Alle inzendingen over Er valt zoveel te er

“planeten elders mogelijk vol leven” (gelukkig zijn ze heel ver hier vandaan want anders ging men daar óók naar de maan) voorlopig valt ook hier nog veel te streven misschien zijn ‘hullie’ ook wel dom en braaf en lezen net als ‘hun’ de telegraaf…

Mocht mijn hart nu stil worden, laten gaan wat het griefde, laten oplossen wat het bedrukte, stil worden, niets anders meer. Mocht mijn hart nu stil worden, geen woorden meer horen, geen verhalen meer beluisteren, stil worden, niets anders meer. Mocht mijn hart nu stil worden, zoals de vale strepen aan de einder, zoals de lijnen die naar…

Zodat er nog zoveel te raden valt en voor mij nog zoveel te wensen valt.…

Is er nog geen land te winnen Niet van het Wad maar van de Eems De 1ste Eemsvlakte Dat is toch niet ondenkbaar Dan kan de Oostpolder blijven Vaste polder, vruchtbare grond Ik ben niet van het landje pik Maar vooral van de landaanwinning…

de nacht valt als doeken over het hoofd alsof jij in bescherming rust maar de angst is donkerder dan het geloof…

bedstee zwart en wit als klank en kleur kom ik pak jouw beide handen ruik de bodem, proef de geur echt, geen stoplicht houdt ons tegen wanneer de avond als as verbrandt vochtig omhelst wordt door regen verdwijnt de droom in een zee van zand wakker worden, de stroming roept en wenkt geef haar nu dan toch jouw zegen zij is het die mij zoveel…

ze valt ze voelt hoe ze valt wel duizend verhalen diep valt ze ze glijdt ze voelt hoe ze glijdt langs gladde wanden van taal glijdt ze hij zwijgt ze voelt hoe hij zwijgt over verhalen in duizend talen zwijgt hij…

het geluk gekozen waarop de scheephoorn door mijn leven weg zal vloeien, hun lichamen schieten weg als mijn vermaledijde schaduw te dichtbij komt, verstomd de stemmen als ware het bevriende mensen, sinds zij bloeiden sta ik op vergrijsde voeten in een niemandsland, lidtekens van het loslaten gaan van hand tot hand, eigenlijk valt…

Gelukzaligheid gezeteld in de weke delen van het vruchtvlees hem gekweld, vervalt tot brede stromen, er valt een knipoog uit het paradijs en wordt bij de toekomst opgeteld.…

Er valt altijd wel wat te betreuren. Ons leven valt niet altijd mee. Wat we hebben blijkt soms niet voor eeuwig. Een trap die omhoog kan voert ons soms weer naar de laagste tree. Soms wensen wij een trap te nemen. In ons leven te stijgen naar wat onze ijdelheid verwent.…

Ik, Petra Hermans, met een naam der enkeling, zal uiteindelijk blijven en lijken te zijn: eretitel 'Paus der Pausen'. Bovenal zet ik mijn menselijk gevoel over al het mondiaal maatschappelijk levend beleven. De innerlijk altijd diep gekoesterde wens, kan ik nou bevredigen: om vrouwelijke priester te worden, in een onmogelijk teken. Op…

Hij werd gepijnigd door protestgeluiden Maar toch is-ie de backbone van het feest (Dat na vanavond af is en geweest) Hij, Piet, amanuensis uit het zuiden Hij zwaait en lacht en geeft de fouten vorm Een opgeklopte vijf december-storm…

Al één jaar leef ik zonder jou, met jou. Al twee jaren beleefde ik avonturen en mijn dromen, zonder jouw aanwezigheid. Alle dagen gingen aan mijn voorbij de seizoenen, het weder. Er waren dagen dat eufemisme diep borrelde van onder naar boven. Maar door dat alles, wat leeg leek en niet de moeite waard... rijpte in mij een vrucht die haar kiem…

Erato, Euterpe, Kalliope, Klio, Melpomene, Ourania, Polyhymnia, Terpsichore, Thalia hoeveel Muzen wil ik hebben zoveel kunsten kan ik doen inspiratie wil ik putten iedere dag in elk seizoen veel gedichten zal ik schrijven zo nu en dan zelfs een haiku maar of die verzen ooit beklijven ach wat doet het er ook toe…

Ach we zijn een raar volkje, niks meer niks minder de een heeft geen last, de ander ondervindt hinder van de opgelegde avondklok. We zijn een gek volkje, staan op achterste benen als regels moeten worden opgevolgd vanwege de vijand! Nee, geen dichte gordijnen, maar binnen blijven niet met meer dan 1 persoon langs bij..... om gezond te blijven…

