Alle inzendingen over En ik, ik zucht...!

mijn verliefde verlangen Het rijkt haar liefde aan mij verrijkt mijn liefde voor haar Een zucht zomernachtlucht als adem voor elkaar…

Ooit hoop ik dat een Eva voor mij naakt, Venus uit een zucht van zilte golven Parelend in Botticelli's baren Mijn hart verterend, God mag mij bewaren, Mijn ziel verblind verloren en bedolven Als zij de slangelust in mij ontwaakt Vrouwe Fortuna engel-wraakgodin, Berooft zij mij, een Adam, van mijn zin…

Ik ben weer terug terwijl het tijdelijk afscheidswoord nog na-ijlt mijn hand nog warm is van het geven hoelang… een maand een zucht want zolang duurt een maandlang leven nog enkele zuchten dus een laatste hand kan nu gelegd aan tekst die stilgezwegen wordt maar ingelegd wordt in de hand als druk gemeend dan heeft het aan het zwijgen…

Lekker op mij ruggetje mijn pootjes in de lucht terwijl ik van verrukking daar heel vaak diep bij zucht. Zo lig ik dan te zuchten en te knorren in die zooi en denk dan bij me eigen wat is het leven mooi.…

Tot de dood mijn leven overneemt en ik, ik zucht...!…

'Dat ontspant mij', zeg ik met een diepe zucht..…

1] Blauw vlamt de lucht, groen bloeit veld en boom, zonder verlangen's zucht spiegelt het, diepe stroom. 2] Blauw vlamt de lucht, groen bloeit veld en boom, diep van verlangen zucht spiegelend wit de stroom. --------------------------- uit: Verzen (1928)…

begraaf me als dichter maar niet als mens de weg blijft open met het blauw in de ogen en het haar in de hens in een koud en vochtig kamertje kwam de leugen stand kom je jezelf tegen lang na de brand geen bundel of roem grootte tassen vol verhalen noch een huis en poen maar bevrijd van de poëtische zucht der doem…

vers gebakken zucht binnen rimpelig vertier verleiding vinden…

kom bij me, liefste onder m’n warmende jas dan zullen we ons laven aan bedwelmende wijn op de heuvel gaan we praten praten.. tot vermoeiens toe tot ogen in elkaar verzinken, verstrengeld onze handen een zucht antwoordt de zucht monden vinden elkander traag donkert de nacht hierboven, en koeler wordt de lucht alleen nog wuivende varens…

Zuchten en wenen ook dat hielp niet alleen je hete adem, alleen je warme zucht, alleen je zacht gefluister, mijn verdriet stilt het niet. Jouw lichaam proeven Jouw lippen zoenen Me spiegelen in de pupil van je ogen Het kuiltje in je wangen Dat hield mij gevangen Een kort verhaal... ...Ach...…

hun zuchten ken ik zwetende hitsigheid een zachte vingering en zoekende zoenen langs nachtelijke lijven het zacht gemompel van poezelwoordjes of wild gehijg van hete passie ik ben een kussensloop…

hoe grondig de kraaien het zaaigoed belagen de akker weer zucht onder het zwarte juk…

de wind zucht de wieken bewegen het hout slijt, en de tijd draait er als altijd omheen.…

Zij gaan voorbij als een zucht die wordt geslaakt.…

in haar mondhoek streelde haar tong een vlekje chocolade wat haar zucht naar puur verraadde en ik in haar verdronk…

te zuchten Mijn nieuwe dagboek op mijn schoot De pagina's voor eeuwig wit Ik wou ze zo graag met mijn leven kleuren Maar voor mij staat er niks meer te gebeuren Alleen een laatste eeuwige zit…

Kloë, zestien jaren oud, Sprak: ik zal de min ontvluchten: Want als men het wel beschouwt, Doen de minnaars niets dan zuchten. 't Is of elk zijn tijd besteedt In 't gevoelen van zijn leed. Waar ik slechts mijne ogen wend - Nergens vind ik twee gelieven Die niet zuchten. Wat ellend' Mag hun teedre boezems grieven?…

ik raakte je in jouw vlucht mocht even aandacht vragen bleef bij je hangen voor een heerlijk lange zucht waarin tijd woorden schreef die nu nog in mijn geest te lezen zijn waarvan de emoties voor altijd bij me blijven het was de eerste zucht in het nieuwe leven dat jou is gegeven om ook randjes zo te maken dat niemand…

Hij werd vervroegd gepensioneerd en zuchtte: 'Ik ben uitgeteerd.'…

En weer kijk je moeilijk En weer zucht je flink En weer zie ik je denken Ik wil niet dat ik zink Het is zó ingewikkeld Je voelt je zo alleen Je glijdt weg in donker water als een grote zware steen Ik zag ergens nog een glimlach totdat ook die verdween want je kijkt weer moeilijk want je zucht weer diep en je ziet me denken…

De stervende pakt haar hand, sterven is simpel zucht hij met z’n laatste ademtocht in de palm van haar hand, laatste zucht is de geest die het lichaam verlaat op zoek naar een verblijfplaats. Ze schreeuwt van ontzetting haar ziel in stukken, zien sterven is niet simpel.…

De zon kuste de zee passie hing in de lucht en de wolken bloosden tot de allerlaatste zucht…

Ik slaak even een zucht: God is een kunstenaar.…

Er staat een oostenwind en daar was Boeddha, we roken hem van mijlen ver, hij slaakte een zucht van verlichting....…

hij speelde mozart op de knopjes van haar bloes was ze in haar nopjes dan zuchtte ze zachtjes was ze ontregeld dan speelde hij blues…

waarin de vogel vloog omhoog een ademtocht het blauw nabij een laatste zucht naar jou van mij…

Kan plotseling zomaar veranderen binnen een handomdraai: een zucht van de ene op de andere dag zo onstuimig als de natuur.…

Terug bij het begin warm tegen je aan Als een roos bloos ik rood tranen beslaan Terug bij het begin verlichting een zucht Ik leef weer terug jouw adem jouw lucht Terug bij het begin passie hete vuren Jouw lijf mijn lief Mag eeuwig duren Terug bij het begin geen einde nabij Woorden tekort mijn liefde ben jij…

Het alledaagse een rimpeling in de tijd van eeuwig leven Oceaan van Zijn ieder golfje dat je maakt is oceanisch Bel vol leven iedere zucht die ontsnapt is een ademtocht Baby in de wieg net geboren ben je al op weg naar de dood Op de de eeuwigheid is leven een ademtocht sterven is één zucht Eigenaardigheid voor anderen soms…