Alle inzendingen over Hans van Mierlo

Enkel Connie Palmen en Hans van Mierlo; Hans van Mierlo en Connie Palmen. Tot het einde toe...dan: vreugdevol verdrietig vredig verbonden? Een speciaal echt-paar.…

Hans van Mielo is niet meer hierzo. Pechtold en Telleman blijven toch doordraven want helaas is D66 nog níet begraven.…

De heer van Mierlo is overleden Een waarachtig man en zeer charmant De buitenkant gelijk aan de binnenkant Zo wordt door velen alom beleden Maar nu: Kamerleden van rechtse aard Hebben onfatsoen tot hun norm verklaard…

In Mierlo zag ik de Dichter des Vaderlands. Voor vier jaar maakt hij het bont. Hij reist de hele wereld rond. Hij komt ons echt te nader thans. Je wordt geestelijk rijk, verdient weinig poen. Het is een rotbaan maar iemand moet het doen.…

westminster de wereld afscheid neemt als jou vijftig jaar het leven kalendert schaft het verre nepal af wat wij feesten het rood-wit-blauw en oranje van onze koninklijk gevierde monarchie tussendtijds van trots op nederland de latere moeder haar partij verlaten moet en wordt de betuweroute officieel nu ben jij 60 weer in het jaar van de haan…

De hanen melden de dag, als zij immer deden. Gisteren woedde de slag, gisteren heerste de vrede... De hanen melden de dag. De hanen riepen het licht over de wereld uit, toen het doofde in een aangezicht donker van aarde en kruit. De hanen weten niet hoe rood de morgen is, die hun eeuwen oud lied krijst door de duisternis.…

Hun grimmige blikken wanneer de hanen elkaar verwonden met aangebonden dolken. Koperen veren dwarrelen neer maar het duel kent geen winnaar. De tijd, een geduldige verpleegster, zalft de wonden, ziet het gehavend vel. Een lel werd verscheurd, een vlerk…gepluimd. De haan tolt van ongemak en vult de dagen, zwelgt kruimels en zaden.…

op de grenspaal van mijn erf staat een suffe haan met ogen van mat glas zijn keel is lelijk opgezet ik houd hem een handpalm voor waar vier maïskorrels glanzen maar zijn krop, het speeksel weigert zijn kop keert schichtig op een gladde toren van wervels hij zoekt het minste gerucht het koper van zijn veren het rood van kam en lellen…

Hassi, Hansipansi uit het oog verloren broertje, teruggekomen kwam ik een wereldgozer tegen Bolknak, maar niet de sigaar Gevoel met handen gegeven Vanuit zijn tenen Ik groet je, Hamol, En jij begrijpt wat ik voel.…

zondagmorgen vroeg meeuwen drinken aan een plas de iepen zwijgen ik stap langs holle wegen er kraait een haan oproerig…

OVER EEN HAAN Een haan, verminkt tot een kapoen, was daardoor niet in goeden doen. Zijn carrière bij de kippen was stuk, gelopen op de klippen.…

Wanneer het gaat om dingen te doen, die niemand leuk vindt, wacht iedereen op de ander, echter: wanneer er leuke verwachtingen zijn, barst het van de haantjes!…

“Daar kom je weer aan “, Zei de kip tegen de haan. “Doe mij een lol, Mijn ei zit al eivol, Ga maar ergens anders staan”.…

haan in de wolken waait met alle winden mee er is geen keuze was het kippenhok zijn thuis zette hij kip naar zijn ha(a)nd…

Laat geen hart koud zijn als gure winterdag Kleurloos, hard, grauw bedekt door wolken Alsof er nooit geen warmte meer wezen mag Slechts afgunst ons innerlijk kan bevolken Laat elk hart warmer zijn dan een zomerdag In stralende zonneschijn geboren In glans die men aan de horizon ooit zag Met vogelzang die elk mens kan bekoren Laat elk hart…

boom van een gevoel als u begrijpt wat ik bedoel kleinkind gezond geboren bompa's spraak verloren maar nee hoor 'die mooie ogen gelijken die van oguh ze zijn van mijn' mijn commentaar is dat dit niet raar is hugo ging wel uit z'n dak met d'ogen uit z'n zak ------------------------------------------------ Compadre Hugo van Mierlo…

de haan ging hem bezoeken deze zocht in zijn boeken en dat heeft succes gehad Als u eens door Haarlem rijdt onderbreek dan uw reis want dan hoort u het bewijs de haan is zijn frustraties kwijt Haarlem heeft weer een trotse haan de logopedist is beroemd en blij dat zijn naam wordt genoemd de haan is weer aan het werk gegaan…

