Alle inzendingen over Gimli OR grote vriendin

Gisteren zag ik je weer een warm herkennen toen ik langs je liep en bijna aanraken kon. Hetzelfde haar en eender gekleed. Verstoord draaide je je om en keek naar mij; minachting wat ik in je ogen las, dat viel me koud. Temeer daar jij diegene was, op wie je leek. ----------------------- uit: Poëzie-leestafel…

Bij elke ontmoeting ben je 'n lief warm wezen met 'n groot hart in 'n mooi lichaam! en die muziek... je bent geen plaat die ik kan kopen, draaien of afzetten wanneer ik wil Gelukkig maar: want platen slijten, vergrijzen en verbleken en worden snel onzuiver en beduimeld....…

Laat mij het zonlicht zijn dat verwarmt, mag ik naast je staan verdriet helpen dragen. Laat mij de weg verlichten nu jij hopeloos strijdt wanhoop in je ogen lees. Laat mij de stille kracht zijn die met je mee vecht pijn verzachten als ik mijn arm om je heen leg. Laat me bij je zijn als het te veel wordt, zoveel jaren vriendschap schept…

haar hand op mij mijn hand op haar, de ander houdt een kaars de hemelbaar van duizenden gelovigen in één - en wij samen - onze tranen wassen stap voor stap tot het gewicht van een ster de aarde raakt en zacht als in mijn eerstgeboren uur geef ik me bloot daar, op de grond van oude tijden ligt geen grens meer, tussen leven en mijn…

vrije wereld in de mens emotieloos achterlatend versteend door gedachten zonder rijm vriend of vriendin wie bepaalt het verschil de beweging danst voort de gedachte de emotie een uitgang een uiting uit…

Zij is gekleed in kant en koele zijde. Ze zit rechtop en staalblauw is haar blik gericht op smalle marges onverstand. Maar god zij dank ook moeder van geheime zonen. Ik wil nooit zien hoe zij hun liefde geeft, voorleest, in parken en aan stranden speelt. Ze wijst me af en reduceert me tot slavin, ruikt mijn parfum maar wil mij niet bewonen…

Ik denk aan je dat doe ik veel de laatste tijd meer zelfs dan voorheen Je bent mijn beste vriendin mijn belangrijkste familie de zus die ik niet heb En ik smeek je verlaat me niet ik maak me zoveel zorgen ik hou zoveel van je Zonder jou is er geen wereld zonder jou is er geen mij jij bent mijn wederhelft je bent alles wat ik niet…

Het maakt me nieuwsgierig nu je wortelt in mijn dromen onderneem ik mijn vragen op vruchtbare aarde met meer inzicht dan ik aan antwoorden kan verzinnen maar in mijn ogen bewoon jij het wereldrijk van liefde met mooiere dromen dan die ik in mijn groentetuintje kan verwezenlijken ik zaai wortels jij zaait radijsjes voor mij ben jij…

verstenen Het zwart wint het van coloriet Vriendin, je ogen stralen niet…

Ze ziet onzichtbare dieren in een lucide droom verdwijnen in trouwe eenvoud bij het kopje koffie met de droge tarwekoek in de echo van de radio ik probeer reclame te maken voor haar uiterlijke schoonheid maar dat heeft zij niet nodig want ze is van binnen al zo mooi in essentie van ontwaken laat zij de wolken niet los viert…

Nu we samen Wankelend de vergetelheid en Vergankelijkheid ingaan en Dat na jarenlang ons dronken Te hebben gedraaid, derwisjen Waardig We door dode talen zijn gekropen Gezeten hebben aan het sterfbed van Spreuken en gezegden, vinden we In het gedicht alsnog een schuilplaats Terwijl de Dood het bord afspeurt Naar de toets met delete…

Mijn vriendin vindt mij een grote nul en zegt "te heet? Dat is flauwe kul" "Ja maar" zeg ik "het is veel te heet. Ik glij er vanaf door al dat zweet. Maar misschien gaat het morgen beter en ben ik dan geoefend zweter, die zonder er vanaf te glijden, jou naar een hoogtepunt kan rijden.…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

dat meisje dat zich een vriendin noemt echt geen ware vriendin voor je is…

Je moto gaat en komt zo vroeg in de morgenstond Waar ga je heen telkens weer mijn hart bonst en laat niet los Dat wervelend gevoel dat gemis dat alsmaar komt Wat wou ik je klein als zakformaat overal meenemen naar waar ik ga Pijn doet mijn lijf ik weet niet hoe dit nu hier verder moet Ik revolteer het was zo goed wij waren…

Anderen zeggen het leven staat niet stil dat blijft maar in mijn hoofd spoken omdat ik niet altijd kan dealen met de pijn zal ik steeds die naam reciteren mijn hart is niet stuk er is een scheur geslagen zo plotseling onderbroken totaal tegen mijn wil is er een rouwopleiding waar ik dat gat kan leren repareren misschien door niet…

toen ik mijn lief jouw licht nog was jouw houvast in donkere dagen droeg ik niet meer dan roze huid en liet de liefde zorgen dragen zo vaak als wij de maan bedekten en duisternis ons lijf verborg verstrengeld tussen wit katoen was jij alleen mijn grootste zorg maar nu heb jij een nieuwe muur waarachter jij verschuilt en klaagt er is een…

het avonduur we gaven de eenden restjes brood speelden verstoppertje in de schuur en jammer genoeg werden we groot...…

uit water en steen rijzen witte pilaren op zoek naar de lucht…

Groots in nietigheid Schrijf, blijf Geniet dat moment Meer krijg je niet Erkenning duurt Slechts een seconde Herkenning, pretentie In zoet verzuurd Strijdend voor geluk Ik loop stuk.…

erin Gelukkig verzelde hem vriendin Die vroeg waarom geen bandje Je praat en bent helemaal in De wereld van een schone dame Je trekt aan je sigaar en blaast Beschaafd als heer je rook Plots brandt je sigarenbandje En je vriendin ruikt dat ook Je zit er dan gans naast Een heer zorgt voor aroma En jij die slechts krantenas blaast Uit…

Ik voel iets voor je meer dan normaal meer dan anders ik zou het niet moeten doen meer om je geven dan normaal is jij bent mijn vriend en ik ben een vriendin gewoon een vriendin jij ziet me niet zo kan het niet zeggen ik weet wat je zal doen het zal niet zo moeten zijn maar het wil niet weg kan niet weg ga alsjeblieft…

Stilletjes kwam je in mijn leven Allengs meer en meer Samen al die jaren overleven Kwaad, goed, geluk en pijn Ik weet het niet meer, het heeft zo moeten zijn, Alles ging voorbij, maar jij was er altijd, jij bent gebleven…

Voor alles wat wij waren, wij bestonden voor elkaar wij stonden zij aan zij jij niet belangrijk beter dan ik maar gelijken wij bereikten een hoger doel: namelijk vriendschap, en zelfs kameraadschap met diep, innig gevoel!…

Als de zon het land te rusten kust en het nachtduister de avond begroet, ben ik mij wel heel pijnlijk bewust dat ik jou moet missen, voorgoed. Ik hoor je stem in de warrelwind, die kringelt rond mijn lege hoofd, dat nog wel duizend beelden vindt, donker, want jouw licht is gedoofd. Bracht ook duisternis in mijn hart en ijskoude tranen op…

met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or not to go’ Mijn persoonlijke maximale opdracht is dan ook Te minimaliseren, te leren de eenvoud van het ‘goed’…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Toen hij zijn vriendin een oor wilde aannaaien, verloor hij zijn gezicht…