Alle inzendingen over Hemel OR hel

Welkom in de hel waar karakters worden gevormd kasseien worden gekraakt door banden vol met lucht muren worden beslecht waar elementen samen komen in emoties welkom in de hel, de hel van vlaanderen.…

niemand horen kan en trek de zon uit de hemel zodat ik je vinden kan schreeuw van binnenuit zodat ik je zoeken kan nee, geen hemel te hoog geen God die mij tegenhoudt of wie anders dan?…

Ordenen geeft mij gevoel van lekker bezig aan het paradijs. Bijna gelukkig met verliefde geliefde van het ogenblik. Even de droom van de totale vervulling boven de natuur. Het echte samen met de geliefde ander, het pure weten. Mijn god, waarom laat je mij in wanhoop van wanorde?…

op zijn Baan (zijn gekoesterde Werk) te verliezen En kom ik sluipender Wijs terug naar waar Ik twee en twintig Jaar geleden gebleven Was - terug naar Tegendraadse pubers Die erg van mij Houden, zeggen ze, En naar een Collega die weliswaar Later binnen kwam Dan ik maar wel Mijn nek Gebroken heeft - Terug naar de hel…

Verblijvend in de hel Wilde ik ontnemen Wat ligt in het verschiet Niets voelend van de rijkdom Die de liefde biedt De ogen eenmaal open Verdreven heb ik jou Naar waar je hoort te zijn Vergaan zijn al je vlammen Je duisternis en pijn…

nacht begin juli als de merel zingt om een nieuwe dag aan te kondigen zit ik ontroerd in mijn stoel en denk aan alles wat ik verkeerd heb gedaan aan wat anderen mij hebben aangedaan waarom we eigenlijk zo met elkaar omgaan waarom God oorlog is waarom liefde lijdt tot strijd en tijd wonden heeft maar geen woorden om ze te helen…

zonder vooraankondiging wordt de tuin bediend bloemen buigen voor eigen leven verduren de kracht van het helse hemelwater vol verlangen wachtend om zich weer op te richten na deze zwaarvallende maaltijd…

Wie stal al mijn dierbaren Die ik liefhad met hart en ziel Hoe vertel ik ooit mijn kinderen Dat de hel uit de hemel viel.…

dat zij zijn paden ging om samen de hemel te ontdekken of de hel minstens echter het leven verzonk de toekomst in een kopje bloedrode thee die gedronken werd als adem van het ongeborene engelen bedekten de bodem met sneeuw terwijl een vloot van verliefden schipbreuk leed in een zee van ijs toen zij de hemel zochten of de hel minstens echter…

ik penseelde in kleurige streken de muziek op het doek mijn hart zong woorden die zich lyrisch voegden tot een liefkozende groet een enkele strofe pastel met ijle tonen reikend naar hemel en vurige hel midden op het linnen danste het hart onze melodie van een purperrood leven een gedicht met liefde gegeven in dit schilderij vol…

ik zag je lopen in de stad laarsjes hooggehakt korte rok en broek een snoet die ondeugd spiegelde in ruiten speels bepakt met tal van tasjes flaneerde je met korte pasjes met de zon warm schijnend in je haar negeerde jij bewonderaars toch lachte je naar mij het was heel even hemel toen ging het paradijs voorbij…

verborgen onder een vernis van zoekgeraakte woorden staken we wat we zeggen wilden in een nieuwe eenvoudige jas we vergoten geen bloed haalden niets overhoop hemel en hel bleven ongemoeid er was strijd noch gewoed in de ontembare stroom van die ingeblikte taal verloren we de vurige woordenstrijden van weleer…

Niks duurt... voor altijd ook al denken of wensen, wij mensen, dat ooit eens! Niets is voor altijd alleen het land waar altijd alles is, is voor altijd!…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

donkere wolken zon op de kerk kolkende bomen dansend op Mozart hemelse hel helse hemel blij dat ik zie van achter het raam…

Waarom dromen er mensen van de hel, een woeste wereld met bladloze bomen, beestachtige mensen, dorstige slachtoffers theaters waar de moorden echt zijn en van leuzen in bloed geschreven? Waarom fantaseren ze zo over een beter leven over een nieuw begin?…

gat Een poort naar de hel De hemel voor mij gesloten Maar de duisternis wil mij wel…

Ingetogen glimlach zo stralend ook uitstralend; wat is alles betovering Is dit waar een machtige wondere wereld zo boordevol verwondering? Kras dat houden van zo rijkelijk groots inhoudelijk is Een grootscheepse ommekeer in mijn wereldje, lekkerder dan de fijnste dis. De paardenmolen deinst in crescendo de hoogste sferen in Gekir van een peuter…

Huis, tuin en keuken, dat is de hele hemel, het hele geluk. Vergeet verleden, vergeet de verre toekomst, vergeet de hel maar. Stop de ellende van onvervulde wensen, van mededogen. Luister de vogels, de schepper schept en ordent zijn hemel voor jou. Wat ik wil, gebeurt altijd, nu hier en overal dus.…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Hoog in de bergen is er heel de hemel om -- gelukkig te zijn.…

Het leven gaat door met de tijd als zekerheid tot de hemelpoort.…

Met stil verlangen staart hij naar de hemel en krijgt dan vertrouwen.…

's Namiddags zagen we haar staan aan de drukke hemel, boven de helle daken: verdwaald, lauw en flets had de maan, het dient gezegd, toen allerminst iets van een baken. Misplaatst als een kikker op een racefiets, een smeltende, vale, in een dof laken gewikkelde bol kaas, hinkend naar niets via zenit en nadir, geenszins blakend.…

woon op de aarde ben werkzaam in de hemel en verdien de hel…

Oneffen en gebroken niet meer heel en ongedwongen Hard klinkt het breken en de trilling diep en doordrongen Hoe heel ik dit vragen mijn voeten, hoe bewandel ik dit kapotte deel Zacht, zegt mijn hele natuur zacht is hoe ik dit heel..…

Door één lief woordje zou zich laten winnen, Door één gebaar of vriendlijke oog-opslag Of door een luide open-heldre lach Na veel gevlei's en zachtjes-aan zoet minnen Ik, die droef-wachtend op des Levens tinnen Melodieus zit klagend, naar de dag Opstijgend glorieus, van wat eens mag Bevredigen mijn ziel…

Donkere wolken Vol dreiging in Het westen Met een paar Laatste sliertjes Licht van de Voortijdig ondergaande Zon - de dag die Zich vermoeid al Vast te rusten legt Voor ze voorbij is En dan onverwacht Een geweldige kegel Van licht die schuin Over het toneel van Deze wereld strijkt En U die ons zo maar Voor het voetlicht…