Alle inzendingen over Glad OR Been

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

onder glad gereden banden van een aftandse tweedehands fiets kraakt aangevroren dauw koude vlagen uit het oosten landen straf op pasontwaakte wangen wind en weerzin spannen samen tegen verkleumde benen zonder kracht tot over de neus gestoken in een warme das en winterjas drijven gedachten verlangend af zoekend naar de zomerzon die…

Zwartdoorkijk nylonkousen vormend benen... glad lustopwekkend gevoel...…

ik heb je niet gevouwen jij hebt jezelf te water gelaten hard rennend op lange benen het scheepje in je hand dat zonder ruime sop meteen op de golven teruggaat naar het strand wij hebben het scheepje op droog zand gelegd vouwen glad gestreken en langzaam op gekalefaterd ondanks jouw dwarse te water lating ben je goed gedoopt…

De dag verwacht een gladde kop - helder genoeg om de dag te dragen.…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

Verveelt leest zij over verkleinen of vergroten botox voor gladde illusiehuid voldoen aan de norm plastische chirurgie geeft vorm. Jasmien danst briljant zij heeft ogen die kunnen zien oren die horen twee armen twee benen tien vingers en tenen.…

Maar zwarte medemensen weten beter: Die blanke benen lopen voor geen meter…

laat me van je benen houden ze aanbidden, zoenoffers brengen tot mijn hoogste goed beschouwen na die zwaai, waarmee je zei dag vreemde, heb je ze gezien?…

kan er niet meer tegen die spanning ik hou het niet meer uit heb daarom besloten de benen te nemen te beginnen bij je mooie voeten…

Haar benen op de grond gezet.…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

tot water Spartelend maken ze steeds kleinere kringen Een gladde waterhuid omsluit hen en kuilt in, wist alles uit in golven…

Topless staat zij daar Haar borsten lelieblank Lippen nat en gekruld Taille breekbaar rank Lange benen gebruind Tepels als rozenknopjes Ze rommelt in haar lade Tussen de talloze topjes Haar billen trillen zacht Glad glinsterende huid Met elegantie en allure Trekt ze haar string uit Gevonden wat zij zocht Trekt ze aan haar sigaret…

Iedereen heeft normaal stijl, glad haar. Maar, ik weer, heb krullen al wel 13 jaar. Dat valt echt niet mee. Het is echt zo'n dikke bos. Ik kan wel met dit haar gillen: ik heb het zelfs op m'n billen, in m'n oren en neus, in mijn navel en aan m'n wimpers, aan m'n tenen en ook op m'n benen.…

tijd van toen vroegere onzekerheid houdt haar nu met beide benen stevig op de grond je kunt trots op me zijn klinkt haar fluister tussen ijzel en sneeuwvlokken door een glimlach parelt sterren…

je hand ontrimpelde mijn huid streek zachtjes glad wat in groeven van verdriet zijn bedding al gevonden had ontkleedde mij ging teder plagend langs mijn borsten tepels richtten zich fier op door het laveloze dorsten cirkelde steeds lager langs mijn buik vertoefde diep tussen mijn benen ik haalde jou binnen bereik tot onze passie was…

Je bent zo zacht en teer jouw huid in mijn hand jouw volle lichte gewicht jouw warme verlangen naar de extase van toen jouw bronzen lichaam in Verona onsterfelijk was en ik geknield voor jou tussen jouw benen oploste in liefde.…

want er is iets aan de hand Ik zal zoeken naar de juiste woorden en zinnen die er echt toe doen Ik zal wikken en blijven wegen tot er staat wat ik bedoel Ik zal onvermoeibaar horens vatten en trefzeker koppen slaan In zinnen die de lading dekken en de dichterskunst verstaan Dit lied zal potten breken en tintelen door merg en been…

Een man zonder benen in Rome Wou graag twee protheses bekomen Maar toen ie eens las Hoe duur zoiets was Heeft ie heel snel de benen genomen…

Een heftige vrouw uit Terheijden Wou mij met haar benen verleiden Maar 'k zei tegen haar: Doe snel uit elkaar Want risico's wil ik graag spreiden…

Ik denk nog heel vaak aan Marlene Wat had zij een heerlijke benen Doch elk exemplaar En dat was nou naar Had ook van die heel lange tenen…

onbestaand hij weet niet eens wie ooit de muren overschreed hij loopt, zich veilig wanend, richting graf tot peilers worden stukgegooid, tumult en chaos schudden denkpatronen door elkaar, het zelf voelt zich met vrees omhuld in beeldenstorm gaan werelden teloor wie ben ik nog, wiens overgrote schuld dat ik al denkend plots een been…

Twee buitenbenen passen niet bij elkaar, ze lopen zo raar, zei ze onbeheerst gedecideerd. Een buitenbeen verlangt naar een binnenbeen, stabiel en veerbaar. Alleen zo loop ik recht op ‘t pad.…

Als je in je leven, altijd aarzelt een stap te gaan, bemerk je, als je oud en grijs bent… Dat je, je hele leven, op één been hebt gestaan.…

sterfelijk vertraag ik mijn verhaal het breekpunt zichtbaar wanneer lijnen aan kracht winnen, golven worden die ik schep tot schuimend lichaam er waait een gedicht uit grillig gevormd ook door het zilte aangetast mijn handen halen zich open aan de horizon versieren illusies met schelpgeruis opnieuw in deze volgorde van emotie…

Samen verzwachteld om Het zere been Zijn zij minder bang.…

en scheer mij glad” © Jan-Clemens Lampe, maart 2003…