Alle inzendingen over Geheime engel

Als een goddelijke Engel wonderstof in jouw gezicht doet blazen, dan komt het inzicht, heb je het geheim te pakken, voel je je verlicht van ballast.…

Ik heb je getatoeëerde engelenvleugels op je zorgzame rug diep gestreeld, even dacht ik ze tot leven te wekken, maar je gromde me teveel. De vlinder boven je sappige billen heb ik maar met rust gelaten, omdat je anders misschien wel een dolk tussen mijn ribben zou steken. Hetzelfde gold voor de Chagall-imitatie op je zeg maar behoorlijke…

Om een engel te mogen zijn, lijkt me geweldig lijkt me hartstikke fijn, alleen jammer dat er behalve de beschermengelen, niet meer op Aarde te vinden zijn.…

zonder beest En wederom op strand gesmeten Met in haar andermans geheimen Lukte het haar die te berijmen…

geheim met ons deelt…

het oneindige Hoge Rijk bewaart veel geheimen mag meteen verhoren of lang wachten laat soms regenstralen dikwijls fijne druppels neer die duidelijk misschien ook onbegrepen de wil en bijstand van de Heer en Diens engelen in zich houden.…

dan weet ik dat er engelen gaan komen tot aan de peluw van mijn bed dat ik die nacht heerlijk zal dromen en ons gesprek morgen wordt voortgezet. Naast mijn engelen zal ik dan ontwaken die mij wakker schudden uit mijn fantasie zij zullen mij op hun gouden vleugels dragen tot ik mijn avondrood met vreugde wederzie.…

Steeds weer aanwezig zo dichtbij en nooit ver weg dat is mijn engel Mooie vrouw, open je gevouwen vleugels Jouw wit doorzichtig jurkje en gouden stralen Afkomstig uit een hemel, ergens hier ver vandaan Meegereisd met de maan en sterren die jou vergezelden.…

vandaan kwam Dat ben ik niet vergeten Mijn keuzes overpeinzend Streelt een regentraan het glas Ik kan mezelf niet vergeven Onbeschreven blad dat ik eens was Maar terugkeren kan niet meer Slechts vooruit op dit eenrichtingspoor In het besef dat ik toen voor altijd Mijn onschuld verloor Kilometer voor kilometer Moet ik met dit geheim…

Je lichaam zegt geheimen toe ik spreek geen gebaren noch taal twee handen fluisteren iets is het erger dan of speel je maar alsof…

slapend wakker worden in je droom vannacht die je vertelt zonder woorden over alles en toch niets opeens beseffend wat er is gebeurd sterren als kristallen in je hart het is toch uitgekomen...…

Het geheim van de zon blijft verborgen... Het geheim van de maan eveneens... Maar wie voor de sterren moet zorgen... Heeft aan een nachttaak te kort...…

voor ik het weet gebruik ik te veel woorden voor ik het weet is mijn geheim bekend zal mijn verhaal dat jullie half hoorden over heel de aarde zijn gerend voor ik het weet hebben muren oren voor ik het weet luistert heel de wereld mee zal men steeds opnieuw mijn rust verstoren heeft men van de waarde geen idee voor ik het…

Ver weg van alles wat ik niet ben maar toch zo dichtbij Gevangen in jouw bijzijn voel ik me vogelvrij Jij hebt geen idee dat denk ik althans Gebonden aan van alles voel ik mij als een vlinder in vrije dans Het is niet genoeg elke keer als ik je tref Het voelt nog als vriendschap heel vrijblijvend maar ik wil zoveel meer…

Waarom vertel je al die oude verhalen Niemand is daarin geïnteresseerd Zo stelden de oude vergrijsde bomen Fluisterend gras je hebt het nooit verleerd Wat moeten wij met al die oude verhalen Gedragen door onze toppen in de wind Geheimen ontrukt van onder de sneeuw In een eindeloze zeurende schreeuw En steeds weer bedekken wij het met lover…

het korft mijn mond wringt als een schoen het sterft mee in stilzwijgen verstopt onder de grond…

