benen en vinnen
sterfelijk
vertraag ik mijn verhaal
het breekpunt zichtbaar
wanneer lijnen aan kracht winnen, golven worden
die ik schep tot schuimend lichaam
er waait een gedicht uit
grillig gevormd
ook door het zilte aangetast
mijn handen halen zich open aan de horizon
versieren illusies
met
schelpgeruis
opnieuw
in deze volgorde van emotie
schaduwen liggen
stil
op een meeuw
die ook jij zag
of ben ik het
die met een witte zakdoek
de vloed
veeg
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/
Schrijver: kerima ellouise, 29 maart 2013
Geplaatst in de categorie: psychologie