Wij zussen hebben altijd een workshop zo noemen we het voorlopig maar Pasen Pinksteren Kerst noem maar op we zijn dan weer gezellig bij elkaar We maken dan vier mooie bloemstukken voor vijf innig geliefde mensen hiermee willen we de pijn onderdrukken ik kan geen liever zussen wensen Al zijn we samen door een hel gegaan zoveel verloren in…

laat mij verblijven enkel en alleen op de zachte toppen van je vingers laat me niet stijgen noch dalen in dromen licht van toon ik wil ontwaken in de rust van je morgen in mooie woorden zonder schroom laat mij je handen vullen met alles wat vleugels heeft in lage en hoge wolken waar vertrouwen wordt gestreeld ik wil verlangen…

Zoveel emoties verstopt van binnen. Telkens de glimlach die weet te overwinnen. Zoveel emoties te vermijden Telkens de glimlach die weet te bevrijden. Zoveel emoties blijven verborgen. Telkens de glimlach die het volhoudt tot morgen.…

zoveel woorden zoveel zinnen die jij mij zei toen wij nog samen waren toen nog niet uit elkaar met zoveel tranen zal ik je moeten laten gaan omdat je niet meer genoeg van me houdt met zoveel pijn lig ik in bed met zoveel tranen bedek ik het bed…

Dat jullie er altijd zijn: iemand die steevast belt als terug van reis, als dicht in de buurt en langs Dat met Valentijn iemand ook iets wil met mij Dat er iemand is die me ‘s nachts warmen wil en praten Iemand lange paden met mij loopt, we eten op een bankje De winkel voor mijn huis En iemand zoals zij, haar leed nooit vervelend…

Jij die mij stuurde in het leven naar een evenwichtig bestaan van jou heb ik zoveel geleerd tot ik op eigen benen kon staan.…

Één: tandarts die kiesje maakt in de ruimte na getrokken kies Waardoor mijn mond niet vies armoedig kerkhof Twee: Mijn drie en twintig jarige fiat met emmertje water gewassen met wisser, matjes geklopt, want moest naar apk en zowaar ja, komt erdoor zomaar! Drie: Lieve klusjesman vindt bij kringloop sleutel om boren van mijn boormachien te wisselen…

Dodentoren waar opgeslagen doden lagen noch zag hij de vlucht van engelen voortgestuwd door stormen ooit dwaalde hij af van het broze het zuivere blauw van de stilte lang keek hij weg van het ene oog dat verdrietig de wereld inkeek nu is het tijd voor zijn pennenproef hij scherpt de punt van de ganzenveer niet eerder zag hij zoveel…

Dat valt even mee, Extra levers voor de ganzenleverpaté, Het is ongehoord. Verwacht u ook zoveel van dit jaarlijks terugkerend ritueel ?…

hij kent mij zoveel beter dan ik mezelf dus laat ik hem zijn gang maar gaan en ik moet zeggen het valt niet tegen…

Ik voel me klein en angstig verdwaald in deze wereld waar achter alle hoeken opnieuw gevaren zijn Een wereld veel te groot door camera's bekeken waar mensen onbenoemd jouw wereld overzien Wat willen ze van mij? ze hoeven niet te weten mijn laten en mijn doen mijn leven is van mij. Wie is die grote dwaas die alles wil beheersen wie…

Uiterlijk minder! Innerlijk meer?…

Er valt iets af er valt veel af teveel Het afval wordt in vaten of zakken aan de straat gezet.... Met in onbruik en kapotte zaken hun ziel verloren Tweedehands en hergebruik kan me zoveel meer bekoren Gemak nonchalance maakt al van val afval Het zal me blijven storen zelfs..... als kunst.…

Men vreest dat de bevolking af zal nemen, Maar godzijdank wordt op het ogenblik De doorsnee Nederlander extra dik En zo voorkomt hij dreigende problemen, Want als hij maar flink dooreet onderwijl Dan blijft hier de bevolkingsgroei op peil.…

Vroeger was het leven zo gemakkelijk. Zo zorgeloos, vriendelijke en zacht. Maar als je jong bent word je ouder elk jaar. Soms zo vermoeiend, ondraaglijk en zwaar. Waar wil ik heen, wat ga ik bereiken. Hoe kom ik daar… en wanneer zal ik er zijn. En onderweg is de liefde zo veel meer dan verdriet. Het leven is als een kaartspel, dat eeuwig…