Vriendin
Vriendin, je ogen stralen niet
De sprankel is totaal verdwenen
Je levensvreugde nam de benen
Dit aan te zien doet ons verdriet
Je lijkt gehouwen uit graniet
En niemand kan je hulp verlenen
Vriendin, je ogen stralen niet
De sprankel is totaal verdwenen
Het is alsof je niets meer ziet
Je had een schrijver in je genen
Van schrik begint nu ons verstenen
Het zwart wint het van coloriet
Vriendin, je ogen stralen niet
Geplaatst in de categorie: literatuur