Alle inzendingen over Grote Beer

Als 's avonds Kleine Kwispel mij uitlaat, kijk ik altijd even of ik Grote Beer en Kleine Beer zie. Dat zijn sterrenbeelden die mijn vader mij heeft geleerd. "Een groot pannetje en een klein pannetje", zei hij dan. "En als je Grote Beer ziet", zei hij, "dan is hij altijd bij Kleine Beer in de buurt".…

niet meer bestaan wist mijn vader toen al dat ie dood zou gaan ergens tussen venus en de grote beer staat een ster die al bestaat hij dan niet meer nog heel goed is te zien en wie weet misschien is die ster tussen venus en de grote beer wel mijn vader die al leeft hij dan niet meer daar aan de hemel is te zien wie weet misschien....…

zij staat op de voorjaarskermis wat onwennig puberaal met de armen om een grote beer die hij voor haar geschoten heeft erachter staat de kop-van-jut de beer kijkt toe wacht en lacht het laatst…

De mens is het slijk dat uit zijn handen gleed toen hij nietsvermoedend de maan verplaatste de grote beer verwekte en water bij de vissen deed terwijl een moddersculptuur zijn armen strekte.…

Het is een grote beer! Hij zoekt een zeugje en en stinkt naar de pis ‘Instagram’ meldt reeds zijn Rataplanbezigheid Ann krijgt een vraag of haar man er weer is?…

Dag volle maan daar was ik even ik kom onder jou staan om mij bloot te geven Ik heb niemand meer slechts adem en lijf jij en grote beer zijn mijn tijdverdrijf Dag volle maan waak over mij geleidelijk aan voel ik mij vrij...…

Ontzaglijk zwenkt, angstwekkend hoog en wijd De Grote Beer zijn gouden majesteit. En ijv’rig zingt klein krekeltje zijn lied. ’t Leven is kort, en daarom slaapt hij niet. En rusteloos orgelt de waterval; Geen duizend eeuwen en zijn berg is dal. Onhoorbare secondenwijzer, gaat De Grote Beer langs de wijzerplaat.…

Vlak boven het havenkantoor schittert de Grote Beer. Elk ogenblik is een groter gevaar. Een maand geleden werd hier een schipper verdronken, de hand op het hart in het water De boot is verkocht, de ligplaats vergeven, maar de hond is aan boord. Aan boord is de hond nog. ---------------------------- uit: 'Leegte lacht', 2012.…

De grote beer in 't luchtruim De late maneschijn Een juffrouw met een breikous Een transparant gordijn Een lang vervlogen reek'ning Een durend carillon Een stukgetrapte otter Een kop gebruikt bouillon Die geven al te samen De tandeloze mond Een hardverscheurend knagen. De Rijn stroomt teugloos rond.…

het ochtendgloren Vroeger kon ik uren turen Naar de grote en de kleine beer Dat kon soms uren duren Maar of je daar nou zoveel van leer?…

deze nacht neemt zichzelf tot vrouw wekt de doden uit de valkuilen van het niets ik sta aan de reling van een eindeloze brug wuif naar het nageslacht ongelukkig maar toch sierlijk val ik eindelijk en klinkt trompetgeschal ik neem met list en kompas mijn vaste positie in in de buurt van poolster en grote beer ziende leef ik verder…

ochtenstond, goud tanden verbrokkelen knipperende ogen licht ligt onverstaanbaar over een verdeeld land, men bouwt een toren, horizontaal het oosten licht op firma Het Zuiden zoekt de Grote Beer de zee glinstert naar de horizon volkomen buiten westen een zon verdwenen de kleur is scharlakenrood…

lief, mijn lief ik moet je, wil jou nog beminnen rond de maanlach bij de roep van de uil het blinken van de grote beer lief, mijn lief ik zie straallichtjes een weerschijn langs het hemelsbaldakijn o, hoe vertel ik jou… van de betovering hoe een nocturne mijn hart bespeelt duizend noten in een schildering geluksmoment in…

de stille nacht omgort mijn mantel van eenzaamheid en pijn van afgesneden zijn de stille nacht neemt op mijn tranen en kleine Beer kijkt teder op mijn huilen neer de stille nacht luistert geduldig de nieuwe Maan is zelfs zichtbaar aangedaan de stille nacht kalmeert mijn twijfel en grote Beer maant mij probeer het mog een keer…

