Alle inzendingen over Elementen OR Magisch OR Milieu

De koekoek is een dwangneurotische vogel als 'ie in een klok woont.…

Mijn moeder is van het milieu alles scheiden mijn moeder is van mijn milieu alles binden mijn moeder is van ons milieu mama, papa en ik mijn moeder is goed ons milieu is goud!…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

de wind waait, zwaait fluistert wat in mijn oor tonen smelten samen tot een gerieflijke trilling roezemoezen in koor takken wiegelen als magische silhouetten ongedwongen vier ik het dynamisch jaargetij ga bloemetjes buiten zetten de wind waait, zwaait wat koel en zacht geruis als een streling, heling een element van vertrouwen bij…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

sierlijke vleugelslagen maken hevige wind een bruinwitte schicht raast sneller dan het licht Om dan even te zweven, beter dan een vliegtuig enkel wat wolken belemmeren zijn zicht als jager geboren, hangt hij hoog in de lucht Om plots dan in zee te vallen echt doelgericht na weinige tellen schiet hij omhoog met tussen zijn…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

Dat magische oehoe geroep het raakt me telkens weer. In die aller diepste stilte van de winter nachten hier, is het zo vreselijk indringend en ook haast irreel beangstigend en toch ook mooi. Het klaagt, vind ik, het huilt. Ik weet, het nodigt uit, verschrikt het kleine wild of roept : “dit is van mij”.…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

, mystieke elementen…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

mystieke sfeer en tijd beklemmend is de stilte in het weerkaatsen tegen de inktzwarte wolkenrand waarvan de atmosfeer is geladen met nog ongebreidelde agressie van elementen door hogerhand maar zacht komt de stabiliteit naar de gezonde kant…

Omdat wij mensen kiezen voor wit, witter witst is het milieu daarvan geswitcht volkomen van slag omdat wij denken dat van NIET WIT, mensen anders gaan denken. De ijskap naar de knoppen, de ozonlaag een gat wij geen sneeuw en ijs, maar MUGGEN EN TEKEN ZAT.…

Ik verlang naar een zee zonder horizon Waar de lucht overgaat in water Ik verlang naar de kleur van de ochtendzon Naar het rood van de avond Ik wil zoekraken in de golven Ik wil alle woorden verliezen Ik wil schepen tot zinken brengen Hun lading in rook doen opgaan Er is een teveel Aan alles Ik wil niets meer dan water van de grote…

met weer een windvol blaast ze me onder onderzee, ondersteboven maar houd ik stand probeert ze mijn wil te buigen, stemming te roven zo wordt er altijd gestreden hand tegen hand om en om zo nemen de elementen ons samen en weerom…

Zondoorschenen bewolking sluiert, vlindervriendelijk opgelost in ijle slierten. Aanrollend, donderwolkend grijsgifgroen, smijtend met vuurlansen, aarde geselend. Beneveld bos, kletterend, klaterend zingt de zilveren beek zich een weg door mos. Aardkorst splijtend, lavavuur, kolkt en wolkt alles mee, natuur, heel puur, ziedt stomend…

wanneer de ochtend wakker wordt met lome benen moeizaam opentrekt de dageraad blozend gaapt ontwaakt het huis de stilte van mijn morgen vult zich met zachte zangen van licht en lucht en stromend water de dag doet één voor één zijn elementen aan…

wanneer de ochtend wakker wordt met lome benen moeizaam opentrekt de dageraad blozend gaapt ontwaakt het huis de stilte van mijn morgen vult zich met zachte zangen van licht en lucht en stromend water de dag doet één voor één zijn elementen aan…

stil zo bereik ik wat ik wil Alleen voor mij die zonneschijn ik ben ontketend , mag mezelf zijn Als ik beweeg en ontdek dat ik verlangen opwek kan ik naar mijn toekomst kijken en dromen over wat ik wil bereiken Steeds het onbekende kiezen onzekerheid verliezen het niet comfortabele went ook daar raak ik in mijn element…

Er was de Kelk: de levensbron en de eenheid Het is het Zwaard dat het heeft gespleten in twee Om te kunnen ervaren dat wij zijn bevrijd helpt het Pentakel daarmee Na in ons aardse lichaam te zijn gekomen zullen wij met de Staven van vuur verder dromen En komen we zonder het schap van weten met de Lotus in het vijfde element ether…

de windmolen wiekt tegen de grijze stroom in als een Don Quichot de koperdief klimt omhoog met het lood in zijn schoenen ------------------------------- Toelichting: Nog steeds gebruiken te weinig mensen groene stroom of kiezen vanuit eigengewin voor een ander milieu.…

O zoele zoete zomeravond in juli, geurt weelderig de rozenstruik zoet sensueel Toen wij in het gras, tussen klavers en bloemen,verkoeling zochten In de rivieren, olieachtige drijflagen van blauwwieren Na de brug een gistend krot, schimmelt blauw de paddestoel grauw, een nijpend moment waarin we alleen maar konden hopen.…

op de vuilnisbelt van de beschaving bloeit soms een bloem van begrip…

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…