2845 resultaten.
Geen beminnen meer aan
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 530 Langs de grauwe muur
waar grijze specie
verhardt door de tijd
geslagen gaten dicht
banen slepende sporen
zich een weg naar
de ras naderende lente
welke licht ontluikt
een verdwaalde krokus duwt
groen gras opzij het lijkt
wel of ze knipoogt maar er
is geen beminnen meer aan…
Kroop de mist tussen de bomen?
gedicht
4.0 met 10 stemmen 6.718 Dan is het herfst.
Vloog de bonte kraai over het dak?
Dan is het herfst.
Zaten de blaren als vanen aan de takken?
Dan is het herfst.
--------------------------------
uit: Verzamelde Gedichten
G.A. van Oorschot, Amsterdam…
Augustus
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 208 Wat willen we in onze herfst gaan doen?
Wat laten?…
Herfst van het leven
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 800 De zomer brengt ons bloemenpracht,
de herfst vruchten om te oogsten,
om na de winterstilte voor bezinning,
in de lente met vernieuwde geestkracht,
op te bloeien,
mooier en sterker,
als de vuurvogel uit zijn as.
Wat niet meer groeit,
vernieuwt,
en bloeit weer op.…
Ook deze herfst ...
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 147 en ook deze herfst zal voorbijgaan...…
Ontluiken .....
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 428 Blaadje voor blaadje
zacht als fluweel
vouw ik je open
heel voorzichtig
zoek ik mijn weg
stap over doornen
kijk vol liefde
in jouw ogen
verward doch teder
vind ik mijn weg
gehuld in nevel
raak ik de roos
teder ontluikt
hervonden gevoel
wijst groei de weg…
haar hermitage
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 909 paf voor paal, druppels
gespleten golven
fluisternis toekomst
ontluikt ommuurd....
laatste 14 titels van de door mij bewierookte dichter Metha door mij geordend tot een betekenisgevend geheel...…
Herfst
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 639 de herfst en dus opzij?!…
WELKE HERFST
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 155 mooie herfst
mij nog vertellen
wat ik nog niet weet;
op mijn levenspad
bijna op m’n verst
voel ik immers de herfst
ben met haar omkleed…
herfst in mahonie
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 315 herfst kiest zijn kleuren
van een somber palet
waar een schilder van licht
zich juist tegen verzet
een blauwdruk van herfst
met verlies van het blad
en al wat je ooit
aan geluk hebt gehad
de pijn van de herfst
met de kleur van voorbij
de geur van geweest
en het verval van nabij…
herfst in mahonie
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 204 herfst kiest zijn kleuren
van een sober palet
waar een schilder van licht
zich juist tegen verzet
een blauwdruk van herfst
met verlies van het blad
en al wat je ooit
aan geluk hebt gehad
de pijn van de herfst
met de kleur van voorbij
de geur van geweest
en het verval van nabij…
Wilde tuin
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 777 haar spiegelbeeld gaat scheep
ten onder aan verborgen ijs
en mystiek gehavend oppervlak
geeft enkel vragen prijs
beweging voert haar dronken
wat haar binnenste ontluikt
en met hypnotiserende verhalen
je wereld binnenduikt
ze is als snijdend sap
dat met stalen glimlach wraakt
rots van leven, beschreven skelet
wat nooit versleten raakt…
gehuild verleden
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 1.032 haar verleden huilt
hernieuwt in dromen
gegroeid verlangen
ontluikt als bloem
verstrengelde handen
op het pad der rozen
kronkel deze liefde
langzaam in tijd
waar woorden dansen
jouw lach verleidt
het aanraken een streling
in een kus verglijdt
en de nacht in tranen
haar verleden huilt
de zoektocht naar morgen
in mijn armen schuilt…
gestolen moment
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 107 Kijk in de spiegel, nu de dode
hoek de blinden ontluikt.
De hand betast ongenode,
volgt de contouren en iedere groef.
Een vinger penseelt de lippen
sexy karmozijn op proef.
Ledige ogen blikken naar binnen,
treffen zichzelf
en komen tot zinnen.