Enfin, wie denkt dat hij 's morgens geen raad met zijn tijd zou weten, Kan gerust zeggen: "Ik ben mijn Natuurlijke Historie vergeten." Want integendeel vóór 't ontbijt Is 't een haan zijn aangenaamste tijd. Volgens Grotius en Puffendorf is de haan Eigenlijk gezegd een Mahomedaan.…

Er zijn van die dagen dan roep ik mijzelf bij naam om mezelf te vermannen Zo riep ik naar jou, want ik zag, dat je weggleed in zwijgen en niet in de stilte, die goed doet die neerdaalt zo langzaam overgaat in de veilige nacht Het was niet je droom tussen slapen en waken die soms ook voor mij de beelden van heden en vroeger verfraait…

zo'n hanengekraai hij belandt nog in de pot wegens buurtlawaai…

achterhaald bestaan leiden de zwierige zuidenwind ongekende luchtstreken meevoert en de vale zon tinten tovert de IJssel meandert langs zware en ijle dijken het grijze water graast oeverloos wil het vuur beteugelen op frêle vleugels aangebracht een uithijgende ranke twijg als een kunstig dansend koord in de verte kraaien vol plezier alle hanen…

vurig rood gekamd wakkert hij de wereld bij het sterven van de nacht met gekraaide boodschap over weer de geboorte van een nieuwe dag majestueus deftig de veren schuddend poot hij vinnig dan zijn territorium doorheen zegetochtig klokkend de hennetjes lokkend zijn doen noch zijn laten sporen het vermoeden van diep verlangen naar…

Ziet gij hem op de mesthoop staan De fiere haan? Zijn staart, - hij schittert als een vlam; En rood als bloed, - zo is zijn kam. De lange sporen Zijn scherper dan een doren; Zijne ogen branden in de kop, Hij zet een krop, Als wou hij zeggen: "Pas hier op, Of: klop!"…

Na de klap schrikken we Van zijn ononderbroken gebrul En moeder die ogenblikkelijk toeschiet Om haar kind te ondersteunen Kreunend op het asfalt Ligt hij met gebroken been Verbouwereert voor de auto Door een mensendrom bekeken Wij gestald bij vrouw Kooi Nadat de ambulance sireneschallend Ons kleine broertje per brancard Afgevoerd heeft…

de haan zal kraaien noch draaien wanneer de meid zich stille houdt hoe hoog haar rokken ook zwaaien de haan zal kraaien noch draaien lust doet harten feller laaien dan het opgepookte kachelhout de haan zal kraaien noch draaien wanneer de meid zich stille houdt…

Het is alsof ik dichter bij Hans kom en bij de redacteur Hans Polak, de woorden trekken minzaam krom, worden stofvlinders uit een strak pak.…

handgeschreven brief voor geliefde Han dat had je niet gedacht hé Han nee toch jawel hier istíe dan de langverwachte Pim, Lisette en Wim hebben een mobieltje zij waren jarig weet je nog van toen Koen uithuizig was door schotwonden de meeste buren liegen over ligfietsen zo ja waarom niet hé Han ja toch postcodeloterijen liegen never nooit…

Het haantje dat het op een kraaien zet Wanneer de nieuwe dag is aangebroken Wordt nu op zijn instincten aangesproken: Een haan is ook gebonden aan de wet. En straf of niet, geen haantje vindt het fijn Om daarna de gebraden haan te zijn.…

Er is geen haan die daar naar kraait. Geen ochtendlicht aan de horizon. Geen wind die opnieuw door waait. Geen geur van gemalen koffiebonen. Er is geen haan die daar naar kraait. In de verte galmt opgewekt gezang. Voor groei van de zaad die je zaait. Maar het is geen alt, tenor of sopraan. Wederom geen haan die daar naar kraait.…

Al bij de start bleek dat Hans Roest zou winnen Dankzij de voorsprong die hij daar al had. De voorsprong van een neuslengte was dat, Het wereldkampioenschap had hij binnen. Wat hij de rest aandeed durf ik te gokken: Naar hen heeft Hans een lange neus getrokken.…