Alle inzendingen over Het Geloof

Maar eerst moest ik een ander over Hem horen praten, voordat ik uit de schaduw van mijn geloof ging staan.…

Geloof is niet zien en toch vertrouwen Hoop is vol verlangen de hoeksteen waarop je kunt bouwen Liefde is geven en betekent verdragen Geloof, hoop en liefde de drie-eenheid waardevol tot in lengte van dagen…

Leeft mijn vader nog, geloof ik in verzoening en verlossing. Geloof ik in een toekomst.…

Ik zie niks meer, geen licht of duisternis slechts jouw knieval jouw haren jouw mantel, jouw gezicht door jouw geloof ontstond mijn geloof jouw licht is mijn licht waarvoor ik kniel in de grond van mijn ziel.…

Dat geloof ik niet! Daarom -- zal hij me straffen!…

Ik geloof in mensen zoals ik in mezelf geloof. Ik vertrouw ze zoals ik op mezelf leer te vertrouwen, maar ik wantrouw mijn medemens zoals ik evenzeer mezelf soms wantrouw. Ik houd van een ander zoals ik mezelf liefheb en ik haat de ander, zoals ik ook mezelf wel eens haat.…

Het geloof bouwt op- ik streef mij vast op losse schroeven te doen staan…

Soms, geloof ik, geloof ik in mijn eigen leven, in die schone wereld met alles erop en eraan bloemen, bomen gras en vogels zeeën, en meren herinner ik me toch ook vooral al die keren dat onze dromen uitkwamen en wij samen waren.…

Geloof me, het 'geluk' zit werkelijk in de kleine dingen, die je elke dag voor het grijpen hebt. Geloof dus in het leven, geloof in jezelf, geloof in de liefde, geloof in je medemens, en houd toch op met klagen en zagen, geniet van wat je hebt en wacht niet tot morgen om gelukkig te zijn, Wees gelukkig, vandaag, nu!…

“Dicht er bij” Het kwam van verre Maar toch ook van dicht-er-bij Ik geloof in mij.…

Ben eenvoudig mens Verwachten mag je alles Maar geloof in mij…

Het geloof is net als een schoen Alleen lopend heeft het een doel.…

…Ik geloof het niet……

Geloof in je dromen Ze komen uit Want iedere gedachte Is een belofte Ieder beeld Een toekomst die wacht Dromen komen uit Als jij gelooft In jou…

Ze zijn zeldzaam de veelkleurige vlinders dit jaar maar koolwitjes bieden mij troost en de mussen die terugggekeerd zijn heb ik tot vrienden gemaakt en dat is geloof ik de moeite wel waard…

liefde woont in je hart geloof mij maar, er komt een windje dat al ’t lijden wegvoert in één flard Rust maar zacht, lief klein kindje want nu pas laten pijnen jou met rust Geloof mij maar, mijn tranen vind je op jou…die ik vaarwel heb gekust…

Geloof ging heen. Over bleef het fundament. Voor hoop bleek dat genoeg om met geloof er aan te bouwen. De kloof gedicht. Haat gezwicht. Liefde overwon.…

Ik ben blijven geloven En wat ik voelde werd waar Ik geloofde dat jij er zijn zou En je was daar Ik geloof in de liefde Ik geloof in het licht Ik zie het weerspiegeld In jouw ogen, jouw gezicht De wereld is zo mooi Als je liefde ervaart Het zit in jezelf Het is de moeite van het zoeken waard…

al eeuwen geleden gepakt hij gelooft stilaan dat hij te ongelovig is dit alles te accepteren hij gelooft stilaan dat hij alleen is gebleven met zijn geloof in de wereld hij gelooft stilaan niet meer…

Het is ontegenzeglijk een subtiele fijne vorm van bedriegen en god wat is daar op tegen of is het gewoon vorm geven aan die diep ingeprente zekerheid dat er wel degelijk iets is wees eerlijk u en ik weten zeker met dat ‘geloof’ door malloten in die vorm gegoten is echt te - en zoveel mis maar we gaan door geloof het of niet het doet…

hij heeft een goddelijk geloof in zichzelf als dichter maar als mens is hij als u een twijfelaar... een zeiler laverend tussen bakens kwetsbaar als het wankel bootje in de branding van het bestaan hoe anders de dichter als dichter die houvast vindt aan lettergrepen en verzen schrijft op de fundamenten van het geloof in zichzelf…

ik wandel wat in Andalusie geloof ik en niemand spreekt er engels…

Groen aardappelloof Bloemkolen suikerbieten Is landmans geloof…

In wolken vliegend denk ik op Hemelvaart na waarin ik geloof.…

Geloof niet langer in wat je jezelf wijsmaakt -- Houd op met lijden!…

aan geloof heb ik het schijt…

Men schertst, vrouw Men schertst om de modder Met schertst met mij om de modder en de broek Men schertst dat ik zelf mijn broek met modder heb bevuild Geloof jij dat, vrouw? Geloof jij hen? Hoe denk jij hierover? Wat is jouw mening? Geef eens je mening over de modder aan de pijpen van mijn broek Geloof je mij of zij? Wie geloof je?…

een nieuw geloof wordt alom beleden de man was al lang bekeerd z’n vrouw door onbegrip verteerd volgt hem lijdzaam vanaf heden beiden zitten vooraan op het puntje van de bank en beiden juichen na veel geduld als het doel waarvoor wordt vervuld en beiden belijden dan hun dank zoals eertijds heeft ook dit geloof z’n vele goden en ook nu…

Geloof geeft hoop, een richtlijn in je leven. In de wereld kennen wij zoveel gelovigen. Iedereen zijn eigen geloof. Maar toch ontbreekt het aan respect naar elkaar toe. Vooral de derde/vierde generatie. Komt het door de opvoeding van ouders, school, samenleving, geschiedenis of verveling. Iedereen maakt een keuze.…

geloof in liefde gouden regen satijnen handen een veer die de zilveren zee kan strelen fluwelen wegen in harten van nu eeuwig zijn en blijven dwarrelen in hoofden die geliefden zijn.…