Doof het licht, doof het heden,
wat nu was
is alweer in tijd vergleden…
Zo eenvoudig
gedicht
3.0 met 6 stemmen 5.067 Zo eenvoudig als een waterdruppel,
zo helder als een splinter berkenhout,
Omdat het veulen geduldig en voorzichtig
uit het paard valt en kan staan,
De vis als een metalen traan ontluikt
en kan vliegen, de mens after all
Moeizaam leert zwijgen en wegzijn
tussen zijn gewapend steenslag,
Zo eenvoudig, zo helder is het niet
wat ik overhoud…
Morgenlied
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 167 Het eerste licht is aan de kim verschenen
de rust van deze nacht, het heeft mij wel gedaan
en weldra siert het zonnelicht
een nieuwe dag waarop wij ons verheugden
van samen zijn en op de wolken staan
tot de avond valt en stilte van de nacht
ons weer omsluit, waarin wij dromend rusten
totdat het licht weer aan de kim ontluikt.…
Herfst, Herfst
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 608 van een vlucht wijde kranen trekt
de mist tovert een blinkend
zilver langs duizenden draden,
die deinen op zachtgroene jade
van laat, maar mals herfstgras
hoog in de wolken hoor ik
mijn buizerd zacht miauwen,
ik zie de lage zon en ik weet,
het is nu herfst, echt herfst…
Het mystieke
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 100 ik ben geen
sprookjesverteller
van huis uit
ik kies de stilte
droom mijn wereld
die binnenin ontluikt
natuurlijk tuig ik
de kastelen op met koning
en wat prinsen aan het hof
maar hun gebakken lucht
slaat aan en laat het
mystieke voor altijd gaan
ik wil spelen
de ergste confrontaties
tussen groepen liefdevol helen
in een wereld…
Het komt goed
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 345 een regendeken legt zich
over de lege straten
van een slapende stad
kiltedruppels raken
een smaak van verlaten
pijnigen een hart
stilte schrijft zich
in vergeten gedachten
zoekt een openheid
-
zonlicht komt, ontluikt
wekt een verwachten
het is nog zomertijd
de dichter wikt, schikt
verzen tot een bloemlezing
een bundel vol…
Allerzielen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 827 Als de boom zijn bladeren verliest
en herfstwind waait doorheen de doodse kruin,
dan is dat niet het einde
want eens ontluikt opnieuw de lente
bruisend van nieuw leven.
Als dan de avond valt
en duisternis de hemel vult
dan is dat niet het einde
want morgen komt een andere dag
vol nieuwe mogelijkheden.…
Herfst
hartenkreet
4.0 met 53 stemmen 741 Iemand zei:
‘Die herfst? Als je het mij vraagt, mogen ze hem overslaan,
maar niemand vraagt het mij…’
En ik?
Ik kijk melancholiek die goudomrande wereld aan
en voel: die herfst, die hoort erbij.…
hoe zacht
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 272 hoe zacht de herfst kan zijn
alsof hij nu alleen voor mij is
de blaadjes neergevleid
met harmonie in kleuren
en aarzelend
het strelend zonlicht
op mijn huid
zo zacht de herfst
en jij…
liefde voor seizoenen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 237 prachtige kleuren
doen mij beseffen, dat ik
hou van dit seizoen…
Er onder
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 105 opengegaan onder blauwe lucht, de maan
schuift de rivier, een koude voorjaarswind
waait door het raam
anders dan toen
het nieuwe seizoen; donkere holen geheimzinnige bomen
exotisch gegeurd de vogels gekleurd; een zeurend lied is aangekomen
och, arm zwijgzaam murw gemaakt besmet volk
dat naar adem moest hijgen
meegesleurd in de corona…
Wie kon vermoeden
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 491 een zonovergoten dag
verwarmt hen, die haar
zo ontberen
stilletjes ontluikt het
vers groene landschap met
roze en witte bloesems
vlinders dansen
om elkaar heen op
de tinten van de wind
wie kon vermoeden
dat jij plots werd
opgewacht door
degenen die jou
liefhebben aan de
gene zijde
als wel wij jou hier
omringden met al…
zo komt er geen mongool
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 390 kraak maar
genetisch materiaal
tot op de halve zool
zo komt er geen mongool
uit aanverwanten
ze schonen zich
uit angst de bloem
niet te zien bloeien
die ontluikt uit liefde
of nog onberekenend samenzijn
is het festijn alleen
maar voor de rijken
moeten hun mussen
havik zijn en gaan
ze daarom over lijken
er is geen eer…
HERFST
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 782 jij herfst
met jouw verdriet van sterven
jij bent zo mooi
zo echt
als ik je zie
wil ik me voor eeuwig
in je schoot werpen
om eindelijk veilig te zijn
ja herfst jij
bij jou wil ik zijn
omringd door jouw bladeren
je geurende kleuren
alsjeblieft, herfst
mag ik me in jouw schoot werpen
ik zal heel stil zijn
doodstil…
Behoedzaam komt de herfst getreden
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 413 Behoedzaam komt de herfst getreden
tot waar ik enkel oor nog ben
- het licht verstild -
en geuren die
de weemoed wakker roepen.
Behoedzaam komt de herfst getreden.…
Late bloem.
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 130 Tussen zomer en herfst
bloeit nog een late bloem.
Zijn steel heeft hem al die
tijd nog kunnen dragen.
Nu zal kou hem verzwakken
zijn kleuren doen vervagen.
Langzaam zal hij verwelken
zich overgevend aan de herfst.…
Voorgoed herfst
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 406 De herfst waait door
mijn hoofd
en ik verlang slechts naar
de zang en storm van de wind
over wat mij is beloofd:
een lang en gelukkig leven
zolang als dat ik
deze herfst voorgoed
mag beleven.…