Het is een hilarisch gezicht zoals de aarde wordt verlicht door de zon en door de maan de grote beer die je aan de hemel ziet staan de poolster straalt in volle kracht het is een koude heldere nacht een ster gaat op de vlucht ik geniet van de avondlucht het is een prachtig fenomeen ik vergelijk het met een edelsteen een ster is net een diamant…

Ik herken de sterrenbeelden die hij me aanwees: Grote beer en Kleine beer, Steelpannetje en de gordel van de Melkweg. De wolken weerkaatsen het licht van de nacht, dat in duistere holten ondergaat. De maan, halfgedroomd wezen, hangt stil. Ik juich van binnen om wat onvergankelijk is en afstandelijk tegelijk.…

Als ik slaap ben ik als trilling in verre oorden, verneem ik woorden van zuid en noord, als door een open poort zie ik de grote beer naast de kleine ook diep in slaap iedere keer. Zie ik slaperige andere sterrenpracht gedurende de lengte van menige nacht.…

Waar elke avond weer, Men zich verwondert, Zich verwondert over de Grote Beer.…

Tot we bijna blijven kleven - heel even- aan de honing van grote beer. Er zijn meer dan duizend dingen boven de dertien daken waar we nooit van los zullen geraken.…

Vertaling kwatrijn: “Wees maar niet bang van deze Grote Beer, Het land van Tolstoj, steppe en baboesjka, Van Dostojewski, samovar, Petroesjka, Want ècht, die Poetin is een toffe peer.”…

nu het kindje slaapt, zijn handjes rond het lakentje gevouwen slechts de vingertjes wat zichtbaar door beweging waar de mouwen van zijn jasje als twee kokertjes omringen lieve dingen in mijn hart, mijn uitzicht overstemt de smart van toen voor even in dit leven is geen plaats meer voor een grote beer die grommend grauwt de weg voelt…

Maar toen 'k een kind was, zag 'k de Grote Beer: Was dat gevoel niet echt? - Ik weet 't niet meer. Zei grootmoe niet, dat God 't sterrengewelf Geschapen had - ORION! - O, daar is 't, Daar is 't! Nu weet 'k weer, wat ik altijd wist: Ja, Ja, Ja, Ja: Ik ben het wereld-Zelf.…

Bloot slapen in een malariamuggen hemelbed therapeutisch zwemmen tussen de haaien een rodeostier met mijn dijen bedwingen in een ruimtecapsule naar de Grote Beer Om één keer hem te horen zeggen, vanuit zijn buik ik ben blij dat je weer bij me bent Ongekend.…

de Grote Beer! En dáár, boven die schoorsteen, is de Pool.' - Wat toen profetisch in je ontzetting school, Zag ik ontvouwd: 't Hoe zag ik en 't Wanneer. Jou greep, die half bewusteloos jij zocht.…

Vanuit de Grote Beer en de Pleiaden Wordt de mens gevormd door zeven stralen Door in het stoffelijke af te dalen Worden plus en min goeden en kwaden Wij zijn de vruchten van kosmische zaden Meetbaar op louter dichterlijke schalen Langs de lat gelegd door het vertalen Van een begrip als helen en als schaden Het midden houdend tussen droom…

Beer brult van ver.…

Beer, denk ik keer op keer Wie of wat, beweegt tussen de Sterren, de touwtjes met een ruk Of is het Leven, een Schitterend Ongeluk…

Gedacht, verbeeld en zo helder raakt de nacht ons waar wij liggen, tussen grote Beer en Stier en alle sterren in het hemelse gewelf, belichaming van verbeelding, wat we in elkaar en de aarde zien, verlichte huid en ziel uit het stof van alledag, niet door de tijd te zijn versleten.…

Als de dichter aan de toog gezeten door de grote beer gebeten aan het betogen gaat: "Zonder tamtam, zonder blabla ik heb tram tien gezien, voilà." Hij heeft zijn krukken weggegooid en mag nu blijven zitten. Iemand sprak over de hond van de man in de maan, 't is van horen zeggen zou je zeggen.…

Kijk eens, konijntjes in een kring die spelen zakdoekje leggen ze weten heel goed dat ze het aan niemand mogen zeggen De eekhoorn in de boom kijkt naar twee grote beren hij wil dat ze hem vertellen hoe hij zijn brood moet smeren In een grote vijver zwemmen een witte en een zwarte zwaan ze vragen steeds of iemand mee naar Engeland wil…