Achter de spinnewebben Op de zolder van m'n geheugen Stop ik 't weg Verpakt in een leugen Schijnbaar uitgerangeerd Op een zijspoor van het leven Wacht 't op een sein Weer te worden aangedreven Als een hongerige rat Knagend aan de rand van mijn bewustzijn Volgt 't me zwijgend Ontbloot 't gestaag mijn verstopte pijn Hoe beducht…

Verbergen en verborgen houden Passen en dan (pas) veranderen Vertellen maar eerst zwijgen De een en natuurlijk het ander Ooit komt het uit En zal ik degene zijn Maar het is mijn besluit En nu nog altijd mijn pijn…

----- AMSTERDAM – Vrouwen blijken echt geen geheimen te kunnen bewaren. Binnen 47 uur en een kwartier zal het geheim dan ook met minimaal een persoon gedeeld worden. Ongeacht hoe persoonlijk of vertrouwelijk de informatie is. Het meest waarschijnlijk is dat de echtgenoot, beste vriendin of moeder deelgenoot wordt gemaakt.…

het donker van de avond heeft zo zijn geheimen de deurbel zoveel warmte bij de omhelzing niemand hoeft te weten geen mens hoeft te zien hartstocht, passie geritsel van kleding stukken slordig neergeworpen door gang en kamer de bank vertelt kreunend een verhaal twee lege glazen zijn in de nieuwe morgen stille getuigen de deur was…

verdoezelde zwakheden krullen aan de oppervlakte grijze kiezels kreunen onder het profiel daar waar ik loop: geen plaats voor dubbelzinnigheden daar waar ik loop: weet ik niet waar mijn schreden leiden gevolgd door lange schaduw welke terstond in de nek hijgt kleurt het maanlicht rood sterren flikkeren in het niets op die geheime plek…

Ik hou van je, je lach, de twinkeling in je ogen, je hele zijn Maar niet die duivel, op je schouder Jij ziet hem niet, hij waant zich daarom onoverwinnelijk Maar ik bijt vast, en reken later nog wel met hem af Dan pas zal ons geluk echt beginnen Dan pas mijn lief, en niet eerder.…

Hoe vaak jij ook uit de taal opgroeit tot die ene warme naam Ik wil je het liefste ongesproken laten geheim houden want vreemde toehoorders kunnen om de hoek wachten Ik wil je het liefste binnensmonds op het puntje van mijn tong net niet gezegd…

Geheim Ik heb een stil geheim dat ik stiekem heb en niemand mag het weten weggestopt in een verborgen kamer van mijn brein zodat ik het niet zal vergeten het zit daar warm en fijn Dat geheim is alleen van mij en niemand mag er aankomen elke nacht laat ik het even vrij in mijn dromen want dat geheim ben jij nov [c] 2010…

oh nacht verberg mij, zo dat ik mijn gerustheid niet verlies en al mijn geheimen bij jou blijven het wordt steeds donkerder om mij heen oh nacht verberg mij ik wil mijzelf niet zien oh nacht verberg mij…

Geheim gedicht van en voor foppe dit gedicht is aan mijzelf gericht ik had een geheim en dat moet zo blijven maar ik besprak het met beitske de hulpverleenster en nu neem ik het mee in mijn graf met dit gedicht dat ik haar niet gaf ik ben schizofreen in gedachten maar helemaal niet ziek alleen een betoverde kikker met een tabaksverlaving…

geheim gedicht, gordijnen dicht.…

Hij fluistert naar de sterren voor zover zijn stem kan reiken slechts de nacht die naar hem lacht het gevoel wil maar niet wijken hij zit in zijn stoel zonder een doel niet echt op zoek, in zijn handen een boek hij leest voorbij de horizon het verhaal dat in een droom begon.…

Eindelijk snappen Wat de toekomst brengt Wij zijn verstrengeld Geen geheim Is ons verteld…

Het is verwarrend om geheim te zijn Ben zo dichtbij en moet weer weg- niet nu! Waar te blijven Ik mag er zijn maar mag niet gezien…