ziet je er wat engel uit en nu ben je echt die geluksbrenger aan de sterrenhemel naar wie we uitkijken. bij nacht en klare dag.…

Ergens in uw buurt een eindje hiervandaan?…

zonder kroon zal hij trappen in Drenthe, op een fiets jawel, de fietsvierdaagse bestaat al vijftig jaar Juliana, Claus en Willem bewegen zich hier in het zweet nou ja, Willem maar een eindje tien kilometer haalt hij wel de commissaris der koning neemt bandenplakspul mee…

soms ren ik een eindje met ze mee doch mijn galop lijkt nergens op. ik zwerf mezelf eenzaam in de verste kamers van het huis. op jouw vraag van is daar iemand ben ik helaas weer heel erg niemand.…

van een dichter zijn vaak grillig Je loopt niet snel een eindje met hem mee En soms dan lijkt hij bot en onverschillig Toch ging je met die onbenul in zee Al doet hij nors, toch is hij best gewillig Mijn dichtertje, mijn doctorandus P.…

Over jouw blonde zee waait een stille wind met een gebaar van diepe innigheid jij slaapt omdat je licht bent op een wolk ik zie jouw dromen overdrijven je werpt een kushandje naar mijn onderbuik ik vaar een eindje in de verte waar een meeuw vliegt boven jouw akkergolven.…

Blikjes liggen Half leeg gezopen Zich te koesteren In de zondagochtendzon, In de nog maagdelijk Groene berm hebben ze Alle ruimte Om op te vallen - Een eindje verder Ligt een half leeg Gezopen wijnfles Waar de geest is uitgekropen Van de zombie die Met het glas Zijn eigen ziel Vannacht Op de schroothoop Heeft gegooid…

Ik ben nog op weg en toch al aangekomen in liefdes stilte. De wegen kwamen tenslotte alle samen in de omhelzing. Als de weg weg is, is er de grote stilte die liefde fluistert.…

Dromerijen drijven op de tonen van een lichtend firmament Vandaag lijkt wel eeuwig Ik drijf een eindje mee in ongekreukeld zicht Op guirlande en ballade zingt het landschap diep En ik verzink in onbeschrijf’lijke heelheid Heilzaam zing ik jou mijn lippen En sterrennevels als dansende parels cirkelen minnend om ons heen...…

Ik huil je een rivier als je zegt dat je gaat Ik muilkorf je als je over ons afscheid praat Ik zwem in zilte tranen naar je toe Hoe lang ik ook dobber, kopje onder, in je milde stroming In je golven die verlangen, dan weer kolkend dan weer gedwee Zwem samen met mij nog een eindje mee Ik verdrink liever samen in je zielepijn…