Alle inzendingen over Freyja OR oude land

Er stonden margrieten in het hoge gras rechtop 't viel op zo slank zo wit zo geel ze waren niet met veel je kon ze tellen op één hand zo fris en frêle twee jonge hengsten aan de overkant roerloos bijna keken toe je zocht mijn rechter hand ik zei geen schoner land…

Daar ligt een stuk land je ziet er sikkelklaver en heggewikke en ik hoor je zeggen maak het niet zo moeilijk dit land…

Ons land is groot in kleine dingen, maar vergeet niet, dat kleine dingen, enorme proporties aan kunnen nemen,…

Het is een dreiging voor het land, Het verdwijnen van al dat zand. Als de duinen worden doorzeefd, Dan heeft het land voor het laatst geleefd. Laten wij zuinig zijn op ons land, Er is nog niets aan de hand. Maar sta niet alleen te kijken, Verstevig met spoed onze dijken.…

het aardse zoeken met je voeten op de grond zien wat voor je ligt…

voorbij het geraas gedoe de plichtplegingen de hoge muren het oog van de storm de donkere horizon voorbij dit alles landt een beroering…

Zo rijden we samen naar het einde van het land, zij leest in haar boek, werpt af en toe een blik op mij, ik mediteer, masseer mijn broos verstand. De populieren in de polders ijlen razendsnel voorbij. Stiltecoupé ! maar is het ooit echt stil in onze vermoeide hoofden; in de harten van de eenzamen, de veinzende verloofden ?…

Ik werd wakker in een ander land Gisteren nog liet ik het achter met het beeld van een bekende Het beeld van thuis Het onnadenkend weten dat voor mij een plek is gereserveerd Een stoel met mijn naam Nu is alles anders en weet ik niets meer zeker De wissel verschoven Voorgoed een ander pad Ik weet niet of ik daar nog wil lopen In…

rollende golven het strand bedolven onder schuimende koppen het moet wel kloppen een oude man duinpan, het klotst aan de rand van het strand de oude man, ziedende zee een verloren land…

Klanken van oeroude tijden, verre landen hoge bergen nu bij ons Zo oud, van zover om mij dichtbij mezelf in het nu te brengen…

Een opgeruimde kast en kelder brengt ruimte in het hoofd en hart maakt gedachten helder geeft een nieuwe start Kijk naar het oude land met nieuwe ogen het landschap verandert van gezicht ogen die de kwaliteit verhogen alles verandert door het licht…

Storm raast over stad en land - boom in water. Arme oude eik geveld door de storm brak als een lucifer.…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Wanneer de zomer het land doet trillen, de boer de bollen uit de modder zeeft, weet ik dat dit land alles heeft en mijn honger direct zal stillen naar iets dat lonkt in de verte, ben ik een diepgelukkig mens, want dit is mijn land, dit is mijn land, mijn Noord-Hollandse land.…

de te sociale media heeft waarden aangetast mijn land dat eens vijanden en water overwon door ons oud Hollandse nuchtere verstand kenden we geen enkele weerga nu vervlakt ons kleine unieke mooie land en verliezen we ons in losgeslagen wanen die ons achterlaten in schaamte verborgen achter schrijnende tranen *…

Tijd, korrelfijn als woestijnzand Sahara- land van oude farao`s korrelfijn de tijd woestijnland verdwijnt door kieren van mijn dichters hand…

Hendrikje van Andel Schipper is niet meer, ze overleed vannacht, de oudste inwoonster van het land werd 115 jaar oud. Haar lichaam naar de wetenschap, zodat men uit kan zoeken wat haar nou zo uniek maakte. Want eerlijk is eerlijk het is nogal wat een leeftijd te halen van meer dan 115 jaar oud.…

( permit de robinet ) gezien op een oude foto in de nostalgische tinten van het zoete verval... dat mij het speciale gevoel geeft van een fraai oud stukje la douce france in eigen land het maakt iets in mij los dat verdomd veel lijkt op het 'joie de vivre 'van weleer…

te bouwen, met een dam in het midden Er stromen mensen over van de welvarende dorpen naar het drooggelegde land met de nieuwe haven – geen oude kern die hongerig de ommelanden verovert maar hun kolonie…

In z'n oude dorp Strijkt koude oostenwind over Wit bevroren land Turfkachel ontdooit het raam Zie de eerste schaatser gaan…

in mijn land heerst het grijs vroeger winter genaamd de schepper bedacht ik stuur de oude dichter een kleinzoon Jasper genaamd het gebeurde gister…

o, de verscheurende pijn in die overvolle rubberboot haar land ziet zij nooit meer nu kent ze barensnood mannen schreeuwen wild een oude beschaving nadert de zee houdt haar vast weet wat baren zijn ze wordt aan land gedragen daar wordt haar zoon geboren artsen zonder grenzen redders in de nood…

Het oude pand Toevallig in Wassenaar M'n oma liep daar Haar Bezuidenhout was plat Coördinatiefout De wereld is oud Het geeft de muren klanken We zouden eigenlijk Moeten bedanken Maar desondanks gooien we ons land weg Trots maar? Is het de weg?…

Ik roem uw vrije blauwe luchten De vette weiden van uw polderland Uw zeekust, waar de blonde duinen rijen En de oude toren blikt op het brede strand Ik roem uw hofstee in ’t geboomd verscholen De blanke zeilen op het spiegelend meer Het vredig landschap met de oude molen De bongerd met zijn bloesems, fijn en teer Ik heb u lief mijn land om uw…

“Ga terug, ga terug naar je eigen land” Maar mijn mijn land is het land waar mijn mijn mensen wonen Waar mijn oude huizen staan, waar ik de rode straatstenen ken Mijn mensen hebben niet allemaal mijn kleur, mijn kleren, mijn taal Mijn mensen hebben niet allemaal mijn geloof, mijn haar, mijn ogen Maar ik kan ze verstaan en ze verstaan mijn lach…

Twee oude mensen een man en een vrouw gerimpeld door de jaren maar die elkaar nog steeds de liefde verklaren op de vloer een oude krant die hun vertelt wat er jaren terug gebeurd is in het land ze kijken elkaar aan kijken naar beneden als parkieten in een kooitje en weten wat hun nog rest is al lang geleden.…

Een rustige dag plotse wind raakt het water reflectie rimpelt Tel grijze haren hier en daar een glans of gloed jong van geest, nog steeds…

Met een vaart van minstens honderdtien passeert het land in een ommezien. Heuvels, bossen, een oude abdij, voor je ze ziet ben je er al voorbij. Autobahnkreuz, nog tweeduizend meter. Afslag naar Stuttgart. Of is Karlsruhe beter? Dan staat alles stil: sechs Kilometer Stau! Bovenop de berg ligt al weer een oud gebouw...…

ik heb geen vogel meer in de hand ze zijn vertrokken laagvliegend over het land natuurlijk heb ik ze geleerd zich weg te scheren pas na een puberaal proberen begonnen zij dat te leren toch zie ik ze graag cirkelen boven het oude nest maar het te vaak landen geeft soms wat stress uitgevlogen naar eigen huis en haard…